هشدار برای بازتولید تروریسم

انجمن نجات، تهران

دولت انگلستان نام سازمان مجاهدین خلق را از لیست گروه های تروریستی خارج کرده و این در حالی است که این گروه به مدت نزدیک به 8 سال در آن کشور تروریست شناخته میشده است. این عمل در شرایطی انجام میگردد که گروه مربوطه توسط آمریکا، کانادا و همچنین اتحادیه اروپا به عنوان یک گروه تروریست شناخته میشود.
سیاست استمالت از سازمان مجاهدین خلق به منظور گذاشتن فشار بر ایران برای مقاصد سیاسی بدون تردید به بازتولید تروریسم منجر خواهد شد. این سیاست بروشنی بر خلاف سیاست مبارزه بین المللی علیه این پدیده مخرب است.
سازمان مجاهدین خلق برای نزدیک به دو دهه از حمایت رژیم قبلی عراق برخوردار بود، و صدام حسین اولین حامی دولتی آنها محسوب میشد. با حمایت دیکتاتور سابق عراق این سازمان توانست عملیات خرابکارانه زیادی بر علیه شهروندان در شهرهای ایران انجام دهد و بعلاوه در سرکوب قیام مردم عراق در شمال و در جنوب این کشور شرکت داشته است.
از زمان سقوط صدام حسین در عراق، سازمان مجاهدین خلق به دنبال جایگزینی در غرب به جای حامی دولتی ای بود که از دست داده بود، و حالا متأسفانه متوجه میشویم که دولت انگلستان میخواهد نقش همان جایگزین را ایفا کند.
تمامی دولتمردان انگلستان، شامل وزیر خارجه، در گذشته بروشنی تأکید کرده اند که هیچ دلیلی در دست ندارند تا باور نمایند که سازمان دست از تروریسم کشیده است. و البته، زمانی که به اهداف سیاسی برای اعمال فشار بر دولت ایران برای تسلیم شدن به خواسته های آنان میرسد، آنها از این گروه تروریستی به عنوان ابزاری برای انجام اینکار استفاده میکنند. حقیقت این است که سازمان مجاهدین خلق یک گروه تروریستی هم در ماهیت و هم در عملکرد است و هیچکس نمیتواند شکی در این رابطه داشته باشد و هیچکس نمیتواند ادعا کند که آنها دست از تروریسم کشیده اند.
بنابراین عواقب استفاده از ابزارهای حقوقی برای اقدامات سیاسی به منظور گذاشتن فشار بر ایران این است که دولت انگلستان اکنون به جایگزین صدام حسین تبدیل شده و عملا به بازتولید تروریسم می پردازد. باید توجه کرد که سازمان مجاهدین خلق یک فرقه مخرب است که تحت هیچ شرایطی ایده های خود را عوض نخواهد کرد. فرقه ها غیر قابل پیش بینی هستند و میتوانند حتی برای کسانی که از آنها حمایت میکنند نیز خطرناک باشند.
جدا از هر بحث سیاسی، انجمن نجات نگران سرنوشت بیش از 3000 نفری که به لحاظ ذهنی و حتی عینی در قرارگاه اشرف در عراق اسیرند بعلاوه خانواده ها و بستگان آنها که در مواردی عزیزان خود را نزدیک به دو دهه است ندیده اند می باشد.