به یاران تازه نفس جدا شده از مجاهدین سلام

خبر رهایی سرکار خانم مریم سنجابی و همچنین آقایان برات کیخایی و عبداللطیف شادوری بسا خوشحال کننده و حاوی پیام‌های ناگفته ای از پوسیدگی روز افزون جریانی است که به زور و پول قدرت‌های خارجی ادامه حیات میدهد و دراین مسیر تاسف بار اینکه از خون و رنج فرزندان ایران زمین ارتزاق میکند. رهایی از مناسبات پوسیده ای که افراد را تنها به زور و اجبار، وادار به ماندن در صحراهای عراق کرده است مبین پیروزی خطی است که از سالیان پیش آغاز و اکنون با شتابی قابل توجه سرعت گرفته است و بی تردید تا فروپاشی کامل این جریان ادامه خواهد یافت. اما در این میان آنچه که مرا ترغیب به نوشتن این مطلب کرد ترکیب آخرین دسته از قربانیانی است که سرفراز قدم در راهی سخت گذاشته اند. رهایی سرکار خانم مریم سنجابی که دومین عضو رها یافته از بالاترین مدار تشکیلاتی در این گروه میباشد از نظر من بسا درس آموز و حاوی پیامی روشن و واضح برای کسانی است که نشیب و فراز و تحولات درونی این گروه را از نزدیک مانیتور می‌کنند. پس از رهایی خانم بتول سلطانی که اولین فرد جدا شده ولی نه خاموش از مدار رهبری این سازمان که با شجاعتی خیره کننده قدم در افشای به جریان وابسته گذاشت، اکنون با حضور خانم مریم سنجابی که در گام نخست با برگزاری کنفرانس مطبوعاتی در قلب عراق – بغداد نشان داد که با شجاعتی تحسین برانگیز وبا شناختی عمیق از مناسبات درونی این سازمان کمر همت به روشنگری هایی بسته است که از بنیاد رهبران این فرقه را به آتش کشیده است. عضویت خانم مریم سنجابی در شورای شبه نظامیان مجاهد که اسم شورای ملی مقاومت را یدک میکشد خود گویای دیگری از عمق ناراضیان منتقدی است که سراپای این جریان ضد ملی را درنوردیده است. در کنارایشان حضور آقایان برات کیخایی و عبدالطیف شادوری نیزگوشه دیگری از عمق نارضایتی در مناسبات مردان این سازمان را – که البته در گذشته نمونه‌های بسیار داشته است – به نمایش میگذارد و این نمونه از جدیدترین مواردی است که خوشبختانه با فرار موفق وشجاعانه خویش و در پناه تشخیص و تصمیمی درست آینده زندگی خود را تضمین کرده‌اند. ضمن آرزوی شادابی افزون و روزهای بهتر برای دوستان تازه نفس در روزهای نخستین بهار، بهار زندگی جدید آنان را تبریک میگویم و در مسیر و راهی که قدم گذاشته‌اند آرزوی موفقیت افزون دارم.