رجوی وطن فروش سال هاست که در سیاست خارجی خود بدنبال جذب نظر غربی ها و بخصوص آمریکایی ها بود و مشخصا بعد از سرنگونی صدام دیکتاتور، تمام امیدش به حمایت آمریکا معطوف شده بود اما با توجه به اینکه در گذشته می خواست نان ضد امپریالیسم بودن را بخورد، حرف هایی زد که در تناقض با خط و مشی بعدی او بود، اما نه شهامت آن را دارد که بگوید من در گذشته غلط کردم و دیگر از این حرف ها نمی زنم و نه راهی که در پیش گرفته به او این اجازه را می دهد که مسئولیت حرف هایی که زده است را به عهده بگیرد و باید اثبات کند که 180 درجه برعکس آن اعمال و شعارها می باشد. در دو راهی مرگ او از هر طرف که برود و هر راهی که انتخاب کند سرعت نابودی خود را بیشتر کرده است. این موضوع باعث شده او و سران مواجب بگیر فرقه مجبور به دروغ گویی و بروز تناقضات عجیب و عظیم شده و موضع گیری هایشان در این رابطه پر از شیادی و فریب باشد.
در این میان وی یکی از مواجب بگیرانش بنام کریم قصیم را به میدان فرستاد تا به آقای باتلر ثابت کند که رجوی نه تنها ضد آمریکا و منافعش نیست بلکه هیچگاه ضد آمریکا نبوده است. نامبرده در مطلبی که در سایت همبستگی درج شده در این باره چنین می گوید:
« آنها (مجاهدین), بارها موضوع ”آمریکایی کشی” در دهه ۷۰ میلادی را توضیح داده و هرگونه مسئولیت سازمان مجاهدین خلق را رسماً تکذیب کرده اند. به تکرار نوشته اند که زمان وقوع این قتلها رهبری سازمان مجاهدین در زندان بود و آنها که طرح و اجرای این اعمال را دستور دادند, همانها بودند که با تعویض ایدئولوژی و نام سازمان از بالا، دیگر نماینده و مسئولان سازمان مجاهدین خلق نبودند. »
البته در اینکه رجوی وطن فروش هیچگاه ضد آمریکا نبوده و فقط می خواست از سفره ای که حنیف نژاد پهن کرده بود ارتزاق کند شکی نیست اما برای روسیاهی بیشتر مزد بگیرانی همچون کریم قصیم و افشای ماهیت درو و پر تزویر رجوی لازم دیدیم تا به برخی از موضع گیری های او و فرقه اش اشاره کنیم تا روشن شود که چگونه او دکان ضد امپریالیسم بودن برای خود باز کرده بود و می خواست از این طریق هم به نان و نوایی رسیده و هم در بین مردم ایجاد تفرقه نماید.
1- ترانه « سر کوچه کمینه » در سری چهارم سرودهای فرقه که بعد از انقلاب و در سال 1359 انتشار یافت قرار دارد. قبل از اجرای ترانه گوینده میگوید که این ترانه بعد از ترور سرهنگ هاوکینز آمریکایی بوسیله سازمان، سروده شده است و به این ترتیب فرقه رسما مسئولیت این ترور را بعهده می گیرد.
بخشی از این ترانه به این صورت است
سر کوچه کمینه مجاهد پرکینه آمریکایی بیرون شو خونت روی زمینِ
این نوار سرود بصورت رسمی و با نام و آرم فرقه در زمانی که چند سال از آزادی رجوی از زندان می گذشت و وی رهبری فرقه را در دست داشت انتشار یافت.
2- ترانه نبرد با آمریکا یکی دیگر از سرودهایی بود که توسط فرقه در سال 1359 و با نام و آرم فرقه بطور رسمی انتشار یافت و در آن به این موضوع که بین خلق و آمریکا رابطه ای جز اسارت یا نبرد وجود ندارد اشاره شده و نوید نابودی و مرگ آمریکا را می داد.
3- نشریه مجاهد ارگان فرقه در شماره 33 و در مطلبی با عنوان « یک بام و دو هوا » می نویسد: « تحویل ندادن شاه به ایران هرچند که به تنهایی ماهیت امپریالیسم جهانخوار آمریکا را که سالیان دراز در گوشه و کنار از حکومت های وابسته و دیکتاوری حمایت کرده است بر ملا می سازد…»
4- اطلاعیه سازمان در تاریخ 19 فروردین 1359 با عنوان « تبریک مجاهدین به خلق قهرامان ایران به خاطر قطع رابطه ی دیپلماتیک آمریکا با ایران ». در بخشی از این اطلاعیه چنین آمده است: « تنها از این طریق ] قطع رابطه کامل با آمریکا [ می توان آخرین پیام های شهیدان را محقق نموده و هم شاه خائن و هم آمریکا را از توطئه چینی و سلطه گری مجدد شان مایوس ساخت. مرگ بر امپریالیسم آمریکا – برقرار باد وحدت ضد امپریالیستی تمام خلق ».
5- نشریه مجاهد شماره 36، 20 فروردین 1359 در تیتر بزرگ صفحه اول خود چنین نوشته است: « برای آمریکا ویتنامی دیگر بسازیم »
6- نشریه مجاهد، شماره 37، فروردین 1359 در مطلبی با عنوان « گزارشی از دستگیری دانشجویان ایرانی هوادار مجاهدین در آمریکا » چنین می نویسد: « اگرچه که این گزارش متعلق به چند ماه قبل است و دیر به دست ما رسیده ولی برای نشان دادن ماهیت آمریکای جنایتکار و درک و فهم به اصطلاح حقوق بشر کارتر لازم دانستیم که از کنار آن ساده نگذریم… و به این امید که پرچم مبارزه با امپریالیسم به ویژه امپریالیسم هار و وحشی آمریکا تا محو کامل آن برافراشته باشد »
7- نشریه مجاهد شماره 104 در تاریخ 16 دی 1359 در صفحه 10 مطلبی دارد با عنوان « حمله پلیس فاشیست آمریکا به سمینار سراسری انجمن دانشجویان مسلمان »
* البته اگر به نشریات و اطلاعیه های سازمان در سال های 1357 تا 1359 مراجعه شود مشاهده می گردد که مملو از این گونه نمونه هاست که برای کوتاهی مطلب فقط به چند نمونه ذکر شده بسنده کردیم.
اما نمونه هایی از فریبکاری رجوی و ضد آمریکا و امپریالیسم وانمود کردن خود درسال های دیگر:
– در سال 1373 بعد از فرار «حسین کامل» از عراق به اردن، وی مدارکی علیه صدام به آمریکایی ها داد و در نتیجه احتمال حمله مجدد به عراق بالا گرفت. رجوی در یک نشست با لایه های بالاتر از عضوِ سازمان در بغداد این چنین گفت: « صاحب خانه ما [ حکومت صدام ] مشروع است و کسی حق ندارد به آن چپ نگاه کند. اگر آمریکا به عراق حمله کند ما سلاح گرفته و از حکومت مشروع عراق دفاع خواهیم کرد » (این کلمات نقل به مضون بود)
– در سال 1373 و در نشست های موسوم به حوض رجوی بارها تصریح کرد که « ما و صاحبخانه [منظور صدام دیکتاتور] با امپریالیزیم می جنگیم »
– رجوی شیاد بارها در نشست های داخلی برای فریب نیروها و دادن انگیزه به آنان مدعی بود که بعد از سرنگون کردن ایران باید با آمریکا بجنگد و با اشاره به نقشه ایران می گفت « ایران بَلَدُ الکبیر، وقتی با آمریکا وارد جنگ شدیم می رویم داخل کوه های دماوند سنگر می سازیم، آمریکا هرچقدر می خواهد بمباران کند، کاری از پیش نخواهد برد »
– پس از اشغال عراق توسط آمریکا و بعد از خلع سلاح اشرف، چون امکان این وجود داشت که نیروهای آمریکایی وارد اشرف شوند دستور داده شد آرشیو نشریه مجاهد و کتاب های تبیین جهان (سخنرانی رجوی) از مقرها جمع آوری و سوزانده شود. اگر ریگی در کفش رجوی نبود چرا جرات نداشت تا حرف ها و شعارهای باصطلاح ضد امپریالیستی اش را آمریکایی ها ببینند.
– سایت همبستگی، مقاله عزیزالله پاک نژاد (یکی از جیرخواران رجوی) با عنوان بذله گویی شرم آور سفیر باتلر 5 مرداد 1390:
« او (منظور آقای باتلر) دارد سیاست ننگین و جنایت بار آمریکا در عراق در مورد اشرف و اشرفیان را با صراحت بیان می کند…. »
اینها تنها بخش کوچکی از ماهیت فریبکار و نان به نرخ روز خور رجوی پلید است. روزی برای مردم فریبی مدعی ضد امپریالیسم و ضد آمریکا بودن و قرار داشتن در صف اول « نبرد با آمریکا » می نامد و در این مسیر به ایران انتقاد می کند که چرا باندازه کافی ضد امپریالیسم نیست و با آمریکا قطع رابطه کامل نمی کند!!! و یک روز برای آنکه چند صباحی به عمر نگین خود بیافزاید، برای خوش آمد همان آمریکا و امپریالیسم، لگدهای محکمی به گذشته خود زده و حتی افرادی همچون رضا رضایی (یکی از افرادی که در ترور سرهنگ هاوکینز نقش داشت) را خائن معرفی کند!!!