تاملی بر نامه ی آقای صفا لیلان سالهاست جوامع انسانی دوران گذار از مرحله ی بدویت و ایستارهای غیر دموکراتیک به مرحله ی مدرن را پشت سر گذاشته اند. از ویژگی های تفکر انسان مدرن حق انتخاب افراد برای تعیین سرنوشت خویش و احترام به رابطه های انسانی و احساسات خانوادگی و عاطفی ست. آیا فرقه ی مجاهدین و رهبر عقیدتی آن به مولفه های زیست در عصر دنیای مدرن پایبندند؟ به نظر میرسد که چنین نیست در غیر این صورت می بایست خانواده ها در ایران و اقصی نقاط دنیا امکان ارتباط و تماس با عزیزانشان در اسارتگاه اشرف را داشتند.
تامل و تعمق در محتوای نامه ی آقای صفا لیلان حکایت روشنی از بی اهمیتی رهبران مجاهدین به تعهدات حقوق بشری و انکار و بی احترامی به خواسته های قانونی و مشروع انسانهاست.
اما تا کی میتوان همچنان ماسک بر صورت زد و به دوگانه گی در شعار و رفتار ادامه داد؟
آرش رضایی بسمه تعالی 
به خدمت پدر عزیزم جهانبخش صفا لیلان
پدرجان سلام. نامه ای که نوشته می شود از طرف پسرت صالح است که بی صبرانه در انتظار شنیدن صدای گرمت می باشم با اینکه از سال 1376 که حدوداً نزدیک به 14 سال است در قرارگاه اشرف مستقر شدی و ندیدمت ولی مثل قبل دوستتان دارم و هر لحظه به فکرتان هستم و آرزوی شنیدن صدایتان می باشم غیر از من مادرم و 2 تا برادرانم حبیب و روح الله همچنین خواهرانم همگی ازت خواهش میکنیم که در اولین فرصت با این شماره تماس بگیرید. فرزند چشم براهت 09143819505
قربانت صالح صفا رونوشت به:
1- کمیته بین المللی صلیب سرخ دفتر تهران و دفتر ژنو
2- سازمان دیدبان حقوق بشر
3- سازمان عفو بین المللی
4- نهاد حقوق بشر عراق
5- انجمن نجات دفتر آذربایجان غربی
