رادیو فردا به نقل از سخنگوی وزارت خارجه آمریکا آورده است: واشینگتن به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و دیگر دولت‌ها اطلاع داده که آمریکا مایل است برخی از پرونده‌هایی که از طرف کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل ارجاع می‌شود را مورد به مورد و مطابق قوانین آمریکا بررسی کند. از آنجا که نام سازمان مجاهدین خلق (فرقه رجوی) و گروه های وابسته به آن در لیست “گروه های تروریست خارجی” ایالات متحده قرار دارد، و با توجه به شناخت نسبتا موثر و منطقی دستگاه های اجرایی ایالات متحده در خصوص این گروه، بنظر می رسد تنها گروه خاصی از اعضای مجاهدین خلق می توانند کاندید این جابجایی (انتقال به خاک آمریکا بعنوان پناهنده) باشند. ایالات متحده سیاست های بسیار سخت گیرانه ای را در مورد اعضا و هواداران این گروه به مورد اجرا گذاشته است و بنظر می رسد مبنای این برخورد ها بر دلایل زیر استوار باشد: – نقض فاحش و شدید حقوق انسانی اعضای گرفتار این گروه – ماهیت غیر دموکراتیک و فرقه گرایانه رجوی ها – سابقه تروریسم و خشونت – احساس شدید ضد آمریکایی سران گروه موارد برخورد میان دولت آمریکا و گروه مجاهدین بیشمار است. پیش از این هم یک مقام دیگر آمریکایی اذعان کرده بود (هنری ووستر، مدیر دفتر امور ایران در وزارت خارجه آمریکا،) که مجاهدین جایگزین دموکراتیکی نیست. یکی از مشکلاتی که ما با مجاهدین خلق داریم اینست که به دید ما آنها نماینده یک جنبش اصلاح طلب دموکراتیک در ایران نمیتوانند باشند. با توجه به کنترل غیردموکراتیکی که رهبران این گروه بر اعضا دارند گروه نمیتواند پیشقراول دموکراسی که آمریکا برای ایران در نظر دارد، قلمداد شوند. در سابقه موارد برخورد می توان به کیس دادگاه ضد تروریسم ایالات متحده علیه خانم زینب طالب جدی (نیره) اشاره نمود. خانم طالب جدی یکی از اعضای مجاهدین خلق بود که در ماه مارس سال ۲۰۰۶ پس از بازگشت از قرارگاه اشرف در عراق، از طریق اردن، در خاک آمریکا دستگیر شد. گزارش متعدد و منتشر نشده ای هم وجود دارد که نشان می دهد هواداران زیادی از این گروه در آمریکا مورد برخورد دستگاه های مدافع قانون قرار گرفته اند و از آنها خواسته شده که به اعمال منافی قانون دست نزنند. حال با این مقدمه باید پرسید از دید ایالات متحده کدام دسته از اعضای مجاهدین استحقاق درخواست پناهندگی از ایالات متحده را دارا هستند؟ به این منظور با یک وکیل ایرانی متخصص در امور مهاجرت صحبت کردیم. وی مایل به ذکر نام خود نیست اما نظرات و تجربیات خود را در اختیارمان گذارد: ۱- مجاهدین در لیست سیاه ایالات متحده قرار دارند. حتا در صورت خروج از لیست هم با توجه به سابقه این افراد، تمایلی برای پذیرش آنان در خاک ایالات متحده وجود ندارد و ضمنا منع قانونی هم وجود دارد. ۲- وزارت خارجه در ارتباط با وزارت امنیت ملی و اف بی آی می تواند شرایط خاصی را وضع کند تا برخی از این افراد را بپذیرد. به نظر من کاندیدا ها کسانی هستند که نخست عضویت خود را در این گروه لغو ساخته باشند و سپس افکار و عقاید آن را عملا نفی نمایند. احتمال رجوع به پرونده های اینترپل نیز وجود دارد. در صورتی که آنها در عمل و بصورت علنی از گروه فاصله بگیرند بلحاظ حقوقی می توانند شایسته اخذ پناهندگی از ایالات متحده باشند. ۳- همانطور که در گفته های سخنگوی وزارت خارجه (آمریکا) هم آمده، پرونده افراد بصورت انفرادی مورد بررسی قرار می گیرد و نه گروهی. در واقع ایالات متحده بر اساس دستاورد های خویش (از طریق مصاحبه مستقیم و بررسی های سازمان ملل) مایل است به اعضای مجاهدین تفهیم کند که آنها دارای حقوق فردی هستند که بالاتر از درخواست های تشکیلاتی و منافع یک گروه سیاسی قرار می گیرد. این وکیل رسمی در ایالات متحده همچنین ابراز داشته است که مایل است داوطلبانه از آندسته از اعضای مجاهدین که تحت شرایط فوق قرار دارند حمایت نماید. اطلاعات تکمیلی در این زمینه متعاقبا اعلام خواهد شد. آرین پارسی