چگونه امید به آینده را درمیان اسیران اشرف منتشرکنیم؟

درحالی که هرروز تعداد بیشتری از اسیران اشرف موفق به جداشدن از قلعه بردگی فرقه تروریستی رجوی می گردند _ سرکردگان این فرقه درنمایش های تبلیغاتی خنده دار از زبان اندک معدودی ازلابی های رژیم اسرائیل درپارلمان اروپا برای دولت عراق ورئیس جمهور امریکا خط ومشی ارائه می نمایند! صدور چنین التماس ودرخواست نامه ها گرچه فاقد هرگونه ارزش حقوقی می باشد ولیکن ازجانب پرده خوانان نمایشگاه اشرف بعنوان روزنه هایی ازامید ادعا می گردد. از آنجاکه افراد اسیر دراین پایگاه بیش از دودهه است که از دسترسی به اخباردنیای آزاد اطلاعاتی محروم هستند چنین تبلیغاتی سرگرم کننده بهانه نوعی دلخوشی کودکانه آنها گردد. گرچه سرکردگان این فرقه خوب می دانند چنین تلاش هایی بی نتیجه وسرانجام خواهد بود ه وکوچکترین تاثیری درجمع نمودن بساط شیادی این فرقه درعراق نخواهد داشت. ولی چرا هنوز تعداد قابل توجهی ازاین اسیران علیرغم بازشدن راه های متفاوت جهت گریز از مناسبات ضدانسانی این فرقه همچنان درتوهم ماندگاری درعراق بسرمی برند؟ شناخت عوامل وزمینه هایی که می تواند این اسیران را ازاین به خوابزدگی نجات دهد وارائه راهکارهای علمی وروانشناختی می تواند به پروسه آزادی این اسیران کمک نماید بنابراین براین باورم که: سه عامل مهمی که می تواند واخوردگی وسرخوردگی وتسلیم را دراین افراد زنده نگاه دارد عبارتند _ _ یکم_ نا آگاهی (بیخبری) _ دوم_ ناامیدی (شائبه بی آیندگی) _سوم_ اعتقاد (تقدیرگرایی). یکم _ نا آگاهی _ افراد اسیر دراین پایگاه ازیک سو بعلت عدم دسترسی بیش از دودهه به اطلاعات و اخبار وتحولات جهانی ومنطقه ای از رخداد های جهان پیرامون خود بگونه ای آزاد کاملا بی اطلاع هستند واز سویی دیگر منابع تغذیه فکری این فرقه بگونه ای سیستماتیک ومصنوعی این افراد ر طرح تئوریهای فرضی دردنیایی تخیلی وناممکن محصور نموده اند_ بنابراین این افراد چنین تصور وبخود قبولانده اند که حقیقت همانی است که سرکردگان این فرقه بعنوان تئوری واستراتژی وتاکتیک تبلیغ می نمایند دوم _ ناامیدی _ بی آیندگی وعدم داشتن کوچکترین روزنه امید به آینده دیگر دلیل مهم اصراروپافشاری بیهوده این افراد درمقابل قبول حقایق می باشد _ از آنجائیکه بیش از شصت درصد این افراد درسنین بالای چهل سال قرار دارند و درچنین شرایط سنی کوچکترین هنر ودانش وتخصصی نیاموخته اند _ درحالیکه این افراد بهترین سالهای دوران جوانی خود را درراه فراگیری کاربا اسلحه وابزار نظامی سپری کرده اند لذا این افراد تصور می کنند درچنین شرایطی تبدیل به انسانهای بی آینده ای مبدل شده اند که کوچکترین راهی برای زندگی آینده خود تصور نمی نمایند _ درواقع این افراد خودرا انسانهایی بی مصرف وبدون کاربرد وسربار وتهمی از هرگونه خلاقیت و شکوفاگری فرض وباور نموده اند _ که درچنین صورتی ازوارد شدن به جامعه انسانی با مقرراتی متمدنانه سخت درهراسند و نمی توانند بخود بقبولانند که برای شروع ایجاد تحول هیچ زمان وسنی دیرنیست. سوم _ اعتقاد وتقدیرگرایی _ افراد مانده دراین قرارگاه ازسویی به علت کم آگاهی به تئوریهای ضدعقلی وغیرعلمی سرکرده فرقه وباورهایش علیرغم همه این شکست ها وبن بست های عقیدتی همچنان اعتقاد دارند واز سویی دیگربنا بر سبب باورهای سنتی _ دینی تقدیرگرایانه _ درنهایت_ شکست ها وناکامی ها وعقب ماندگی های خود را یک سرنوشت وپیشانی نوشت مقدر وازلی _ فرض وتعریف می نمایند که درچنین صورتی خود نمی توانند تحت هیچ شرایطی درآن تغییربوجود آورند! بنابراین دلایل برخی از این اسیران همچنان دربرابر حقایق ایستادگی می نمایند که البته می توان وجود وتداوم وجودی چنین نمودارهایی دراین افراد را نوعی بیماری روانی و افسردگی مزمن نیز بشما آورد. بهرروی درچنین شرایطی برای نجات ودرمان این افراد وزنده نمودن شعله های امید پیش چشمان این افراد وآشتی دادن آنها باآینده وامید اقدامات زیر می توانند مفید واقع گردند.. الف _ ایجاد ونصب آنتن های تلویزیونی وماهواره ای دراین پایگاه و قطع فعالیت های تلویزیون کانال بسته تبلیغی این فرقه. ب _ ایجاد زمینه های لازم برای سفرخانواده های این اسیران به عراق وفراهم آوردن مکانی مناسب_ خارج وبه دوراز این قرارگاه جهت ملاقات این افراد پ_ تحت پیگردقراردادن _ دستگیری ویا جداکردن مسئولین این پایگاه که طبعا منجربه گسست تشکیلاتی خواهد گردید. بهروی برای هرچه زودتررهایی این اسیران دقت وسرعت عمل درچهارچوب رعایت حقوق انسانی این افراد توسط دولت عراق لازم وضروری می نماید. باردیگرازمسئولین دولت عراق حفظ امنیت جانی وحیثیتی این افراد را خواستارگردیده وتقاضا می نمایم برای جلوگیری از سو استفاده سرکردگان این فرقه از این افراد_ با اطلاع رسانی به موقع همگان را ازچگونگی برچیده شدن این اسارتگاه تروریستی مطلع فرمائید. ماخسته اگرچه شب زماخسته تراست
تاریکی اگرچه دم به دم بیستراست
تاریک ترین زمان هرشب اما
دانم که همان لحظه پیش از سحراست
طلیعه آزادی اسیران قلعه فراموش شده اشرف بر تمامی خانواده های اسیران تهنیت باد…
اندک اندک جمع یاران می رسند