گزارش مارتین کوبلر درباره انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی در اجلاس شورای امنیت

در تاریخ 10 آوریل 2012 برابر با 22 فروردین 1391 آقای مارتین کوبلر در اجلاس شورای امنیت ملل متحد که به وضعیت عراق اختصاص داشت شرکت نمود که بخشی هایی از این اجلاس توسط سیمای آزادی – برنامه تلویزیونی مجاهدین نیز پخش گردید. قسمتی از گزارش آقای کوبلر به روند انتقال ساکنان قرارگاه اشرف به کمپ موقت ترانزیت اختصاص داشت. وی گزارش کوتاهی در خصوص پروسه انتقال ساکنان قرارگاه اشرف به کمپ موقت ترانزیت و مشکلات موجود به رئیس دوره ای شورای امنیت خانم سوزان رایس سفیر آمریکا ارائه داد. که ذیلا به نکات مهم صحبت های آقای کوبلر اشاره میکنم. آقای مارتین کوبلر در شروع صحبت هایش گفت: یکسال پیش در 8 آوریل 2011 حوادث تراژدیک در کمپ اشرف به مرگ دهها تن از ساکنان کمپ اشرف و زخمی شدن صدها تن دیگر منجر شد. به منظور یافتن یک راه حل مسالمت آمیز و بادوام، یونامی و دولت عراق یک یادداشت تفاهم در 25 دسامبر 2011 امضا کردند. دولت عراق موافقت کرد که مهلت برای بستن کمپ را به تعویض بیندازد. از فوریه تا هم اکنون، حدود 1200 تن از ساکنان اشرف به طور امن به مکان ترانزیت موقت در کمپ حریه (آزادی) در نزدیکی بغداد منتقل شدند. ناظران سازمان ملل در آنجا مستقر شده اند تا هم جابجایی و هم وضعیت در کمپ حریه (آزادی) را ساعت به ساعت مانیتور کنند. کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد یک تیم در کمپ آزادی مستقر کرده است که تعیین هویت و بررسی تقاضا برای پناهندگی را بررسی کند… باید توجه داشت که در 8 آوریل حادثه در اشرف در جریان آماده سازی برای انتقال چهارمین گروه ساکنان بوقع پیوست. یک رویارویی صورت گرفت و اکنون مانیتورهای سازمان ملل گزارش میدهند که وضعیت به آرامش بازگشته است. هر دو طرف همکاری و آماده سازی برای انتقال گروه بعدی را از سر گرفته اند. من بسیار مایل بودم که گزارش دهم که یک گروه دیگر 400 نفره به کمپ آزادی منتقل شده اند. این حادثه اما به طور موقت در جابجایی وقفه ایجاد کرد. هم اکنون که ما صحبت میکنیم مانیتور کنندگان سازمان ملل در کمپ آزادی و در اشرف هستند و من خوشحالم که گزارش دهم که گروه بعدی 400 نفره ساکنان، بلافاصله بعد از اینکه بارگیری دارایی های شخصی آنها خاتمه یابد حرکت خواهند کرد. این علامتی مثبت از حسن نیت ساکنان است و من به درگیر بودن فعال خودم ادامه میدهم تا تفاهمی بر سر موضوعات باقیمانده حاصل شود. با این جابجایی نیمی از ساکنان کمپ اشرف به کمپ آزادی جابجا شده اند… وی در ادامه صحبت هایش گفت: میخواهم از مقامات عراقی بطور خاص نخست وزیر مالکی و مشاوران آن و همچنین ژنرالهای درگیر و بسیاری افراد پلیس و ارتش عراق برای صبر و همکاری در تضمین جابجایی امن سه گروه اول ساکنان قدردانی می کنم. من آنها را تشویق می کنم که انتقال باقیمانده ساکنان را به شیوه ای دنبال کنند که حقوق انسانی و سلامت و امنیت ساکنین تضمین شود و از هر چیزی که میتواند تحریک کننده باشد، پرهیز کنند که باقیمانده ساکنین را منتقل کند. هرچند که هنوز موانع عمده ای بر سر راه وجود دارد. که ممکن است نیاز به انعطاف در مورد ضرب الاجل را ایجاب کند… و مهمتر از همه من فراخوانم را به کشورهای عضو تکرار میکنم که ساکنان کمپ را در کشورهایشان بپذیرند. اکنون که کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد کارش را شروع کرده است زمان حساسی است که جامعه بین المللی که کاندیداهای واجد شرایط را بپذیرند و در پروسه انتقال به لحاظ مالی تامین کنند…. من از اجلاس مشترک کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و یونامی و کشورهای ثالث که در 23 مارس در ژنو برگزار شد استقبال کردم که بیش از 30 کشور عضو در آن شرکت کردند ولی هیچ کشوری برای پذیرش ساکنان تعهد نپذیرفت. در یک فراخوان کمک که همان روز با هدف بدست آوردن 39 میلیون دلار برای پروژه اشرف صورت گرفت فقط یک کشور تعهد کاملی را پذیرفت که این بمراتب کمتر از آن چیزی است که ما امید داشتیم. بدون حمایت بین المللی این پروسه نمی تواند موفق شود… این پروسه هنوز شکننده است و نمی توان لحظات خشونت را از آن حذف کرد. بنابراین ما باید هوشیار باشیم. در همین رابطه نماینده عراق در ملل متحد نیز اعلام کرد:… با کمک یونامی بخصوص نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل مارتین کوبلر 1200 عضو گروه مجاهدین خلق از کمپ اشرف به کمپ لیبرتی متنقل شده اند. دولت عراق از اعضای شورای امنیت ملل متحد میخواهد که برای جابجایی این افراد به کشورهای دیگر کمک کنند. زیرا دولت عراق بنا به قانون اساسی اش نمیتواند به آنها اجازه دهد که در عراق بمانند. لازم بذکر است که آقای مارتین کوبلر نماینده ویژه سازمان ملل در عراق روز چهارشنبه دوم فروردین 91 برابر با ۲۱ مارس ۲۰۱۲ در جلسه‌ای در مقر پارلمان اروپا دربروکسل (پایتخت بلژیک) روند کار جابجایی ساکنان قرارگاه اشرف به کمپ موقت لیبرتی را طبق توافقات بعمل آمده در سه مرحله اعلام کرد: 1- مرحله اول انتقال افراد از کمپ اشرف به کمپ لیبرتی که باید تا آخر ماه آوریل 2012 صورت بگیرد. 2- مرحله دوم، مرحله گرفتن در خواست پناهندگی از افراد توسط سازمان ملل می باشد. اینکار در محلی دریک کیلومتری خارج از لیبرتی وبدور از کنترل سازمان و کاملا آزاد انجام میگیرد. افراد می تواتند در آنجا راحت در مورد سرنوشت خود تصمیم بگیرند. 3- و بالاخره در مرحله سوم انتقال به کشورهای دیگر مدنظرهست. نتیجه گیریها: 1 – مارتین کوبلر از دولت عراق خواسته است که در رابطه با ضرب الاجل تعطیلی قرارگاه اشرف که 30 آوریل 2012 تعیین شده است انعطاف بخرج دهد. چرا که با توجه به وضعیت فعلی که هنوز گروه چهارم هم قرارگاه اشرف را ترک نکرده است این ضرب الاجل واقعی نخواهد بود. البته مجاهدین از ادامه دار شدن تخلیه قرارگاه اشرف استقبال میکنند و بنظر میرسد درگیری پیش آمده بین مجاهدین و نیروهای عراقی در جریان انتقال گروه چهارم نیز یک طرح از قبل برنامه ریزی برای توقف و یا کند کردن روند انتقال بوده است و حال اگر دولت عراق بخاطر مسائل انسانی ضرب الاجل را تمدید کند مجاهدین از این موضوع که توانستند ضرب الاجل تعیین شده را بشکنند بهره برداری سیاسی بکنند که البته اگر اینکار را بکنند بیشتر مصرف داخلی خواهد داشت. 2 – مارتین کوبلر در گزارش خود هیچ اشاره ای به وضعیت داخلی کمپ موقت ترانزیت نکرد که نشاندهنده این است که ملل متحد اساسا تحت تاثیر تبلیغات رسانه ای مجاهدین در رابطه با وضعیت واخلی کمپ موقت ترانزیت قرار نگرفته است و وضعیت داخلی کمپ مطابق استانداردهای ملل متحد و مثل هر کمپ پناهندگی دیگر تعریف میشود. در این رابطه میتوان مبنای بی تاثیر بودن تبلیغات مجاهدین را به جلسه پارلمان اروپا در تاریخ 21 مارس 2012 (دوم فروردین 91) در بروکسل و موضعگیری آقای کوبلر و حمایت نماینده ویژه ایالات متحده آمریکا آقای دانیل فراید از اقدامات انجام شده در کمپ موقت ترانزیت عطف داد که دیگر این مسئله بعنوان یک موضوع قابل بررسی و پیگیری از دستور کار ملل متحد خارج شده است. البته خود مجاهدین هم این موضوع را فهمیده اند به همین دلیل خیلی کمتر روی این موضوع مانور میدهند و اساسا در شرایط فعلی روی خروج از لیست گروههای تروریستی آمریکا کوک هستند. 3 – در این جلسه آقای کوبلر برای دومین بار از کشورهای عضو درخواست کرد تا تعدادی از مجاهدین که واجد شرایط پناهندگی هستند را بپذیرند. ولی از اینکه تاکنون هیچ کشوری حاضر نشده است مجاهدین را بعنوان پناهنده سیاسی در کشورهایشان بپذیرند و یا به فراخون دبیر ملل متحد مبنی برکمک مالی به پروژه اشرف بپیوندند قابل توجه است که بنظر میرسد یک نگرش کیفی به موضوع ساکنان قرارگاه اشرف و مجاهدین در ذهن دولتمردان کشورهای عضو وجود دارد و آنها همچنان به مجاهدین بعنوان یک گروه تروریستی نگاه میکنند هرچند ممکن است در تضاد منافع با جمهوری اسلامی بطور مستقیم و یا غیر مستقیم از مجاهدین در قبال ایران حمایت کنند. سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا