‌برگزیده ای از کتاب فرقه ها در میان ما – قسمت بیست و ششم

راههای ترک کردن فرقه
خبر خوب ‌این است که عاقبت اغلب اعضای فرقه‌ها گروه خود را ترک می‌کنند. آنها‌ این کار را به یکی از طرق زیر انجام می‌دهند:
یکم: بسیاری به خاطر تمایل خودشان ترک می‌کنند، چرا که به توهم خود پی می‌برند، دل زده می‌شوند، یا می‌برند، یا به‌این واقعیت پی می‌برند که فرقه آن چیزی که ادعا می‌کرد، نیست. تضادها آنقدر بارز می‌شوند که دیگر قابل اغماض نیستند. آنها شجاعت به خرج داده، رابطه خود را قطع می‌کنند.
دوم: برخی اعضا توسط فرقه به علل مختلف اخراج می‌شوند که طیف گسترده ای از سیاست تصفیه آسیب دیدگان روانی و حتی جسمی به علت فشارهای موجود در زندگی فرقه‌ای گرفته تا برنامه‌های مشخص شده را که در آن رهبر فرقه به علل اقتصادی یا علل دیگر تصمیم می‌گیرد اندازه گروه را کوچک کند یا از شر یک نفر خلاص شود، تشکیل می‌دهد.
سوم: غیر عضوها ـ معمولا خانواده یا دوستان و تیمی ‌متشکل از مشاوران خروج از فرقه و اعضای سابق ـ ممکن است با یک عضو فرقه دیدار داشته، و بدین وسیله به او اطلاعات و اطمینان بدهند که وی قادر است به صورت آگاهانه در خصوص ادامه عضویتش در گروه تصمیم بگیرد؛ یعنی‌اینکه، به عضو فرقه از طریق آنچه که امروزه جلسات یا مداخلات مشاوره خروج از فرقه نامیده می‌شود، ‌این فرصت داده می‌شود تا عضویت و تعهدات خود را مجدداً ارزیابی کند و تصمیم بگیرد که‌ آیا می‌خواهد بماند یا‌ گروه را ترک کند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا