طبق روش های جاری و هر ساله خانم مریم قجر یک سری آدمهای مفت خور که نه ببارند و نه بدار را زیر پوش مناسبتی در ماه مبارک رمضان دعوت می کند. اما امسال زیر پوش حفاظت از اسارتگاه اشرف اربابان بازنشسته و از دور کار خارج شده را دور خودش جمع کرده و یک ژست رومانتیک هم می گیرد. بایستی به این ابله گفت مفت خوردن چه گامی می تواند برای اسارتگاهت بردارد. به جای این همه ریخت و پاش ذره ای به آن اسیران اشرفی بدهید که جان بگیرند. مریم قجر چه زمانی دلش به حال اشرفی سوخت، دلش به حال خودش و آن شوهر خفته اش می سوزد که از صحنه روزگار حذف نشوند. شیاد بازی مریم قجر بجز اربابانش برای همگان رو شده است که چگونه از اسیران پادگان اشرف قربانی می گیرد و در جیب خودش می ریزد. از طرفی وقاهت و بی شرمی این زن مرز را پاره کرده و همه چیز را به بازی گرفته است سفره افطاری که متعلق به خداست و پاک است یک سری آدمهایی که مشغول درینگ زدن هستند آنها را به این سفره دعوت می کند که فقط از تبلیغات آن سوء استفاده کند و از اربابانش حمایت بگیرد. رییس جمهور قلابی که بدرد هیچ کاری نمی خورد نزدیک به 18 سال است کرسی ریاست جمهوری را یدک می کشد و در مقر خود جلوی آئینه رژه می رود و ایران را در دستان خود می بیند همان رویاهایی که شوهر معدوم الحالش سی سال است دارد با آن زندگی می کند و در جا می زند هر سال را در خواب خودش سال تعیین تکلیف و سرنگونی می بیند و در پیامهای متعدد شروع می کند به قُمپُز در کردن که ما پیروز می شویم.