بازدید اخیر مریم رجوی رئیس "شورای ملی مقاومت ایران" از برلین هیچ نشانه ای از تلاش جهت حمایت از حقوق بشر در ایران و همچنین ادای احترام به قربانیان هولوکاست نداشت. این سفر فقط جنبه سیاسی داشت.
" شورای ملی مقاومت " با این نیت در ساختمان مجلس آلمان برنامه گذاشت که فشار مشخصی بر روی رژیم جمهوری اسلامی وارد نماید و علامت بدهد که در آلمان به عنوان یک نیروی سیاسی و اپوزیسیون بعنوان طرف تماس شناخته شود.
از طرف دیگر نثار تاج گل در محل یادبود قربانیان هولوکاست یک نمایش تبلیغی و کاملا حساب شده بود تا بدین وسیله به دول غربی نشان دهد که با اظهارات محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران که تا کنون چندین بار واقعه هولوکاست را منکر شده است مرز بندی دارد.
پشت پرده شورای ملی مقاومت خود "سازمان مجاهدین خلق" مخفی می باشد که این سازمان در اروپا و کانادا و همچنین امریکا در لیست سازمانهای تروریستی قرار دارد.و این رابطه در ظاهر چندان مشخص نیست ولی شورای ملی مقاومت در اصل بیشترین سعی خود را در خارج کردن نام سازمان مجاهدین از لیست سازمانهای تروریستی می نماید.
سازمان مجاهدین مبنای تبلیغات خود را در سایت های مختلفی که دارد بر این مبنا قرار داده است که نمایندگان مجلس فدرال آلمان به نامهای آندریاس اشمیت از حزب دمکرات مسیحی آلمان، هرمان یوزف شارف، آنته هوبینگن، لورنس داوتسن برگ از حزب دمکرات میسیحی، یورگ تاوتس، هاینس اشمیت از حزب سوسیال دمکرات و فولکر اشنایدر از حزب چپ ها و همچنین نمایندگان مجلس ایالتی برلین از جمله والتر مومپر، اندی یاوخ از حزب سوسیال دموکرات، اشتفانی شولسته و گابریل هیلر از حزب چپ ها از این سازمان حمایت نموده اند.
همچنین از انجمن زنان آلمان و همچنین صنف خدمات اجتماعی المان به عنوان حمایت کنندگان یاد شده است.
مجمع حمایت از اقوام تحت تهدید نیز که مریم رجوی را به برلین دعوت کرده بود، بعداز اطلاع از ماهیت این سازمان طی اطلاعیه ای از شواری ملی مقاومت اعلام تبری نموده و بخاطر این دعوت عذر خواهی کرده نسبت به ماهیت سازمان مجاهدین هشدار داد.
سازمان مجاهدین به عنوان یک گروه انقلابی با خط مشی اعمال خشونت شناخته شده است که با عملیات تروریستی علیه رژیم شاه مبارزه میکرد. بعد از سرنگونی شاه این سازمان با نام " ارتش آزادی بخش " در عراق به مزدوری صدام حسین در آمد و هزاران کرد و شیعه عراقی را سبعانه به قتل رساند. همچنین در جنگ ایرانو عراق علیه سربازان مملکت خود جنگیده اند. آنها در حال حاضر درایران از هیچگونه حمایت مردمی برخودار نمی باشند. مجاهدین در جریان علمیات تروریستی خود تعداد زیادی ایرانیان غیرنظامی، مسئولین دولتی، شهروندان امریکایی و کردها و شیعیان را وحشیانه کشته اند.
از زمان خلع سلاح شدن ارتش مجاهدین توسط نیروهای امریکایی در سال 2003 این ارتش دیگر امکان تحرکات نظامی و اعمال تروریستی نداشته اند اما تصاویری که از این کمپ منتشر می شوند نشاندهنده این هستند که سازمان مجاهدین همچنان به گذشته واعمال خود افتخار می نماید و حتی هنوز با لباسهای نظامی خود رژه رفته و بیاد شهدای خود بوده و مریم و مسعود را پرستش می نمایند.
آنها در بیرون از خود سعی به نشان دادن تصویری از یک سازمان دمکراتیک را دارند و با نقض حقوق بشر در ایران مشغول میباشند اما در مناسبات تشکیلاتی خود روزانه افراد را تحت سرکوب وفشار سیستماتیکی روحی و روانی قرار می دهند و حقوق انسانی اولیه آنها را پایمال می نمایند.
سازمان مجاهدین را در موضع یک طرف صحبت و مذاکره سیاسی قرار دادن در حقیقت به رسمیت شناختن تروریسم بعنوان حربه ای مشروع برای فعالیت اپوزیسیون است. سازمان مجاهدین هرگز از گذشته خود و اقدامات تروریستی خود اظهار پشیمانی ننموده و خشونت را همیشه لازم دانسته است و هرگز نیز بطور رسمی دوری جستن از خشونت و ترور را اعلام ننموده است.
گذشته سازمان مجاهدین در ایران بعنوان یک گروه ترور و همچنین مزدوری این سازمان برای صدام حسین در عراق باضافه خوش خدمتی و جاسوسی برای امریکایی ها در حال حاضرنشان میدهد که این سازمان با استفاده از هر وسیله ای با رژیم تهران در جنگ است.
اگر این امکان را پیدا بکنند که دوباره دست به با اقدامات نظامی وتروریستی بزنند، چقدر مکث خواهند کرد؟
تقسیم بندی تروریست ها به "خوب" و "بد" که تلقی امریکایی ها می باشد نباید سیاست کشور آلمان بشود و هرگزهیچ تروریست "مفید" وجود ندارد.
هرگونه حمایتی از این جریان که تحت هر عنوانی خود را معرفی نماید چه سازمان مجاهدین و چه شورای ملی مقاومت ویا هراسم دیگری، نه تنها نشانه قبول خشونت و ترور به عنوان یک حربه سیاسی بلکه ناقص حقوق اولیه انسانی اعضای این سازمان که در مناسبات آن زیر فشار و سرکوب بسر می برند، خانواده هایی که نگران وابستگانشان در این سازمان هستند ودرنهایت جداشدگان این سازمان که علیه فشار و نادرستی روابط درونی مبارزه کرده و نهایتا جداشده اند، می باشد.
ما قویا هشدار میدهیم که مجاهدین رادست کم نگیرید و در دام عشوه های آنها نیافتید!
مجاهدین هرگز قدم در راه دمکراسی بر نمیدارند، به حقوق بشر وقعی نمی گذارند و همیشه به گذشته خونین خود افتخار می نمایند.
حمایت از این سازمان هرگز کمکی به مردم ایران که خواهان دمکراسی می باشند، نمیکند بلکه تنها به مطرح شدن بیشتر سازمان مجاهدین و پرستش شخصیت مریم و مسعود رجوی می انجامد.