بازهم بی آبرویی و فضاحت دیگری برای رجوی ها رقم خورد و به زبان خود اعتراف نمودند که در ایران هیچ گونه پایگاه و جایگاهی ندارند. رجوی ها پس از آن که نزدیک به یک سال با حقه بازی قصد استفاده از نام فرقه (سازمان مجاهدین) را بصورت رسمی نداشتند، از شدت ضربه وارده در اخراج از قرارگاه اشرف، خواستند فیلی هوا کنند و در تاریخ سوم اردیبهشت اطلاعیه ای با نام فرقه صادر کرده و در آن فراخوانی برای یک هفته « اعتراض »، اعتصاب » و « تظاهرات ضد حکومتی » به مناسبات روز جهانی کارگر دادند!!! و خواهان برافروختن شعله این اعتصاب ها و تظاهرات در همه جا شدند!!!
اما با گذشت یک هفته از روز کارگر و چندین روز از هفته ای که مورد نظرِ رجوی ها بود و روز کارگر نیز در آن هفته قرار داشت، هیچ خبری نشد که نشد.
این را ما نمی گوییم، این را خود فرقه با صادر نکردن هیچ اطلاعیه ای در رابطه با انجام اعتراض، اعتصاب و یا تظاهرات در هیچ یک از نقاط کشور، اعتراف کرده است.
آنها که از بی پایگاه بودن خود در ایران به خوبی مطلع بودند سعی کردند تا بجای فراخوان برای روز کارگر، یک هفته را در نظر بگیرند تا شاید از یک خبر منفی که ممکن است در ایران و در ارتباط با کارگران در این هفته اتفاق بیافتد و در رسانه های کشور هم درج می شود بهره بگیرند و آن را به حساب خود بریزند، اما نشد که نشد.
آن ها مفتضحانه تر از همیشه صلاح را در این دیدند که دیگر در این رابطه حرفی نزنند و دروغی سر هم نکنند که کار از اینکه هست خرابتر نشود، اما غافل از آنکه همین سکوت خود گویای این حقیقت است که فرقه رجوی در ایران پایگاه و جایگاهی ندارد.
البته باید گفت در خارج از کشور نیز وضع به همین منوال است و تعداد محدودی که با فرقه همراهی می کنند، یا با وعده غذای مجانی، سفر مجانی و پرداخت مخارج رفت و برگشت از طرف فرقه و… حاضر به شرکت در فراخوان های آنان می شوند و یا شهروند خارجی هستند.