نامه ای از یک عضو جداشده از فرقه رجوی به خانم بتول سلطانی

با سلام و خسته نباشید
اعترافات شما را در رابطه با کارهای کثیف و حیوانی رهبر عقیدتی مجاهدین که در سایتها درج شده بود را خواندم. هر خواننده ای اعترافات شما را بخواند از درون به هم می ریزد. رهبر عقیدتی که در نشست ها و در پیامهای من در آوردی برای ما جا نماز آب می کشید. آدم بایستی چقدر پست فطرت باشد که دست به همچین عملی می زند. نظر شخصی ام را بخواهید مانده ام چه اسمی را به این آدم پست لقب دهم، می خواستم اسم آن را بگذارم حیوان و یا جانور با خودم گفتم این دو، باز هم یک جورهایی برای انسان مفید و منفعت دارند رجوی جایگاه خودش را کجا می بیند که به خودش اجازه می دهد که انسانها را به این شیوه استثمار کند. چندین سالی که در مناسبات فرقه بودم پشت پرده کثافت کاری که سران فرقه انجام می دادند را کم و بیش می دیدم تا این اندازه وقاهت و بی شرمی را ندیده بودم.
خانم بتول سلطانی، به ما در پادگان مخوف اشرف! لقب نرینه های وحشی را داده بودند! و جرات این را نداشتیم به زن ها سلام کنیم. از طرفی خودشان در آن محیط حصار بسته دست به هر کثافت کاری می زدند. رجوی در رابطه با کادرهای با سابقه خودش دست آنها را باز گذاشته بود که در رابطه با (جیم) تناقضی را حمل نکنند آنقدر پشت پرده کثافت کاری کرده اند. فاکتهای مشخص و به عینه دیده وجود دارد که به دلیل حرمت خواننده بایستی از آنها گذشت و به یک فرصت مناسب موکول کرد. معلوم می شود که اعترافات شما به خال خورده و میز فرقه را چپه کرده که منجر به تهدید کردن شما از سوی فرقه شده است. من هم مثل شما قربانی این فرقه مهیب شده ام. فرقه ای که فقط در زباله دان تاریخ کارایی دارد. امیدوارم که در کارهایتان موفق باشید. در همین جا لازم دیدم که از خانم مینو سپهر هم تشکر کنم در نوشتن مقالات و موضع گیری هایی که در سایت درج می کند به مثابه تیری به قلب رجوی شلیک می کند! با آرزوی موفقیت برای شما!
فواد بصری