مطلب زیر توسط یکی از کاربران سایت برای ما ارسال شده است. صرفنظر از هر قضاوتی در رابطه با دیدگاههای نویسنده، از آنجا که به نکته نسبتاً قابل تعمقی اشاره شده، اقدام به درج می شود. لازم به ذکر است سایت مجاهدین دبلیو اس از ارائه اظهار نظرهای شما در این خصوص و موضوعات دیگر استقبال می کند. شواهد از تغییر احتمالی موضع آمریکا نسبت به سازمان مجاهدین خلق خبر می دهد. این شواهد صرفنظر از حمایت امثال جان بولتن و نمایندگان دو جناح حاکم بر آمریکا از سازمان مجاهدین از بن بست در مذاکرات غرب درباره مسئله هسته ای ایران دریافت می شود. این دلایل را همان حامیان آمریکایی سازمان مورد تأکید قرار می دهند. تلویزیون فاکس نیوز در بازتاب کنفرانس موسوم به واشنگتن به نقل از هیأت کارشناسی ارشد پیشین امنیت ملی آمریکا گفته است:
"یک هیأت دوحزبی از کارشناسان ارشد پیشین امنیت ملی گفتند مذاکرات بیشتر با رژیم ایران بیهوده خواهد بود. آنها از رئیس‌جمهور اوباما خواهان حمایت از یک گروه مخالف بحث برانگیز در برابر رژیم تهران هستند. این هیأت، که ژنرال جیمز جونز را شامل می‌شود، اتفاق‌نظر داشتند که سیاست کنونی و پیشین برای تعامل با رژیم ایران شکست خورده است." سایت سازمان مجاهدین خلق. 4 بهمن 1389 این منبع در ادامه گزارش خود می افزاید: "این مقامات خواهان حذف نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست آمریکا شدند و مایکل موکیزی پرسید، چرا باید نام مجاهدین خلق در چنین لیستی باقی بماند؟" سایت سازمان مجاهدین خلق. 4 بهمن 1389 همین گزارش به نقل از توریسلی اضافه می کند:
" لیست‌گذاری مجاهدین خلق ایران از سوی دولت آمریکا اشتباه بوده است. این نامگذاری هم مغایر حاکمیت قانون است و هم مغایر واقعیتهاست." سایت سازمان مجاهدین خلق. 4 بهمن 1389 اینکه این تغییر رویه چه زمانی به فعل تبدیل خواهد شد، به عوامل و فاکتورهایی بستگی دارد. از جمله اینکه وزارت خارجه آمریکا و اوباما تا چه زمانی قادر به تحمل فشار منتقدین خود خواهد بود. و اینکه آمریکا بر سر دو راهی انتخاب بین مصالح و منافع کوتاه مدت و دراز مدت و اعتبار بین المللی کدام را انتخاب خواهد کرد. و اینکه آمریکا چه زمانی پاسخ قانع کننده ای برای خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی پیدا خواهد کرد. پاسخ هایی که سوای جنبه های سیاسی و منفعت جویانه بتواند دلایل موجهی را در چارچوب اهداف دمکراتیک ارائه دهد. واقعیت این است که آمریکایی ها علیرغم دعاوی سازمان در خصوص سیاسی بودن تصمیم وزارت امورخارجه، اما به خوبی می دانند که حتی اگر چنین تصمیمی با اهداف و انگیزه های سیاسی هم اتخاذ شده باشد، در حقیقت امر چندان اشتباه نکرده اند. شاید بتوان در این رابطه تلاقی سیاست نزدیکی آمریکا به ایران و از سویی تمایل خاتمی به برقراری تعامل و گفتمان سازی با جامعه بین الملل با نامگذاری سازمان در لیست تروریستی آمریکا را یکی از زمینه های این شبهه تلقی کرد، اما فراموش نکنیم اولین موضع گیری های آمریکا در رابطه با تروریست بودن سازمان به زمانی بر می گردد که هنوز خبری از خاتمی و سیاست نزدیکی با آمریکا در کار نبود. اولین موضع گیری های جدی آمریکا در رابطه با سازمان به سالهای 1997 بر می گردد. علیرغم اینکه این بیانیه واکنش تند سازمان را برانگیخت، اما اساساً در آن زمان مجاهدین چنین دعوی نداشتند و در مقام دفاع از خود بجای اتهام زدوبند با ایران صرفاً بر ضعف و البته وابستگی گروه تحقیقات و نادیده گرفتن دفاعیات سازمان برای تهیه گزارش درخواستی وزارت خارجه تأکید کرده بودند. حالا و در شرایطی که قریب به دو دهه از اولین مواضع وزارت امورخارجه آمریکا می گذرد، شرایط به گونه ای رقم خورده و پیش بینی می شود که بر خلاف مواضع اصولی و مستندات آمریکا درگذشته، این بار آمریکا واقعاً سازمان را به ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی و استراتژیک خود تبدیل کند. این اتفاق وقتی پررنگ و محتمل نشان می دهد که در میان اظهارات اخیر هیات دو حزبی شاهد رگه هایی از تمایلات فرصت طلبانه هستیم و اصرارها حاکی از این است که برخورد با سازمان را سوای اما و اگرها باید از منظری کاملاً منفعت جویانه ارزیابی کرد. غیر قانونی و مغایر با واقعیت تلقی کردن نام سازمان در لیست تروریستی آمریکا گواه این ادعا است که هر دو جناح آمریکا از این پس بر سر استفاده ابزاری از سازمان به اجماع رسیده اند. در این رابطه به نقل از توریسلی می خوانیم: "لیست‌گذاری مجاهدین خلق ایران از سوی دولت آمریکا اشتباه بوده است. این نامگذاری هم مغایر حاکمیت قانون است وهم مغایر واقعیتهاست." سایت سازمان مجاهدین خلق. 4 بهمن 1389 حال سؤال این است که آمریکا با فرض خارج کردن مجاهدین از لیست تروریستی چه منافع و دستاوردهایی را دنبال می کند. آیا فرض آمریکا بر این است که خواهد توانست ایران را بر متوقف کردن پروژه هسته ای متقاعد کند. چنین فرضی از آنجا که آمریکایی ها خود بهتر از هرکس بر بی پشتوانگی و فقدان مشروعیت مجاهدین اذعان دارند، فرض بی پایه ای است. اما اگر هدف تبعاتی آمریکا از خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی مسلح کردن دوباره مجاهدین و باز گذاشتن دست آنها در انجام اقدامات تروریستی در ایران است، از این منظر میتوان اقدام آمریکا را حائز اهمیت تلقی کرد. مضاف بر اینکه تلاش رجوی برای خارج شدن از لیست تروریستی فی النفسه ارزشی ندارد و ارزش آن را چنانچه بارها در نشست های اشرف مورد تأکید قرار داده، مسلح شدن دوباره سازمان و به اصطلاح ارتش آزادیبخش او است تا بتواند از انزوا و قفل شدن رها شود. چنانچه یکی از اعضاء جدا شده از سازمان به نقل از رجوی گفته است: " ما باید تمام توش و توان خودمان را پشت این کار بگذاریم که از لیست تروریستی آمریکا خارج بشویم تا بتوانیم دوباره سلاح های مان را به دست بگیریم." عباس دشتی. مستند. پرس تی وی. البته این معنی را بی واسطه تر از زبان رجوی و در زمان محاصره اشرف توسط آمریکایی ها شنیده ایم که خطاب به ساکنین اشرف گفته است: بین سلاح و صاحب سلاح او صاحب سلاح را انتخاب کرده است. چون بر این عقیده بوده که سلاح را می شود در هر وضعیتی تأمین کرد، اما صاحب سلاح را نه. با این احتساب حساب و کتاب رجوی تنها به خارج شدن از لیست تروریستی آمریکا ختم نمی شود. گام بعدی چه آمریکایی ها بخواهند و چه نخواهند مسلح کردن تروریست های رجوی است. اینکه در چنین وضعیتی پاسخ به این سؤال که چه کسی از مسلح شدن مجاهدین منتفع و چه کسی زیان خواهد دید، می تواند چشم انداز چنین فرضی را پیش روی ما بگذارد. رجوی قبلاً تجربه کرده است که در بهترین وضعیت تشکیلاتی و سازماندهی هسته های تروریستی در جوار خاک ایران راه به جایی نبرد. می ماند اینکه رجوی به یک سلسله اقدامات کور تروریستی دیگر دست بزند. پیشاپیش محرز است که به دلیل تغییر شرایط عراق، تکرار اقدامات انتحاری از نوع فروغ جاویدان هم بکل منتفی است. اما با فرض اقدامات ایضایی از نوع اول، آمریکایی ها جز به حراج گذاشتن و چالش کشیدن حیثت بین المللی و هزینه کردن خود برای گروهی که بیشترین حجت و دلایل را بر ماهیت تروریستی اش ارائه کرده چیزی به دست نخواهند آورد. از دست دادن اعتبار ادعایی آمریکا نزد مردم ایران کمترین هزینه ای است که خواهند پرداخت. می شود دستاوردهای عینی تر حاصل از چنین اقدام احتمالی و البته انتحاری را در فرصت و مجال مبسوط تری سیاهه کرد.
فرخنده فرهمند