پایان سال میلادی و حضور پرشور و گسترده خانواده ها از سراسر ایران در کنار دیوارهای بلند قلعه مخوف اشرف، زلزله ای بسیار سنگین و تکان دهنده را در اشرف بوجود آورد.
زلزله از 2 سال پیش با تحصن تعداد محدودی از خانواده ها در جلوی درب پادگان اشرف شروع و بالاخره در دسامبر 2011 با حضور نزدیک به 500 نفر از خانواده های اسرای اسرف، به سونامی ویرانگری تبدیل شد که اشرف را جارو کرد. البته اگر کمی به عقب برگردیم در حقیقت جداشدن تک تک بچه ها و فرار شمار قابل توجهی، زلزله را در بطن ایدئولوژی کثیف و فرقه ای رجوی آغاز کرده بود، اما با سونامی ویرانگر اخیر همه چیز در هم گره خورد و به بلوغ رسید.
چه کسی فکر می کرد که روزی اشرف فرو خواهد ریخت، هر کدام از ما وقتی در درون فرقه بودیم و شاهد عربده های مستانه "مسعود " بودیم، هرگز فکر نمی کردیم رجوی در چاهی بیافتد که روزگاری کاخ او بود.
اما امروز زلزله واقعی است و اتفاق افتاده است، آینده هر طور که می خواهد بشود، دیگر گذشته تکرار نخواهد شد و بقول رجوی " نقطه چرخش" اتفاق افتاد. و تمامی معادلات سیاسی آینده فرق خواهد کرد.
ما جداشدگان بسیار خرسند از این " زلزله" امیدواریم در روزهای آینده شاهد تحولات و رویدادهای روشنی باشیم.
با امید آنروزهای شاد
محمدرضا مبین