یکی از جنبه‌های تاریک و مخوف عملکرد فرقه رجوی، رفتارهای خشونت‌آمیز و هتاکانه سرکردگان آن نسبت به اعضایی است که رفتارهایی ناشی از دلبستگی به خانواده نشان می دهند. این فرقه با ایجاد فضایی رعب‌آور با کنترل شدید اعضا، تلاش می کند هرگونه ارتباط عاطفی و خانوادگی را از بین ببرد و وفاداری مطلق به رهبری فرقه را جایگزین کند. در این راستا، هتاکی به خانواده‌ها و نوامیس اعضا به عنوان ابزاری برای سرکوب عواطف و ایجاد گسست بین فرد و خانواده‌اش مورد استفاده قرار می گیرد.
دلایل و اهداف این رفتارها
جلوگیری از ریزش نیرو: فرقه رجوی به خوبی می‌داند که ارتباط اعضا با خانواده‌هایشان می‌تواند منجر به آگاهی آنها از واقعیت‌های بیرون از فرقه و در نتیجه، جدا شدن آنها از سازمان شود. به همین دلیل، قطع ارتباط با دنیای خارج و به ویژه خانواده، به عنوان یک اصل اساسی در فرقه مطرح است.
ایجاد وفاداری مطلق به رهبری: با تخریب روابط خانوادگی، فرقه تلاش می کند تا تنها منبع وابستگی عاطفی اعضا، رهبری سازمان باشد. در این شرایط، اعضا به تدریج تمام هویت و زندگی خود را در فرقه تعریف می کنند و هرگونه انتقاد یا تردید نسبت به رهبری، به منزله خیانت به تنها خانواده و پناهگاه خود تلقی می شود.
سرکوب عواطف انسانی: فرقه رجوی با ایجاد فضایی سرکوبگرایانه، تلاش می‌کند تا تمام عواطف انسانی اعضا، به ویژه عشق به خانواده، را از بین ببرد. این امر از طریق تحقیر، توهین و ایجاد حس گناه در اعضایی که به خانواده خود فکر می‌کنند، انجام می‌شود.
شیوه‌های هتاکی
توهین و تحقیر مستقیم خانواده‌ها: سرکردگان فرقه در جلسات عمومی و خصوصی، به صورت مستقیم به خانواده‌های اعضا توهین می‌کنند و آنها را افرادی منحرف ، و مزدور خطاب می کنند.
تهمت‌های جنسی و اخلاقی: در مواردی، برای تخریب بیشتر چهره خانواده در ذهن اعضا، تهمت‌های جنسی و اخلاقی ناروایی به آنها زده می شود.
ایجاد حس گناه در اعضا: اعضایی که ابراز دلتنگی برای خانواده خود می‌کنند، به شدت مورد سرزنش و تحقیر قرار می‌گیرند و به آنها القا می‌شود که دلبستگی به خانواده، نشانه‌ای از ضعف ایمان و عدم وفاداری به سازمان است.
جدا کردن اجباری اعضا از خانواده: اصلا برای دوام و بقاء فرقه است که اعضا به طور کامل از تماس با خانواده خود منع می شوند و حتی از دریافت نامه یا تماس تلفنی نیز محروم هستند.
این رفتارهای هتاکانه پیامدهای مخربی برای اعضای فرقه دارد، از جمله:
آسیب‌های روحی و روانی شدید: اعضا دچار افسردگی، اضطراب، و اختلالات روانی دیگر می شوند.
از بین رفتن اعتماد به نفس و هویت فردی: با تخریب روابط خانوادگی، اعضا احساس تنهایی و بی‌هویتی می کنند.
ایجاد حس نفرت و کینه مقطعی نسبت به خانواده: در برخی موارد، اعضا تحت تأثیر تبلیغات فرقه، حتی نسبت به خانواده خود نیز دچار حس نفرت و کینه دارند.
هتاکی‌های شنیع سرکردگان فرقه رجوی نسبت به خانواده و نوامیس اعضا، نمونه‌ای آشکار از سوءاستفاده و خشونت روانی است که در این فرقه اعمال می شود. این رفتارها نشان می‌دهد که فرقه رجوی برای حفظ قدرت و کنترل خود، از هیچ ابزاری، حتی تخریب بنیان خانواده، فروگذار نمی کند.
سالاری