به دنبال ملاقات تعدادی از خانواده ها با بازگشته ها و تنظیم نامه ای خطاب به آقای کوبلر نماینده سازمان ملل در امور عراق مبنی بر درخواست خانواده ها با افرادشان و ملاقات در کمپ موقت ترانزیت تاکنون افراد زیادی پی گیر موضوع شدند و خواستند تا از متن نامه مطلع و آنرا امضاء کنند تا هر چه زودتر این درخواست موافقت و به مرحله اجرا گذاشته شود تا چشم انتظار و بی خبری چندین ساله از افراد شان به سر آید.
در این ملاقات مسئول انجمن ضمن تشریح آخرین وضعیت افراد فرقه در عراق خطاب به ایشان بیان داشتند.
رجوی تلاش دارد تا علی رغم حضور یونامی در کمپ موقت (لیبرتی) باز هم سیطره تشکیلاتی خود را بر سر افراد بگستراند و با تهدید و ترس مانع اعلام جدایی و رهایی آنها شود که خوشبختانه بنا به افشاگری فراریان جدید از کمپ موقت دیگر این تهدیدها تاثیری بر تصمیم افراد نخواهد داشت و اندک اندک افراد خود را به نمایندگان یونامی تسلیم می کنند که تاکنون حدود بیست نفر خود را از تشکیلات فرقه ای رها کردند.
آقای رمضانی که در سال 1390 برای ملاقات و رهایی خواهرش به جلوی درب اشرف مراجعه نمود ولی مسئولین اشرف اجازه ملاقات به او ندادند در این رابطه اظهار داشت با شور و شوق و انگیزه بالا برای ملاقات خواهرم رفتم و همه خانواده نیز خوشحال بودند که بعد از سالها با او ملاقات می کنم و از سلامتی او مطلع می شوم ولی رجوی دیکتاتور این اجازه را نداد وقتی از ماشین پیاده شدم مادرم با شور و شوق پرسید موفق شدی؟ که وقتی جواب منفی گرفت آهی کشید و گفت خدا لعنت کند رجوی ها را که به تو اجازه ملاقات ندادند.
او سپس در رابطه با نگرانی مادرش ادامه داد علی رغم پیری و بیماری مادرش همچنان نگران وضعیت خواهرم مریم است.
آقای رمضانی در پایان این ملاقات بعد از قرائت نامه به نمایندگی خانواده اش آن را امضا و اظهار امیدواری کرد تا هر چه زودتر این ملاقات به تحقق برسد.