با احترام
در ابتدا مایل هستم ضمن معرفی خودم و خلاصه ای از گذشته خود بعنوان عضو سابق و جداشده مجاهدین خلق نکاتی را در ارتباط با این گروه مستقر درعراق به اطلاع شما برسانم. اینجانب بدلیل اعتراض به ضوابط ضد انسانی، قرون وسطی مجاهدین، سرکوب، شکنجه معترضین و به دلیل رد آموزشهای تروریستی این گروه، مورد غضب مجاهدین قرار گرفتم و بدستور رهبری مجاهدین طی مراحل دادگاه فرمایشی، اعتراف گیری، و با پرونده سازی بی اساس به مرگ محکوم شده و به همراه جمعی از دوستان معترض به زندان ابوغریب عراق به سالهای طولانی حبس شدم که در آن زمان دولت صدام تحت فشارهای همه جانبه دولت آمریکا و جامعه بین المللی قرار داشت. سرانجام در آستانه سرنگونی صدام هم پیمان مسعود رجوی رهبری مجاهدین رهایی یافتم و هم اکنون در کشور آلمان زندگی میکنم. هدف از نوشتن این نامه یادآوری از وضعیت درونی این گروه و شیوه رفتار آن با اعضای ناراضی و مشکلات مشابه ای است که بعد از سالها سرنگونی صدام حسین، دیکتاتور سابق همچنان در مناسبات مجاهدین جاری است و افراد معترض هنوز به حقوق اولیه خود برای رهایی از این فرقه تروریستی دست نیافتند. سکوت جامعه بین المللی و میدان دادن به این فرقه تروریستی مذهبی در لابی های کشورهای غربی از جمله در خاک آمریکا این گروه را تشویق به نقض هرچه بیشتر حقوق بشر و ادامه افکار تروریستی و نفرت پراکنی در جامعه آزاد میکند. شیوه زندگی و رفتار مجاهدین در مداربسته اردوگاه عراق که بیش از دو دهه جریان دارد، بیشتر شباهت به تمرین مدل جدید عقب ماندگی از دنیای مدرن امروز است که در رویای خود برای بدست گرفتن قدرت سیاسی و بکارگیری آن به شیوه خاص فرقه ای برای جامعه متمدن ایران دل خوش کرده اند که در عالم واقع سخت در اشتباه هستند. فرقه ای که بعد از چند دهه هیچ اعتباری در بین مردم کسب نکرده است، تلاش می کند با گروگان گرفتن اعضای ناراضی خود ژست اپوزیسیون و خود را یک گروه در حال مبارزه معرفی کند. بعد از واقعه تلخ و جانگداز 11 سپتامبر مجاهدین در درون خود با حضور مسعود رجوی رهبر این گروه به جشن و پایکوبی پرداختند و شیرینی در بین خود پخش میکردند و آهنگ حماسی، تروریستی که بعد از ترور افسران آمریکایی در ایران توسط مجاهدین برعلیه آمریکایی ها سروده شده است را پایکوبان بازخوانی میکردند. این یکی از همان دلیلی است که در مرام، بینش و عقاید مجاهدین با دنیای امروز هیچ گونه تفاوتی ایجاد نشده است و همچنان بر طبل تروریستی، عقب افتادگی، جهل و نادانی میکوبند و از کشته شدن انسانهای بی گناه توسط تروریستها ابراز پیروزی و خوشحالی میکنند چرا که تروریست محصول جهل و نادانی است و در مقابل آگاهی و آزادی دشمن این پدیده شوم میباشد که آسایش، امنیت مردم را تهدید میکند بنابراین بنظر میاید کمک برای آزادی افراد اسیر در فرقه تروریستی مجاهدین ضروری است. مجاهدین در عرصه بین المللی تلاش میکنند چهره واقعی خود را تحت اسامی و نهادهای حقوق بشری و انجمن های خود ساخته بپوشانند تا برای هر چه بیشتر ماندن در عراق برای کسب آمادگی بیشتر برای اقدامات تروریستی در روز مبادا و در زمان مناسب، خود را آماده نگه داشته باشند. سازمان مجاهدین همچنان تلاش میکند برای بیرون آمدن از لیست گروههای تروریستی وزارت خارجه آمریکا نظر مقامات آمریکای را جلب کند. اعمال امروز مجاهدین و برخورد آنها با اعضای معترض و خانواده های آنها نشان میدهد مجاهدین تحمل افکار و اندیشه های دیگران را ندارند و ملاک آنها با دگراندیشان "یا با ماست یا برماست" میباشد. جای بسیار خوشحالی است که وزارت خارجه امریکا در بعضی از گزارشات خود نام "شورای ملی مقاومت "را اسم مستعار مجاهدین معرفی میکند اما براساس شناخت ما از این فرقه تروریستی باید برای هرچه بیشتر محدود کردن این فرقه قاطعیت بیشتر بخرج داد و در درجه اول برای نجات افراد معترض در درون فرقه کمک کرد. خانواده های افراد معترض برای دیدار فرزندان خود که بیش از 2 دهه هیچ گونه تماس و دیداری با آنها نداشتند، ماهها برای دیدار با فرزندان خود در جلوی درب مقر این فرقه در انتظار میباشند ولی فرقه مجاهدین به هیچ یک از سئوالات آنها پاسخ گو نمیباشند و مجاهدین قصد دارند افراد منتقد درون خود را همچنان بعنوان گروگان و اسیر نگه داری کنند. امروز همگان بخوبی دریافتند که حضور مجاهدین و بازی با ان در عرصه سیاسی هیچ کمکی برای رسیدن به خواست مردم ایران نمی کند بلکه بطور واقعی عکس عمل کرده… با احترام
علی قشقاوی
آلمان 15.10.2010 رونوشت به:
سفیر آمریکا در عراق