"کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" در سال 2005 در آلمان تشکیل گردید و از ابتدا خود را بصورت کاملا دربست در خدمت سازمان مجاهدین قرار داد. هرگز بحث و گفتگویی در رابطه با سیاست ایران (حداقل در موضعگیری های رسمی) در آن بچشم نمی خورد حتی بعد از انتخابات ایران و برنده شدن بحث انگیزاحمدی نژاد که تمامی جهان به پشتیبانی از اعتراضات مردمی در ایران پرداختند، این کمیته همچنان ساکت ماند و این از کمیته ای که فعالیت خود را برای یک ایران آزاد می نامد کاملا تعجب آور است. اگر کسی خواسته باشد که با این کمیته آشنایی پیدا کرده و به نظرات آنها پی ببرد بسرعت متوجه خواهد شد که تمامی مطالب آنها در سایت های اینترنتی مجاهدین قرار گرفته اند که تقریبا اکثر آنها فراخوان و نامه ها و نوشته هایی هست که به امضاء شخصی به اسم "اینگرید هولزهوته" نماینده سابق مجلس از حزب سوسیال دمکرات بوده دبیر فعلی "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد " می باشد. "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" سایت اینترنتی ندارد و آدرس آن نیز در دسترس نمی باشد. در یک سایت اینترنتی ایرانی بالاخره می توان آدرس و شماره تلفن این کمیته را بدست آورد: Deutsche Solidaritätskomitee für einen freien Iran
Vorsitzende: Ingrid Holzhüter- Sekretariat in Berlin, Kantstr. 134, 10625 Berlin
Tel: (030) 40527538, Email: dsfi@myway.com
Geschäftsführerin: Hille Gosejacob-Rolf ولی نه نامه و نه تلفن و نه حتی ایمیل ارسالی پاسخ داده نمی شود. در هیئت مدیره "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" شخصیت های شناخته شده ای دیده می شوند: ــ آقای هرمان یوزف شارف نماینده مجلس آلمان از حزب دمکرات مسیحی
ــ اتو برنهارد نماینده مجلس آلمان از حزب دمکرات مسیحی
ــ لئو داوتسن برگ نماینده مجلس آلمان از حزب دمکرات مسیحی
ــ هیله گوزه یاکوب رولف مدیر عامل و رئیس افتخاری انجمن برابری کار در آلمان متاسفانه تمامی این افراد از اظهار نظر راجع به "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" خودداری می نمایند بطوریکه ما باید خودمان در مورد این کمیته بر مبنای گفته ها و عملکردهایش قضاوت کنیم. با توجه به این واقعیت که "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" تمامی اظهار نظرات خود را در نشریات مجاهدین عنوان میکند، تنها این نتیجه باقی می ماند که همیشه موضعگیری های این کمیته از حول محور سازمان مجاهدین و قرارگاه اشرف و یا مریم رجوی فراتر نمی رود و کاملا مشخص است که این همان نگرش و برخورد تک صدایی سازمان مجاهدین می باشد. حتی مسافرت مریم رجوی به برلین در تابستان سال 2008 بدعوت این کمیته صورت گرفت که بعدا انجمن دفاع از خلق های تحت ستم نیز خود را به عنوان میهماندار و دعوت کننده اعلام نمود که بلافاصله بعد از اینکه این انجمن اطلاعاتی راجع به سازمان مجاهدین دریافت داشت کاملا خود را کنار کشید و بخاطر اینکه اسم این انجمن به عنوان دعوت کننده اعلام شده بود رسما معذرت خواهی نمود. خانم هولز هوته با یک نامه تند در این رابطه موضعگیری نمود و اخبار منتشره را "بدون مسئولیت" خواند و حتی این تهمت را وارد نمود کسانی می خواهند با اطلاعات غلط و اظهارات بی پایه مقاومت ایران و "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" را بی ارزش کرده و شخصیت ایشان مورد حمله قرار گرفته است. حتی در مقابل انتقادات و اظهارات "انجمن دفاع از خلق های تحت ستم" نسبت به سازمان مجاهدین، ایشان باز همان حرفهای قدیمی مجاهدین را تکرار نمود. در نهایت مجبور میشویم از خود سوال کنیم که تا چه اندازه می تواند یک کمیته ای مثل "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" مستقل باشد که دلایل و گفته های انجمن های همطراز با این کمیته و یا اشخاصی که به سازمان مجاهدین پشت کرده اند را حمله شخصی به خود تلقی می کند؟ و همزمان از گفتگو و بحث با جداشدگان و منتقدان سازمان مجاهدین طفره می رود. این کاملا مشخص است که "کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد" فقط به عنوان بلند گوی تبلیغاتی سازمان مجاهدین عمل کرده و در جلب حمایت سیاستمداران المانی برای مجاهدین نقش بازی میکند. فعالیت برای یک ایران آزاد هیچ ربطی به این کمیته ندارد. متاسفانه اینچنین است که همیشه سیاستمداران آلمانی که علاقمند و مایل به فعالیت در زمینه حقوق بشر و دمکراسی می باشند بدام سازمان مجاهدین افتاده و بارکش غول بیابان می شوند.