متن مصاحبه با خانم حوریه محمدی و آقایان بهادر خرمی و سعید حضرتی در سمینار پاریس

میلاد آریائی: هیجدهم ژوئن 2010 فرانسه – پاریس مثل سالیان گذشته برخی از جداشدگان از سازمان مجاهدین در سمیناری گرد هم اومدند در کنار ما خانم حوریه محمدی هستن کسی که خواهر ایشون هم اکنون در خاک عراق هستند و اونطور که در خبرها بوده شما چندی قبل در جلو درب قرارگاه اشرف به انتظار نشسته بودید برای دیدار با خواهرتون می تونید برای بینندگان ما توضیح بدهید که چه گذشت بر شما. حوریه محمدی: سومین بارم بود که از کانادا رفتم به عراق که خواهرم را ببینم دوبار قبلش من اجازه داشتم خواهرم را ببینم و به من گفت که می خواهد بیاید بیرون سومین بار که رفتم هفتاد روز ماندیم تو بدترین شرایط تو عراق و نتوانستم خواهرم را ببینم ومریض شدم حالم بد شد ازکانادا و همه کار و زندگیم گذاشتم که خواهرمو ببینم و بعد از هفتاد روز هنوز خانواده ها اونجا هستن ولی نمی گذارند ببیننشون. میلاد آریائی: به نظر شما چرا مجاهدین اینکار را می کنند چرا اجازه نمی دهند که پدرمادرها یا خواهر و برادرها بچه هاشونو ببینند مگر این اشکالی داره حوریه محمدی: آخه 99 درصد از جمعیت مجاهدین بچه ها که شکنجه شدند می خواهند بیایند بیرون مسئولان مجاهدین هم این را می دونند و می دونند که وقتی که اولین ملاقات را بدهند بچه ها به ما می گویند که می خواهند بیایند و نمی خواهند بمانند و اینقدر فشار روحی و جسمی گذاشته رو این بچه ها که الان هم از خودشون هم از ما می ترسند که بیشتر از دنیا دوستشون داریم میلاد آریائی: بهر صورت شما حدود چند ماه قبل در خاک عراق بودید کنار پادگان اشرف و اکنون در فرانسه هستید در پاریس در سمیناری که بهمین مناسبت تشکیل شده چه احساسی دارید امروز که اینجا هستید و وقتیکه در خاک عراق بودید حوریه محمدی: وقتی که من عراق بودم به خانواده هائی که بچه هاشونو که بیست سال است ندیدن خواهر برادراشون را که چندین سال است ندیدن ولی وقتی که اینجام ما با هم تو عراق تو شرایط خیلی بدی بودیم ولی اینجا می بینم که بعضی ها خیلی ها هستند که از اروپا – کانادا- آمریکا از همه جای دنیا اومدند که بچه هاشون را و خواهر برادراشون را یا کشته دادند یا هنوز اسیرن در کمپ اشرف و می بینم که خیلی زجر هست نه فقط برای من برای مادر پدرها خواهر برادرها میلاد آریائی: امیدوارم که فعالیتهای شما مثمر ثمر باشد و به زودی موفق به دیدار خواهرتون بشوید حوریه محمدی: مرسی خیلی ممنون ***
مصاحبه آقای میلاد آریایی با بهادر خرمی میلاد آریائی: هیجدهم ژوئن 2010 فرانسه – پاریس در گردهم آئی که بیش از 200 تن ایرانیان و جداشدگان مجاهدین خلق در فرانسه برگزار کردند آقای بهادر خرمی در کنار ما در این مراسم شرکت کردند. ایشون مادرشون درخاک عراق در قلعه اشرف اسیر هستند ضمن خیر مقدم به شما می خواستم بپرسم که 1- به چه دلیل در این برنامه شرکت کردید و چه پیامی برای مادرتون دارید بهادر خرمی: من اومدم اینجا که سعی کنم کمک کنم به مادرم که از اون زندانی که توش گیر کرده بیرون بیارم و نه تنها مادرم بلکه سایر هموطنانمون و سایر کسانی که قربانی این ماجرا شدن بتونن هر چقدر زودتر بیان و آزاد بشن و در کنار خانواده هاشون باشن میلاد آریائی: شما چند سالتون بود که از مادر و پدرتون در خاک عراق تو سازمان مجاهدین جدا شدید بهادر خرمی: من سن سه سالگی جدا شدم و به کانادا رفتم میلاد آریائی: یعنی به چه شکل شما را جدا کردند از خانواده تون بهادر خرمی: موقع جنگ عراق و کویت همه پسرها و دخترها را فرستادند کشورهای شمال آمریکائی و آمریکا و اروپا که در واقع مثلا از جنگ دور باشند میلاد آریائی: بعد چی شد که پدرتون را پیدا کردید بهادر خرمی: پدر من زمانی که فهمید ام ک او سازمان خوبی نیست و یک هدفهای دیگری دارند که او فکر می کرد خوب نیستنداز سازمان مجاهدین جدا شد و اومدش به هلند و از اون طریق با من تماس پیدا کرد میلاد آریائی: شما در حال حاضر سنتون می توانید بگوئید چند ساله بهادر خرمی: من الان 22 سالم است میلاد آریائی: یعنی چیزی حدود 19 سال قبل این اتفاق افتاده الان چه احساسی دارید بعد از این اتفاقی که بهر صورت برای زندگی شما افتاده بهادر خرمی: خوب احساس ناراحتی می کنم ولی همیشه به این امید نگاه می کنم که یک روزی می آید که مادرم بیاد بیرون و خوشحالم حداقل منو به اشرف نفرستاد بدتر از ا ین هم می شد که من به اشرف رفته الان اونجا بودم همینکه پدرم من را نجات داد و من را اونجا نفرستاد خدا را شکر می کنم که حداقل الان سالمم و دارم درس می خوانم و می خواهم مادرم را کمک کنم که از اونجا بیاید بیرون میلاد آریائی: بهر صورت مطمئن هستم که سازمان مجاهدین این مصاحبه را می شنود اگر پیغامی برای مادرتون دارید از این طریق بفرمائین بهادر خرمی: من می خوام به مادرم بگم و به تمام کسانی که اونجا هستند بگم که ما پشت شما هستیم و ما شما را کمک خواهیم کرد که شما همه تون بیائین بیرون و حداقل یک چند سالی که از زندگی تون باقی هست یک لذتی ببرید میلاد آریائی: بسیار سپاسگذارم امیدوارم که زحماتتان مثمر ثمر بوده باشه بهادر خرمی: مرسی ***
مصاحبه آقای بهزاد علیشاهی با سعید حضرتی بهزاد علیشاهی: در حاشیه این جلسه صحبتی هم داریم با آقای سعید حضرتی آقای حضرتی شما چرا تو این جلسه شرکت کردید با چه انگیزه ای و برای چه درخواستهائی سعید حضرتی: اولین انگیزه ام که مشخصه برای افشای باند مافیائی رجوی و من کارم فعالیت حقوق بشری است و بچه هائی که تو قرارگاه اشرف در زندان رجوی گیر کرده اند و می خوام اونها را از زندان رجوی نجات بدهم و به زندگی عادی خودشون برگردند و باند مافیائی رجوی را به جهانیان نشان بدهیم که این باند مافیائی رجوی باعث شده که جلو انقلاب سبزهای ایران را بگیره و این یک حربه ای شده که جمهوری اسلامی بتواند استفاده کند برای سرکوب مخالفان خودش وبهمین خاطر چند دهه انقلاب ایران به عقب افتاده و باعث و بانی اش رجوی و باند مافیائی اش هستند و این داره غیر مستقیم جمهوری اسلامی را کمک می کنند بهزاد علیشاهی: آقای حضرتی الان در واقع دو صف آرائی هست یکی سازمان مجاهدین یکی خانواده ها جلو درب اشرف خانواده ها خواهان ملاقات بدون در واقع نگهبان بدون مراقب هستند و مجاهدین هم می گویند که این افراد خودشون نمی خواهند و هراز گاهی هم دو نفر سه نفر را می آورند جلو تلویزیون که به خانواده هاشون در واقع توهین و تهمت و فحاشی می کنند و می گویند ما خواهان ملاقات نیستیم به نظر شما واقعیت کجاست بین این دو صحنه سعید حضرتی: رجوی بغیر از ا ین حرفی دیگه بلده بگه چون فقط می تواند دروغ ببافه و دروغ بگه و اونجا یک زندان درست کرده و داره جلوگیری میی کند خانواده ها بچه هاشونو ببینندافرادی هستن 30 سال است اونجا گیر کرده اند می خوان بیان به زندگی عادیشون برگردن یا خانواده می خوان بچه هاشونو ببینن رجوی باعث هست که نمی گذاره از دنیای خارج آگاه می شوند بچه ها و رجوی داره مثل 30 سال پیش فکر می کنه هنوز تو فاز چریک شهری گیر کرده و این باعث می شه که درب قراگاه اشرف باز بشه قرارگاه اشرف دیگه بسته می شود به این خاطر رجوی می دونه که این پاشنه آشیل کارش کجاست بهزاد علیشاهی: خود قرارگاه اشرف چه سودی برای رجوی و رهبران مجاهدین داره که اینقدر روش اصرار دارن به موندش حتی به این بهائی که شما می گوئیدآدمهائی که اونجا هستند تلف بشه زندگی و عمرشون خود این قرارگاه را چرا می خواهد نگهدارد به نظر شما سعید حضرتی:ماداریم یک کار حقوق بشری می کنیم که بچه ها را از اونجا نجات بدهیم چون رجوی یک آدم دیکتاتور و فاشیست هست می خواهد رو حرف خودش فقط ثابت و استوار بماندمی دونه این ارتشش شکست خورده وپدربزرگش صدام هم مرده از بین رفته دیگه هیچ چاره ای نداره و بقای عمرش را فقط برای مطرح کردن خودش و هوادارانش را سرپا نگهدارد می خواهد قراگاه اشرف را هم سر پا نگهدارد بهزاد علیشاهی: برای این حداقل خواسته یعنی ملاقات خانواده ها با بچه هاشون بدون مراقب بدون نفر سازمان بطور آزاد و مستقل به غیر از این جلسات به غیر از اون فعالیت که خانواده ها دارند توی خارج کشور و توی اروپا چه فعالیتهائی می شه انجام داد سعید حضرتی: بهترینش اینه که به مجامع بین المللی نامه بنویسند و گزارش بکنند و به سفارتخانه ها و پارلمانترها گزارش بکنند و بگویند که اینها یک زندان اونجا درست کردن و به عفو بین الملل گزارش کنند که درب این زندان را بازکنند و از آمریکائیها بخواهند که روی این سازمان سرمایه گذاری نکنند بهزاد علیشاهی: ممنون و متشکر سعید حضرتی: خواهش می کنم