گروه اپوزیسیونی ایرانی که چنددهه درعراق می زیسته اند دیگر در این کشور مورد استقبال و پذیرایی نیستند و ممکن است هیچ راهی جز بازگشت به ایران نداشته باشند و برخی از اعضا از این که در ایران به عنوان خائن مورداعدام یاشکنجه قرار بگیرند، بیم دارند.
حدود 3400 عضو گروه مجاهدین خلق، اززمانی که صدام حسین آن ها رادرسال 1986 به قرارگاه 14 مایل برای کمپ اشرف، درشمال بغداد دعوت کرد، دراین مکان به سرمی برند.
اما حکومت فعلی عراق که روز آغاز سال نو، کنترل امنیت ملی رابعهده گرفت، اعلام کرده است که قصد دارد مجاهدین را اخراج کند. حکومت عراق علیرغم کمپین بین المللی گروه که شامل تظاهرات وتحصن هایی درواشنگتن و ژنو می شده است، تحت تأثیرقرارنگرفته است.
مجاهدین خلق دردهه 60 میلادی درایران پایه گذاری شد و به عنوان گروهی مخالف رژیم شاه سازمان دهی شد. بیش از دودهه حملات تروریستی وخشونت آمیز و بمب گذاری هایی به راه می انداخت که طی برخی ازآن ها دردهه 70 چندین شهروند امریکایی که درایران شاغل بودند رابه قتل رساندندو همین موضوع منجر به تروریست بین المللی شناخته شدن این گروه شد. پس ازسرنگونی شاه و پیروزی انقلاب اسلامی، مجاهدین مدت کوتاهی با جمهوری اسلامی همکاری کردند اماسپس علیه رهبری اسلامی جدیدکشور نیزموضع گرفت.
علی رغم سابقه خشونت این گروه و وجود آن درفهرست سازمان های تروریستی، برخی مقامات امریکایی نسبت به مجاهدین خلق نرمش نشان می دهند چراکه پتانسیل بهره وری علیه ایران را داراست. اما اکنون که حکومت عراق می خواهد مجاهدین عراق راترک کنند، برچسب تروریستی گروه، کشورهای دیگررا از پذیرفتن آن ها بازمی دارد، آن ها بیم دارند از این که راه دیگری به جز بازگشت به ایران نداشته باشند.
دراول ژانویه 2008، نخست وزیرعراق نوری المالکی طی دیداری از ایران موضع حکومت خود را بیان کرد: « عراق مصمم است که به حضوراین سازمان پایان بدهد زیرا این مسئله برروابط ایران وعراق تأثیرمی گذارد. این سازمان دربسیاری ازعملیات های زمان صدام حسین که به شهروندان ایرانی و عراقی آسیب رساند، شرکت داشته است. » المالکی اشاره می کرد به این گواه که مجاهدین خلق با رژیم صدام حسین همکاری داشته اند به ویژه به هنگام قیام کردهای عراق درسال 1991 یعنی هنگامی که هزاران کرد قتل عام شدند. مجاهدین شرکت دراین سرکوب ها راتکذیب کرده و از میان دیگرسران عراق، اشاره می کند به بیانیه های حمایت هوشیارزیباری وزیرامورخارجه عراق.
هنگامی که سفارت امریکا در 27 دسامبر گفت که نیروهای امریکا به حضور خود درکمپ اشرف ادامه می دهند… تا دولت عراق را برای اطمینان ازرفتارانسانی باساکنان یاری کند، امیدهایی میان اعضای مجاهدین و هواداران آن ها درخارج قوت گرفت.
علی صفوی یکی ازمسؤولان شورای ملی مقاومت، شاخه سیاسی مجاهدین، گفت: « این بدین معناست که امریکا مسؤولیت خود برای تأمین امنیت افراد، درکمپ اشرف رابه رسمیت شناخته است. »
اما دولت امریکا دیگربرای مجاهدین شرایط افراد حفاظت شده که درسال 2003 به آن ها اعطا کرد، را در نظرنمی گیرد و تنها پشتیبان حکومت عراق برای تشویق افراد به خروج ازعراق است.
چنانچه دولت عراق دراول ژانویه مسؤولیت همه ساکنان را تحت مفاد موافقت نامه امنیتی به عهده گرفت، دولت امریکا نیزحرف آخر را نمی زند.
چندین تن از افراد ساکن کمپ اشرف ماه گذشته به فاکس نیوز گفتند که آن ها را متقاعد کرده اند که درصورت بازگشت به ایران شکنجه و احتمالاً اعدام خواهند شد.
زمانی سازمان مجاهدین بهترین تیپ تانک را در عراق دارا بود و امید پیشبرد مقاومت نظامی علیه ایران وسرنگونی رژیم تهران رادرسرمی پروراند. اما در سال 2003 توسط ژنرال « ری ادرنیو » وسپس تیپ چهاردهم سواره نظام که نگهبانان ایرانی را بر دروازه های اشرف گماشت، خلع سلاح شد.
بنابراین مجاهدین خلق دشمنان بسیاری درعراق نیز، بمانند ایران، دارند.
نیازراشد احمد / 61 ساله، فرمانده مبارزان کرد پیشمرگا در 1991، گفت که نیروهای مجاهدین به گردان وی درچیمن استان کرکوک حمله کردند. وی گفت: « نیروهای مجاهدین که ازسوی هلی کوپترها وتانک های ارتش عراق پشتیبانی می شدند در 19 مارس 1991 حمله کردند. آن ها بسیاری ازپیشمرگاها را کشتند و بسیاری را ازجمله خود من مجروح کردند. »
مهندس معماری نظامی درآن قیام کردها نیوی شیروان مصطفی بود که اکنون 64 ساله ورئیس گروه رسانه ای قدرتمند کردی به نام « شرکت ووشا » می باشد. هنگامی که به وی گفته شد که مجاهدین همکاری با صدام را درسرکوب قیام کردها انکارمی کنند گفت:
« این حقیقت ندارد. آن ها با ارتش عراق همکاری می کردند… آن ها به بسیاری ازپایگاه های متعلق به حزب کردستان عراق حمله کردند.
« آن ها جاده ی میان کنار وکرکوک رااشغال کردند. بیمارستانی درکنار را اشغال کردند. پزشکی رابه قتل رساند و بسیاری ازشهروندان بی گناه را کشتند. صدام حسین ازآن ها درعراق حفاظت می کرد. »
عبدا… سفیر، 59 ساله، معلم انگلیسی که کرد است و درکفری، استان کرکوک زندگی می کند می گوید که وقتی مجاهدین به شهر او در 1991 حمله کردند وی آنجابوده است: « می دانستم که آن ها درآن زمان مخالف رژیم ایران بودند. اما انتظارنداشتم که مردم کشوری راکه درآن مهمان هستند مورد ارعاب قراردهند و در امورداخلی آن ها دخالت کنند. »
سفیربه خاطردارد که مجاهدین چگونه شهرهای کردها را « به صورت تصادفی » گلوله باران می کردند، محلی ها رابه گروگان می گرفتند، ودریک مورد به اتوبوس حامل افرادی جوان حمله کردند و همه 20 نفر را کشتند. او به یاد می آورد که برخی ازاجساد آن ها را وقتی به خانه هایشان آورده شدند دیده است وگفت که یکی دوتن ازآن ها باتانک های مجاهدین زیرگرفته شده بودند.
جوست هیلترمن عضو «گروه بحران بین المللی » که دلایل نزاع راتحلیل می کند، نیز نقش مجاهدین خلق درعراق را مورد بررسی قرارداده است.
هیلترمن گفت: مجاهدین خلق هنوزباید به روابط صمیمانه اش با رژیم صدام حسین اقرارکند، این رژیم از این گروه محافظت کرد وآن راعلیه دشمنان خود، تازمانی که به اهدافش کمک می کرد، تجهیزکرد. بنابر این به عنوان ابزاری ستمگر در دست رژیمی آدم کش شهرتی به دست آورد.
سروش حاجی، پژوهشگر امورکردها که درانگلستان زندگی می کند، پس ازقیام 1991 باتعداد زیادی اسناد پلیس مخفی عراق، ازعراق فرارکرد و باشعبه دیدبان حقوق بشر درنیویورک همکاری کرد تامحتوای اسناد را بررسی کنند. وی گفت که « مخابرات » ـ شاخه ای ازسرویس جاسوسی صدام ـ درگزارش های خود نوشته است که مجاهدین « قهرمانانه درمقابل شورشیان وخیانتکارانی که می خواستند کرکوک را اشغال کنند ایستادگی کردند. »
حاجی گفت که اطلاعات جاسوسی که مجاهدین درباره ایران داشتند آن ها رابرای صدام مفید فایده ترمی کرد وبعدها نیزبرای امریکا. واین موضوع دلیل حفاظت امریکایی ها ازآن ها درکمپ اشرف است.
یک عضومجاهدین خلق به فاکس نیوز گفت که گروه اسامی 32 هزارتن ازمأموران ایرانی که درعراق کارمی کنند رابه امریکا داده است. وی همچنین ازنقش مورد ادعای مجاهدین درافشای ابعاد برنامه تسلیحات هسته ای ایران یادکرد. هرچند که گزارش های متعاقب آن نشان می دهند که درحقیقت اسرائیل اطلاعات رافراهم کرده تامجاهدین خلق آن را اعلام کنند.
عراق به ساکنان اشرف گفته است که تاماه مارس سال جاری باید کشور را ترک کنند. عراق به آن ها قول داده است که آن ها را بالاجبار به ایران نخواهد فرستاد اماروشن نیست که آنها رابه چه جای دیگری خواهدفرستاد. منابع به فاکس نیوزگفتند که حکومت ایران فهرست 50 نفراز « تحت تعقیب ترین » اعضای مجاهدین رادارد که این باور وجوددارد که 20 نفرازاین تعداد درکمپ اشرف زندگی می کنند.
درسال های اخیر، ایران سیاست تازه ای راپیش گرفته است تااعضای سابق مجاهدین خلق را دوباره درجامعه ی ایران به لحاظ انسانی بپذیرد و این کاربه کمک گروهی ازاعضای سابق به نام « انجمن نجات » صورت می گیرد.
بهزادصفاری، مشاورقانونی مجاهدین، به فاکس نیوز گفت: « هرکس که ازگذشته اش نادم باشد یا توبه کند ازسوی رژیم ایران استقبال می شود و می تواند علیه مجاهدین مورد استفاده قراربگیرد. آن ها وسیله ی مناسب ومفیدی هستند. اما هرآن که به ایران برگردد و هنوزعقاید مجاهدین راداشته باشد، اعدام خواهد شد. »
تقریباً نیمی ازساکنان اشرف زیر 30 سال هستند، خیلی جوان ترازآن که بتوانند درگذشته مبارزاتی مجاهدین نقشی داشته باشند.
اماآنچه بخشی ازاین پرسش را توضیح می دهد که چرامجاهدین فایده ی خود را از دست داده اند دراین جمله ی دیپلماتی غربی که به فاکس نیوزگفت نهفته است: « ماهیچ چیزی درکمپ اشرف ازدست نمی دهیم مگرسردردی عظیم و دلارهایی که مالیات دهندگان می دهند. »
قاسم خیزیرحماد برای ارائه این گزارش همکاری کرد.
نویسنده: آنیتا مک نات