شوی مسخره اعتصاب غذای رجویها از مرز پنجاه و چند روز گذشته است ولی تاکنون اتفاق و خبر تازه و جدیدی از طرف شعبده بازان فرقه در سایتها و رسانه هایشان درج نشده است.
بعد از سقوط و کنترل اشرف توسط پلیس عراق رجوی که دیگر دستش از همه جا کوتاه شده بود و نمی توانست از هیچ حربه ای همچون به آتش کشیدن افراد در جریان دستگیری مریم توسط پلیس فرانسه سوء استفاده کند. با دادن پیام، دستور اعتصاب غذای نیروهای نگون بخت در اشرف را داد که البته راهی غیر از این برای رهبری فرقه متصور نبود.
او که در ابتدا فکر می کرد با ایجاد درگیری و به کشتن دادن تعدادی از افراد اسیر فرقه می تواند با جار و جنجال سیاسی در اروپا، مانع از ورود و استقرار پلیس و ارتش عراق در قرارگاه اشرف شود با مقاومت و جدیت دولت عراق مبنی بر تخلیه بی چون و چرای اشرف مواجه شد و بدنبال آن با کشته و زخمی دادن و همچنین دستگیری و محاکمه 36 نفر از افراد فرقه خود عاملی شد تا رجوی باور کند که این تصمیم، اراده ملت عراق است.
آنچه که بارها در تاریخ ثابت شده است که جریانات فرقه ای در آخرین نقطه و بن بست و شکست حتمی فقط یک راه را در پیش می گیرند و آن هم خودکشی و انتحار است. رجوی هم که هیچ ارزشی برای جان افراد اسیر و رده پایین خود قائل نیست دستور این اعتصاب را داده است تا شاید با به کشتن دادن تعدادی دیگر نان سیاسی آن را در اروپا بخورد.
راستی چرا از مسئوولین فرقه در این اعتصاب غذا مشاهده نمی شوند؟!
چرا خانم ها مژگان پارسایی، صدیقه حسینی، فهیمه اروانی و آقایان مهدی براعی و محمود عطایی و…طعم این اعتصاب شیرین را نمی چشند؟!!
حتما این افراد کار مهمتری دارند و یا شاید به دنبال عوام فریبی و توجیه دستور این اعتصاب توسط رجوی برای نیروهای اعتصابی می باشند!!.
آیا مریم رجوی برای احساس همدردی از این بخت برگشته ها حتی یک روز هم دست به اعتصاب غذا زده است؟ و یا به دنبال اهداف سیاسی و توجیه حضور باقی مانده افراد فرقه در اوور در پی مهمانی دادن ها و پذیرائی از بازنشستگان سیاسی در اروپا است؟
واقعیت و تجربه تلخ چند ده ساله هِژمونی رجوی بر سازمان این را نشان میدهد که جان افراد در فرقه هیچ ارزشی ندارد و همانند ضحاک فقط برای بقای خود افراد اسیر خود را خوراک روزانه مارهای ذهن و ایدئولوژی خود می کند.
خانم مریم نیز که جای خوبی را در کنار رود خانه سن در فرانسه انتخاب نموده است و با براه انداختن سفره های رنگین و دادن مهمانی های آنچنانی عوض همه اعتصابیون، یکجا دلی از عزا در آورده!!، و در خارج گود همصدا با شوهر ثانی و متواریش فرمان لنگش کن برای اشرف و اشرفیان صادر میکند تا شاید دولت مالکی کوتاه بیایید و یا دست غیبی برای رهایی از سرنوشت محتوم و جمع شدن اشرف و نابودی حتمی فرقه پیدا شود.
در این مدت که به قول سران فرقه وضعیت جسمانی اعتصابیون وخیم است سردار همیشه فراری فرقه حتی حاضر نشد یک پیام بدهد و جلوی این بخت برگشته ها را بگیرد اگر این اعتصاب درست باشد و جانشان در خطر باشد او سعی دارد عنوان کند که نیروهایش در اشرف خود خواهان اعتصاب غذا هستند تا اینگونه خودش مسئوولیتی را قبول نکند.
اگر به اعلامیه های فرقه در رابطه با اعتصاب غذا در این مدت دقت کنیم می بینیم که همیشه عنوان می شود چند نفر در وضعیت وخیم بسر می برنند یکی مشکل تنگی نفس دارد، یکی پایش درد می کند، یکی دیگر قدرت دیدن ندارد و دیگری هم…
هرچند که به ظاهر این اعتصاب با پوشش و حربه ایدلوئوژیک به نفرات القا شده است ولی طولانی شدن زمان اعتصاب و حال روز اعتصابیون که از عکسها و فیلم های سایت فرقه گویای واقعیتی دیگر است که اولا این اعتصاب غذا بیشتر شبیه نقش بازی کردن در یک فیلم است ثانیا به نظر می رسد غالب نفرات دست رد به سینه رجوی زده و در این شوی مسخره شرکت نکردند.
در پایان باید اشاره نمود مسخره گی این اعتصاب در این نقطه نمایان می شود که رجوی ابتدا برای فشار به دولت مالکی و عقب نشینی نیروهای عراقی دستور این شوی را داده است ولی به دلیل سماجت دولت عراق و شکست مقاومت اشرفیان، این اعتصاب بی نتیجه به نظر می رسید و به همین دلیل این اعتصاب را جهت آزادی 36 نفر اعلام کرده است ولی واقعیت این است که درد اصلی سازمان کماکان پا بر جا است که همانا جمع شدن قرارگاه اشرف است که به منزله نابودی فرقه رجوی است.