مهدی افتخاری از زندانیان سیاسی زمان شاه، عضو شورای ملی مقاومت رجوی و از فرماندهان بلندپایۀ سابق مجاهدین طبق اخبار درج شده در سایتهای وابسته به مجاهدین در بیمارستانی در عراق در اثر بیماری سرطان درگذشت.
افتخاری که در تابستان سال 1360 فرماندهی عملیات خروج بنی صدر و مسعود رجوی از ایران را برعهده داشت، بعد از فعالیت های مختلف نظامی و امنیتی در ارتش آزادیبخش رجوی بدلیل مخالفت آشکار با نقش دیکتاتوری و رهبری مطلقه رجوی به پائین ترین رده سازمانی یعنی هوادار سقوط کرد و بدستور مستقیم رجوی به آشپزخانه و باغبانی در اشرف گمارده شد. با وجود همه تحقیرها و فشارها مهدی در مقابل مسعود رجوی ایستاد و تسلیم انقلاب ایدئولوژیک وی نشد. بعد از انقلاب ایدئولوژیک رجوی نشستی نبود که رجوی مهدی را بلند نکند و مورد استهزا و تحقیر قرار ندهد. رجوی در حقیقت تمامی بار شکستهای ناشی از ندانم کاری های خود را سرمهدی خالی میکرد. همه کسانی که در نشست های معروف به طعمه در اشرف شرکت داشتند می توانند بخوبی بخاطر بیاورند که رجوی چطور مهدی را باعث و بانی شکست خود در مقابل خاتمی اعلام کرد و مهدی را سرطعمه نامید.
بعد از اینکه تمامی تشبثات رجوی در مقابل مهدی افتخاری به شکست انجامید، ساکت کردن فیزیکی وی در دستور کار قرارگرفت. مرگ مهدی از آنجا بسیار مشکوک است که وی سه روز قبل از مرگش خیلی سرحال و بدون هیچگونه عوارضی در جمع دیده شده است. بیماری سرطان که توسط سازمان بعنوان علت مرگ مهدی اعلام شده معمولا بمدت طولانی فرد را زمینگیر می کند و یا حداقل ازکار روزانه می اندازد. باتوجه به مرگهای مشکوکی که در عرض چند سال گذشته در اشرف روی داده و جالب اینکه همه کشته شدگان از منتقدین رجوی بوده اند، مرگ مشکوک مهدی افتخاری چیزی جز تقویت این نظریه نیست که در آینده نزدیکی بازهم شاهد اعلام مرگ کسانی که به مخالفت با رجوی معروف بوده اند، خواهیم بود.
رجوی اگر موفق شود حتی همه مخالفین خود را از بین ببرد ولی حسرت ولایت فقیهی بر ایران را بگور خواهد برد.