در پادگان اشرف و در مقر مخوف باقرزاده وقتی رجوی نشست های جمعی را برگزار می کرد در بالای سن کنار مریم قجر ژست ابلهانه می گرفت. معمولا در نشست های جمعی، رهبران فرقه بالای سن در جیب همدیگر می ریختند و ما هم روی صندلی ها نشسته بودیم بایستی کف می زدیم اگر متوجه می شدند که کسی کف نمی زند در نشست عملیات جاری پوست آن را می کندند و به او می گفتند که تو با بُردن خواهر مریم به تهران مخالف هستی. به رهبری فرقه شیاد باید گفت همیشه لقمه به اندازه دهانت بردار لقمه بزرگ احتمال دارد در گلویت گیر کند و خفه ات کند. فریب کاری و کلاه گذاشتن بر سر اسیران اشرفی تا کی. مردم ایران کار و زندگی شان کنار گذاشته اند فقط منتظرند که مریم قجر به تهران تشریف فرما شود آنهم با کارنامه درخشانی که دارد. تمام تحلیلهای رهبری فرقه آب دوغ خیاری از آب در آمد طی این چند سال عکس از آب در آمد در حال حاضر با گذشت زمان و با بستن اُردوگاه اشرف رهبری فرقه و سرانش در بحرانی قرار گرفته اند که نه راه پیش دارند و نه راه پس بدنبال راه حلی می گردند که خودشان را از این طوفان خلاص کنند بُردن مریم قجر به تهران که یک شبه در تالار بهارستان مثل دُم خروس بیرون زد باشد پیشکش رهبری فرقه و سرانش.