تناقض در حرفهای مجاهدین؛ زندانیانی که دکتر می شوند

رجوی های جنایتکار که از نداشتن نیرو بدجوری مفلس شده اند برای آن که خود را دارای نیرو و هوادار نشان بدهند دست به هر اقدام رذیلانه ای می زنند.
از طرفی در اشرف مانع از خروج نیروها شده و از ملاقات آنان با خانواده های شان جلوگیری می کنند تا همان نیروهای گرفتار شده در اشرف و عموماٌ پیر و بیمار را به هر قیمت که شده نگه دارند و از طرف دیگر با درج نامه های مجعول از درون زندان!!! می‌خواهند بگویند که در داخل ایران هنوز نیرو دارند!!!
یکی از آخرین دغل بازی های فرقه رجوی شیاد، درج نامه ای از سوی سعید ماسوری در یکی از سایت های این فرقه است. در این بازی تبلیغاتی فرقه رجوی پلید از عنوان دکتر برای او استفاده نمود. نکته جالب اینجاست که آقای ماسوری بعد از آن که در عراق آموزش های نظامی ویژه ای را طی نمود، چند سال قبل برای انجام عملیات نظامی وارد ایران شد و سپس دستگیر گردید. با این وجود زندانبانانی که فرقه رجوی آنان را «دژخیم» می نامد، نه تنها او را نکشتند، بلکه با او رفتاری انسانی داشته و حتی به او اجازه دادند تا تحصیلات دانشگاهی خود را ادامه داده و در زندان برای او شرایطی مهیا کردند تا او بتواند مدرک دکتری خود را بگیرد.
جدا از اینکه آقای ماسوری چه موضعی داشته باشد سوال اساسی اینجاست که این چه شکنجه گاهی است که هم می توان در آن ادامه تحصیل داد و به مدارج عالی تحصیلی دست یافت، هم می توان در آن به مخالفان نظام نامه نوشت و هم می توان در آن نامه که علنی هم می شود علیه مقامات ایران موضع گیری کرد؟
کدام را باید باور کنیم، اینکه او در زندان دکتر شده یا اینکه او در شرایط غیر انسانی و قرون وسطایی دوران زندانش را طی می کند؟
هر چند رجوی ها آنقدر وقیح هستند که بی آبرو شدنِ باز هم بیشتر برای شان مهم نیست ولی استفاده از این تبلیغات دروغین یک چیز را به خوبی نشان می دهد:
اینکه رجوی های جنایتکار در بن بست کامل گیر کرده و در مرحله پایانی حیات جنایت کارانه خود هستند.