عقب گرد ذلیلانه ی گشتاپوی مجاهدین

علت ِ چسبیدن رهبری مجاهدین به اردوگاه عراق جدید و تلاش همه جانبه برای حفظ آن، جدا کردن اعضا از دنیای آزاد، امکان کنترل نیروها و برقراری سانسور خبری و اختناق تشکیلاتی است. اگرچه این واقعیت جزو بدیهی ترین امور مربوط به مجاهدین است، لیکن مجوز ندادن به نیروها برای ملاقات با والدین و اقوامشان – حتی اگر کارمند رسمی وزارت اطلاعات باشند – دلیل ساده ای در اثبات این واقعیت است. چرا گردانندگان مجاهدین اجازه ملاقات اعضا با خانواده شان را نمی دهند؟ چه اتفاقی خواهد افتاد اگر یکی از اعضای مجاهدین – فقط یک نفر – که خانواده اش بیش از 10 روز است در پشت ورودی اشرف انتظار ملاقات با وی را دارد برود و با اقوامش دیدار کند؟ حرف آنها را بشنود و حتی برود و یک دوری هم با آنها تا بغداد بزند و آنها را برای رفتن به ایران مشایعت کند و سپس به نزد دوستانش بازگردد؟ مسلماً این نیروها اگر به میل و اراده خود آنجا باشند و جان برکف در راه مجاهدین عزم جزم کرده باشند که با این اتفاقات، جاخالی نخواهند کرد. آیا بیم آن می رود که آن یک نفر را خانواده اش به زور با خود به ایران ببرد؟ خب ببرند، این یک نفر هم روی همه ی قربانیان رجوی؛ اتفاقاً بعد از آن، دست مجاهدین برای خارج نشدن از اردوگاه باز می شود و می توانند ادعا کند که تهدید ربایش اعضای آنها وجود دارد. پاسخ این است که بین نیرو و تشکیلات شکاف ایجاد می شود، ‌به بیان خیلی ساده سه اتفاق می‌افتد که به ترتیب اولویت عبارتند از: 1- در کنترل و مراقبت تشکیلات از نیرویی که برای چند ساعت از کنترل خارج شده باشد شکاف ایجاد می شود و چون همواره اعضا، مهمترین تهدیدات امنیتی به حساب می آیند، این فرد به عنوان یک عامل خارجی و تهدید بالقوه به حساب خواهد آمد. 2- با خوردن هوای آزاد به تن فرد در خلاء فکری و عاطفی که تشکیلات برای وی ایجاد کرده و وابستگی که به نامناسبات برایش ساخته شکاف ایجاد می شود. 3- با حضور این فرد در جمع تحت سیطره ی تشکیلات، شکاف عمیقی در یکدستی و یکرنگی نیروها ایجاد می شود و آنها هم فکر می شوند که در بیرون هم خبری است. برای این است که دنیای آزاد از هر مسیری که بخواهد راه خودش را به درون این اردوگاه باز کند – گاهی ممکن است شکل انتظامی و قانونی داشته باشد – گردانندگان مجاهدین بیشتر به اعماق این اردوگاه فرو می روند و نیاز مضاعفی به پنهان شدن در پستوهای آن احساس می‌کنند. به همین دلیل هم هست که وقتی گشتاپوی مجاهدین پافشاری خانواده ها برای دیدار فرزنداشان را می بیند، حتی از ادعای قبلی خود مبنی بر امکان ملاقات در اردوگاه هم عقب می نشیند و از سر ترس و ناچاری به اعضاء فرمان می دهد که حتی در داخل اردوگاه هم اجازه نخواهند داشت خانواده شان را ملاقات کنند: « 1ـ مطلقاً حاضر به ملاقات با عوامل رژیم ایران در هیچ شرایطى چه در خارج و چه در داخل اشرف نیستیم. زیرا همکارى همه جانبه نیروهاى عراقى و ایجاد تسهیلات براى این افراد به روشنى نشان مىدهد که ورود این افراد به داخل اشرف بخشى از یک توطئه بزرگتر براى سرکوب ماست که رژیم ایران در بحبوحه قیام مردم ایران به شدت به آن نیاز دارد. 2ـ وکلاى ما خاطرنشان کردند از آن‌جا که هدف از وارد کردن این افراد به اینجا فقط ایجاد نا امنى و بحران است، مللمتحد طبق قطعنامه 1803 شوراى امنیت بایستى از دولت عراق خاتمه دادن بلادرنگ به این اقدامات ننگین را خواستار شود. » * ________________________________ * نمایشهای تازه فرستادگان وزارت اطلاعات و تهدید حمله به اشرف