همان طوری که همگان کم و بیش از عمل کرد سیاه فرقه رجوی (سازمان مجاهدین خلق ایران) مطلع هستند. در عراق با اتکاء به صدام حسین پدر مادی و معنوی خود از قدرت ویژه ای برخوردار بودند. و از این قدرت در سرکوب، زندان، شکنجه و حذف کردن اعضاء مخالف و معترض به شدت استفاده می کردند و از هیچ جنایتی در حق اعضاء معترض فروگذار نکردند. در درون زندان های فرقه در اشرف و منصوری چندین نفر در زیر شکنجه جان خود را از دست دادند. تعدادی از نفرات بر اثر فشارهای بیش از حد برای رهایی از آن جهنم خود را به آتش کشیدند. از جمله: محمد علی ملک اندی – محمد نوروزی – هما بشردوست – محمد رضا بابا خانلو – خدام گل محمدی – یاسر اکبری نصب ……. تعدای خود زنی کردند مانند: الان محمدی – کریم پدرام – احمد رضاپور – …… تعدادی به طرز مشکوک از بین برده شدند. تعدادی را هم مانند سعید کیانی – کیومرث امینی بار فروش …. در مرز ایران حذف کردند. آن دوران سیاه دیکتاتوری را اعضاء معترض که توانستند خود را نجات بدهند فراموش نکرده اند و نخواهند کرد، باشد تا در دادگاهی سران این فرقه محاکمه شوند. پس از سرنگونی صدام حسین سران اصلی فرقه قایم شدند، از ژانویه 2003 تا ژوئن 2005 هیچ یک از اعضاء سازمان اطلاع نداشتد که نایب السلطنه مریم قجر عضدانلو (مریم رجوی) در کجا است. در آن تاریخ پلیس فرانسه آنها را در حال توطئه چینی دستگیر کرد. مریم قجر عضدانلو علی رغم آنکه در اروپا زندگی می کرد تا قبلا از دستگیری جرئت نمی کرد خود را علنی کند. اما خان ابله (مسعود رجوی) بزدل تر از وی است، هشت سال است مخفی شده است. حتی زمانی که مریم قجر عضدانلو دستگیر شد جرئت نکرد پیامی صوتی بدهد. دو سال قبل که ازلیست تروریستی اروپا خارج شدند وضعیت را مقداری آرام دید و پیامهای صوتی وی شروع شد. در اکثر این پیام ها اعضاء جدا شده که در اروپا هستند و نقض حقوق بشر و زندان های فرقه را افشاء کرده اند را دائم تهدید به مرگ می کند. سوال این است علی رغم اینکه خودش مخفی است و به ظاهر در لیست تروریستی هستند، پشت وی به چه دولتهایی گرم است؟ چه کسانی او را همانند صدام حسین دارند حمایت می کنند؟ در هر پیامی که می دهد اعضاء جدا شده را که مخالف فرقه هستند را تهدید به مرگ می کند. همان کاری که از سال 1371 به بعد بار ها حکم اعدام مخالفین خود را صادر کرده. الان پا را فراتر از اعضاء جداشده گذاشته است هر فردی قدمی، حرفی بر علیه فرقه رجوی زده باشد، یا حرکتی کرده باشد حکم آن اعدام است. نتیجه می گیریم که ارباب وی باید خیلی گردن کلفت و قدرتمند باشد که در این شرایط که در صحنه حضور ندارد اما وی با اتکاء به آنها چنین فرمانهای را به اعضاء سازمان صادر می کند. نمونه هایی از فرمان های اعدام اعضاء معترض و جدا شده که از سال 1371 توسط خان ابله (مسعود رجوی) صادر شده، در نشست ها و سرفصل های مختلف دائم بر روی آن تاکید داشته است. در زیربه برخی موارد آن اشاره می شود. از رهبر عقیدتی و فرماندهی کل ارتش آزادیبخش به اعضای مجاهدین. اگر در برابر رژیم جمهوری اسلامی پیروز شدیم که خود می دانیم چه خواهیم کرد، با خائنین و افرادی که تحت عنوان عضو جداشده به شما پشت کردند شاید هم ببخشایم شاید نه. اگر شکست خوردیم فرمان می دهم درهرکجای دنیا که باشند بروید بجوئید و پیدا کنید، تک به تک خائنین را به سزای اعمالشان برسانید. اگر اسلحه و نارنجک هم نداشتید با چنگ وناخن و دندان هم که شده سینه اش را بشکافید. از زندان هم نترسید زندان های اروپا برای شما هتل است. اعدام هم که ندارند مدتی می مانید و بعد آزاد می شوید (فروردین 1371) اگر رژیم را سرنگون کردیم که هیچی. اگر شکست خوردیم وظیفه تک تک شما است. پول و پاسپورت از من، چکاندن ماشه و کشتن بریده ها و خائنین ومعاندین از شما و به این کار افتخار کنید. بالای سر جنازه بایستید تا پلیس بیاید شما را دستگیر کند، نگران نباشید زندان های اروپا و امریکا مثل هتل است و در آنجا حبس خود را بکشید (نشست های معروف حوض 1374) …این بار اما مجاهدین می خواهند از بنیاد حسابشان را با مزدوران و تورهای وزارتی تصفیه و جدا کنند. (نه فقط در اشرف، بلکه در داخل و خارج ایران و در سراسر جهان تا سیه روی شود هر کس که با این رژیم همدست یا هم خط یا همصدا و هم کاسه است. حتی به اندازه یک جمله یا یک عبارت مواضع و حرفهای ننگین رژیم را علیه اشرف و مجاهدین رله یا تکرار یا بازپخش میکند (از کتاب خانواده یا مزدوران ارتجاع) ….. این که می گویم دیر و زود دارد اما سوخت سوز ندارد …..حتی اگر عمر خودمون کفاف نداد وصیت می کنم و وصیت می کنیم به نسل های بعدی ……در این رابطه با احدی هم شوخی نداریم قیمتش را می دونیم. دادیم و باز هم هم خواهیم داد (از پیام 14 آذر 1389) درمحاکمه اعضاء مخالف خان ابله (مسعود رجوی به همراه نایب السطنه مریم قجر عضدانلو) در حالی که دست به کمر زده بود و سلاح اهدائی صدام حسین را به کمر داشت، در بالای سن رجز خوانی می کرد وبا اشاره به نفراتی که محاکمه شده بودند یا در صف محاکمه بودند این چنین گفت: حکم همه اینها اعدام است اما من از موضع خودم همه آنها را می بخشم. (نشست ها معروف به طعمه در سال 1380 در باقرزاده) مریم قجر عضدانلو و سپس، سپه سالار پینوشه فرقه (مهوش سپهری) میگروفون را گرفتند و در این رابطه خطاب به رجوی گفتند: این موضع شما است و ما درک و فهم آن را نداریم که عمل شما را درک کنیم. ما نباید این حد و مرز ها را قاطی کنیم. موضع همه ما همان حرف اصلی است یعنی اعدام این افراد ….. (نشست ها معروف به طعمه در سال 1380 در باقرزاده) در این رابطه به تمامی دولت های اروپائی هشدار می دهم که این دولتها مسئول تمام عیار جان اعضاء جدا شده از فرقه رجوی (سازمان مجاهدین خلق ایران) می باشند که در کشورهای انها زندگی می کنند. هرگونه اتفاق ناگواری برای هریک از این افراد بیفتد سازمان مجاهدین خلق مسئول و پاسخگوی آن است. در حال حاضر که در قدرت نیستند این طور دارند برای همه مخالفین خود خط نشان می کشند اگر فردایی قدرت زمان صدام را داشته باشند چه کارهائی خواهند کرد؟ پس این هشداری است به مجامع حقوق بشری.