رهبری سازمان فرقه ای مجاهدین در یک عقب نشینی خفت بار سرانجام تسلیم خواست جامعه جهانی شد. گردن کشی های رهبری فرقه در روزهای نه چندان دور، تهدید دولت عراق، محکوم کردن نماینده سازمان ملل به دروغگوئی، خط و نشان کشیدن های گوناگون و…. هیچ کدام نتوانست مرحمی بر زخم های سرطانی این رهبری بگذارد. این بیماری بد خیم میرود تا تمامی سلول ها و پیکره این روابط را از هم بپاشد. این روزها بازار صدور اطلاعیه از طرف شورای دست ساز سازمان بسیار گرم است ولی اطلاعیه اخیر مرحمی بود بر قلب زخمی من چونکه عده ای هرچند باز هم دست چین شده از جهنمی بنام اشرف آزاد می شوند. در ذیل به قسمتی از این اطلاعیه می پردازم. ۴۰۰ تن دیگر از ساکنان اشرف برای انتقال به کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) می روند. این اقدام در پی ۱۰روز گفتگو و تماسهای فشرده در اشرف، پاریس، واشینگتن و بغداد، به درخواست نماینده ویژه وزیر خارجه خانم کلینتون و نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد و قول آنها به تلاش برای برآورده کردن اطمینانهای حداقل به منظور انتقال ساکنان اشرف به کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) صورت گرفت. در روز ۱۰اسفند (۲۹ فوریه) خانم کلینتون در استماع کنگره آمریکا تعهدات دولت عراق در مورد سلامتی و امنیت ساکنان اشرف و کمپ جدید را خاطر نشان کرد و در مورد انتقال آنها به کشورهای سوم گفت: «هیچ دولتی موضوع لیست سازمانهای تروریستی خارجی را با وزارتخارجه آمریکا به‌عنوان مانعی برای پذیرش ساکنان مطرح نکرده است و ما به کار برای تضمین امنیت و سلامتی آنها ادامه می‌دهیم». این اطلاعیه در شرایطی صادر میشود که خانم رجوی در اطلاعیه قبلی خود درخواست انتقال تمام نیروهای اشرف و کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) را به مرز اردن با هزینه سازمان داده بودند، و در یک واکنش شتاب زده و در عین حال التماس آمیز از خانم کلینتون خواسته بودند شما ما را از لیست تروریستی در بیاورید متقابلا من تمام اسیران اشرف را به کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) انتقال میدهم. خود اطلاعیه سازمان گویای ورشگستگی ایدوئولوژیک، سیاسی، وتشکیلاتی سازمان را بخوبی به نمایش می گذارد. خانم کلینتون پیامش به رهبری فرقه این است که شما نگران لیست تروریستی نباشید، به عبارت دیگر ما تعیین می کنیم چه کسی تروریست است و اینقدر حرفمان برد دارد که کشور های دیگر تروریست های خودی را بپذیرند، در ضمن شما سواری خوبی می دهید با توجه به تجربه ای که از اسامه بن لادن بدست آوردیم بار دیگر چنین اشتباهی را تکرار نمی کنیم. از دیر باز گفته اند یک حکومت یا بایستی به مردمش تکیه کند ویا به بیگانه، شما که حسرت حکومت را تا ابد با خود حمل خواهید کرد چونکه شما هیچ وقت نه به فکر مردم بودید ونه تکیه گاهی مردمی داشتید، به حکومت نرسیده تکه خاکی بنام اشرف به اذای وطن فروشی از دیکتاتوری چون صدام هدیه گرفتید و روزگار افرادی که فریب شعارهای شمارا خورده بودند را سیاه کردید. وخدا با مردم مظلوم ایران بود هر چند با پرداخت هزینه های گزاف به ماهیت ضد بشری تان پی ببرند واز چاله به چاه نیفتند. امیدوارم در روزهای آتی شاهد آزادی لایه هائی از اسیران در بند اشرف باشیم که سازمان قدرت مانور روی آنهارا نداشته باشد. حسن عزیزی