کمدی غم انگیز فرقه مجاهدین

بر طبق اخبار منتشر شده توسط فرقه رجوی روز گذشته همه افراد دستگیر شده قرارگاه اشرف توسط مامورین عراقی بعد از گذراندن حدود دو ماه حبس آزاد شدند. این خبر را فرقه مجاهدین به عنوان پیروزی بزرگ اعلام نموده است البته آزاد شدن هر ایرانی از زندان های عراقی جای خوشوقتی دارد ولی این افراد از یک زندان آزاد شده و به زندان عقیدتی و فرقه ای مجاهدین دوباره وارد شدند. در همین رابطه مریم رجوی در پاریس در پیامی کاملا مضحک مدعی شد که تا ساعاتی قبل مشغول بحث و مذاکره!!! با مژگان پارسایی و صدیقه حسینی بوده است که توسط آنها ساکنان اشرف را قانع نماید تا دست از اعتصاب غذا بردارند!!! "من تا همین لحظه با کمک مژگان و صدیقه مشغول بحث و جدل با اشرفیان بودم تا قهرمانان اشرف به اعتصاب غذای جانکاهشان،آن هم پس از حملات و ضربات و شهادت‌ها و جراحت های روزهای 6 و 7 مرداد خاتمه بدهند" (1) باید پرسید کدام اعتصاب غذا؟ چرا که اخبار و عکسها و گزارشات اعتصاب غذا در قرارگاه اشرف بیش از یک هفته است که از سایت های تابعه فرقه رجوی برداشته شده است و تا کنون هیچ خبری راجع به این نمایش ارسال نمی شد و فقط در شهرهای مختلف دنیا اعتصاب غذا هایی نمادین برگزار می گردید. اوج معرکه گیری و دغل بازی این فرقه را از همین حرکات بچه گانه و لوس بازی های تکراری می توان پی برد. باید از سردمداران این فرقه پرسید که به چه دلیل این پیروزی ملت ایران می باشد؟ اگر واقعا این پیروزی برای ملت ایران است پس چرا از مشتی عوامل استعماری و لابی های جنگ طلب امریکا واسرائیل بخاطر آن تشکر می کنید؟ حتی در این بازی مسخره یکی از اعضای شورای فرمایشی مجاهدین به نام کریم قصیم با عجله نه تنها تبریک گفته بلکه از انواع و اقسام عوامل بیگانه بخاطر کمک به آزادی این افراد تشکر کرده و در انتها در توهم کامل مدعی شده است که این موضوع بشارت پیروزی قیام مردم ایران خواهد بود!! بازگشت 36 اشرفی ربوده شده, پیروزی پیکارکنونی مردم ایران را بشارت می دهد.(2) البته از وی و مابقی هم پالکی هایش انتظار بیشتر از این نمی توان داشت که بازداشت و آزادی عده ای از ساکنان قرارگاه اشرف دلیل پیروزی قیام در ایران باشد. از نگاه سایت آوا: دستگیری و آزدای عده ای که اصرار به اسیر ماندن در صحراهای عراق را حتی با اعتصاب غذا دنبال می کنند نشانه به بن بست رسیدن جریانی است که همه انتظار آن از عوامل بیگانه و سرکردگان استعمار جهانی می باشد که گویا بیشتر از ملت ایران دلسوزی می نمایند.
1 و 2 مقالات منتشرشده در سایت افتابکاران