گردهمائی ویلپنت پاریس هم به لیبرتی ختم میشود

اگر از زرق و برق محل برگزاری گردهمائی بزرگداشت سی خرداد سال 1360 در ویلپنت پاریس، تا جمع آوری سیاهی لشگر و سخنرانان استیجاری بگذریم، آنچه که همچنان بر دوش رهبران مجاهدین سنگینی میکند بیانیه ویکتوریا نولاند، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در هجدهم ژوئن 2012 – 29/03/1391 و تاکید بر تخلیه باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی بدون هیچگونه پیش شرط است. بدیهی است آنچه که واقعیت مجاهدین است نه در سالن به خوبی آراسته شده ویلپنت پاریس بنمایش درآمد بلکه وضعیت اسف باری است که در خاک عراق برای مجاهدین رقم خورده است که باید تخلیه باقی مانده ساکنان قرارگاه اشرف به کمپ لیبرتی را تا 12 آگوست 2012 که از حمایت ضمنی آمریکا نیز برخوردار است به پایان ببرد. و همه اینها در حالی است که تنها یک روز بعد از برگزاری نمایش مسخره ویلپنت پاریس نماینده سازمان ملل متحد در عراق بار دیگر بر لزوم تخلیه قرارگاه اشرف از سوی مجاهدین و تکمیل پروسه انتقال آنها به اردوگاه لیبرتی تاکید کرد. پایگاه خبری الیوم السابع اعلام کرد: آقای مارتین کوبلر با اشاره به لزوم انتقال تمامی اعضای سازمان مجاهدین به کمپ لیبرتی، افزود: 70 کارمند وابسته به سازمان ملل عملیات انتقال ساکنان اشرف به اردوگاه لیبرتی را تحت نظارت دارند. کوبلر در واکنش به برخی جوسازیهای هدفمند مجاهدین در زمینه شرایط نامناسب اقامت و انتقال ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی، از نظارت ویژه سازمان ملل متحد بر وضعیت آنها خبر داد. مریم رجوی در این گردهمائی بار دیگر تلاش کرد از اپوزیسیون خودفروخته ای که چیزی جز وطن فروشی و جاسوسی و تروریسم و شکنجه و اشاعه فرهنگ فرقه گرایی و کشتن اعضای خود در پرونده اش ندارد چهره ای مردمی بسازد و اعلام کند که " اتهاماتی از قبیل شکنجه و کشتار اعضای مقاومت توسط خود مقاومت، کیش شخصیت، سکت، کشتار صدها هزار‌تن از کردها و شیعیان عراق، پول‌شویی، تشکیل انجمن بزهکاری، اسارت جوانان و زنان، نداشتن پایگاه در میان مردم ایران و مهم‌تر و رایج‌تر از همه اتهام تروریسم" تلاشی برای " اهریمن سازی " از مجاهدین است. وی همچنین تلاش کرد بر سه دهه خیانت، وطن فروشی های مسعود رجوی نیز سرپوش گذاشته و وی را "آموزگاری که راه و رسم تسلیم‌ناپذیری را به آنها آموخت و نسلی را بر اساس پاکی و صدق و فروتنی تربیت کرد که سرمایه مردم ایران برای کسب آزادی است"،؟! جا بزند. ناگفته نماند اگر روزی مسعود رجوی اعضای مجاهدین را در قرارگاه اشرف با کشیدن لوزی با ضلعی دندانه دار و انواع مستطیل ها و بکارگیری انبوه اصطلاحات خاص (جرقه و جنگ، شقه در راس نظام، و…) مشغول کرده و سرکار میگذاشت، حال نوبت مریم رجوی است که با ارجیفی همچون "مسیر بی پایان حذف و انقباض"، " جنگ قدرت بین خامنه ای و احمدی نژاد "، "حبس خانگی نخست وزیر 8 ساله" و نهایتا با کشف جدیدش یعنی، "بحران در پائین و پیچ و تاب در بالای رژیم"، مشتی مفت خور خارجی را سر کار گذاشته و ایرانیان ساده لوح را بفریبد. مریم رجوی همچنین در بخش دیگری از سخنرانی اش از آزادی و دموکراسی و جدایی دین و دولت صحبت کرد که باید به وی گفت اگر مجاهدین توانستند فرقه گرایی به روش هزار سال پیش را از مناسبات خود حذف کنند، و اگر توانستند از سنگ پرانی و هتک حرمت به خانواده های مظلوم و بی گناه ساکنان اشرف در عراق و حمله و هجوم به منتقدین خود در شهرهای مختلف فرانسه فارغ شوند، آنوقت هم خواهند توانست از آزادی و دموکراسی و جدایی دین و دولت و خلق و مردم هم حرف بزنند. سخنرانی مریم رجوی در نمایش ویلپنت پاریس در یک کلام نشخوار همان ارجیف صد بار تکرار شده ای بود که طی سی سال گذشته توسط مسعود رجوی در گوش اعضای این سازمان در قرارگاه اشرف خوانده شده است و حال اینبار مریم رجوی بود که تلاش میکرد برای شنیدن آنها مخاطبان جدیدی را پیدا کند. مریم رجوی بار دیگر با حمایت از رهبران العراقیه و دیکتاتور خواندن حاکمیت مردمی عراق، همچنان به استیضاح نخست وزیر این کشور آقای مالکی و لاجرم ساقط کردن وی توسط مخالفانش امید بسته است تا شاید بتواند چند صباح بیشتری را در خاک عراق باقی بماند. اکنون نزدیک به 50 روز است که از انتقال آخرین گروه از ساکنان اشرف به لیبرتی میگذرد شاید آنچه که باعث شد مجاهدین انتقال گروههای بعدی ساکنان اشرف به لیبرتی را متوقف کنند توهم و زیاده خواهی رهبران مجاهدین بود که آقای کوبلر نیز بخوبی در گزارش 27 می 2012 خود از کمپ لیبرتی بدان اشاره کرد. ولی آنچه که در رابطه با سخنرانی مریم رجوی قابل تامل است تاثیرات بیانیه وزارت خارجه آمریکا در 18 ژوئن 2012 و اظهارات دو مقام دیگر این وزارت خانه در تجزیه و تحلیل اهداف مجاهدین از توقف انتقال باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی است که باعث شد اینبار وی نه تنها حرفی از این بیانیه به میان نیاورد بلکه شش شرط مجاهدین، – بوی‍ژه دو شرط مهم آن یعنی به رسمیت شناخته شدن لیبرتی بعنوان یک کمپ پناهندگی و تحت نظارت ملل متحد و بازرسی قرارگاه اشرف قبل از انتقال گروههای بعدی – را نیز فراموش کند. بنحویکه در اوج استیصال و درماندگی تنها به این بسنده کرده و بگوید: "… پس تا تعیین تکلیف نهایی (که خجالت کشیده است بگوید انتقال باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی) لازم است ملل متحد حفاظت اشرف را برعهده بگیرد و ناظران سازمان ملل در اشرف مستقر شوند. از ایالات متحده و اتحادیه اروپا فقط می‌خواهیم حفاظت همین ناظران را تأمین کنند… ". سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین