رجوی برای به هیجان آوردن افرادش و سوء استفاده ابزاری از آنان، همواره سعی می کند در مناسبات فرقه ای خود موضوعی را مهم جلوه داده و آن را ناموس خودش یا فرقه بنامد اما گذشت روزگار ثابت کرد که این ریاکار پلید چقدر بی ناموس است. در زیر به برخی از بر باد رفتن ناموس های رجوی، که خود مجبور به اعتراف به آنان شده اشاره می کنیم.
1- در سال های قبل از سرنگونی دیکتاتور عراق، در مناسبات فرقه ای رجوی « سلاح » بعنوان ناموس شناخته می شد. در همین راستا حتی با افرادی که ناخواسته سلاح از دست شان به زمین می افتاد برخورد صورت می گرفت اما بعد از آمدن آمریکایی ها و وقتی رجوی وطن فروش منافع خود را در آن دید که برای آنان مزدوری و نوکری کند، دستور داد تا ناموس ها را دو دستی به نیروهای آمریکایی تحویل داده و به این ترتیب یکی دیگر از بی ناموسی های رجوی شکل گرفت. بعد از آن تاریخ رجوی ها همواره از این بی ناموس کردن ارتش باصطلاح آزادیبخش و مناسبات فرقه خود با افتخار یاد می کرد و می کند.
2- سیاج های اطراف اسارتگاه اشرف بعنوان ناموس برای نفرات اشرف مشخص شد و می بایست از این ناموس دفاع می کردند اما بعدها وقتی خانواده ها با ایستادگی خود کاری کردند که سیاج های اضلاع مختلف قرارگاه کنده شود، رجوی که می دانست هرگونه مقاومت ممکن است موقعیت او را به خطر بیاندازد نه تنها اعتراضی به این بی ناموسی نداشت بلکه ضمن قبول آن حقیرانه فقط به ماندن در اشرف قانع بود.
3- بعد از بی ناموسی در زمینه سیاج قرارگاه نوبت خود قرارگاه اشرف بود که بعنوان ناموس رجوی مطرح شد و رجوی گفت « اگر کوه ها بجنبند، اشرف نخواهد جنبید » اما وقتی سمبه پر زور شد رجوی در اوج خفت دستور داد که این ناموس را هم ول نموده و سرانجام پس از کش و قوس های زیاد اولین گروه از اسیران اشرف از آنجا خارج شده و رجوی را بی ناموس تر کردند و اشرف را چنان جنباندند که دیگر رجوی ها نمی توانند این بی ناموسی را بر خلاف موارد قبلی بعنوان پیروزی مطرح کنند.
حال معلوم نیست ناموس بعدی رجوی که باید از دست برود چه چیزی خواهد بود ولی به احتمال زیاد بر اساس خوی جاه طلبانه او، تنها ظاهر فرقه اش برای او ناموس خواهد بود اما بی شک این بی ناموس ترین فرد تاریخ به زودی این ناموس خود را نیز از دست خواهد داد.