چنانچه همگان مطلع شدیم در روز جمعه مورخ 2/4/1391 و یک روز قبل از برگزاری همایش مسخره ویلپنت گروه رجوی در حومه پاریس، تعداد 16 تن از اوباشان و جیره خواران فرقه تروریستی رجوی به آکسیون اعضای جدا شده از سازمان حمله نموده و تنی چند از دوستان از جمله آقای نادر نادری مجروح شدند که هم اکنون نیز در بیمارستان بستری میباشند. در این خصوص پارامترهایی بشرح زیر قابل اهمیت میباشند:
1- عطف به موضوع اکسیون و تظاهرات 17 روز قبل جداشدگان سازمان مجاهدین در جلوی کاخ دادگستری پاریس که توانستند با تیزبینی ماجرای پنهان کاری فرقه مجاهدین را در لاپوشانی ادامه بازپرسی ها از مریم قجر عضدانلو بابت پول های پیدا شده از در و دیوار قلعه اورسورواز و پولشویی و فرماندهی اقدامات تروریستی در ایران، بیرونی کنند، باید گفت که سازمان در یک جواب ابلهانه بدین طریق خواست تا به اعضای سابق خود بفهماند که در قبال افشاگری و بی آبرویی سران گروه به اصطلاح خود کوتاه نخواهد آمد. از طرفی برای پوشش شکست های اخیر خود در زمینه فعال سازی پرونده قضایی مریم در فرانسه و شکایات عناصر جداشده بابت تحمل شکنجه و آزار در زندان های رجوی در اردوگاه اشرف نیاز به بحران سازی و گل آلود کردن فضای موجود در فرانسه را داشتند تا بدین طریق بر ادامه اختفای بازپرسی و محاکمه مریم رجوی بکوشند.
2- یادمان باشد که شورای ملی مقاومت طی اطلاعیه ای پیرامون تظاهرات افراد جدا شده از سازمان در جلوی کاخ دادگستری پاریس صرفا به اعلام نام آنان و برچسب زدن به نفرات مورد اشاره پرداخت. تا موضوع اصلی مریم گم شود همچنانکه اصلا به این موضوع اشاره ای نشد و نخواهد کرد ضمن اینکه از سال 1382 وقوع دستگیری مریم تاکنون سازمان بارها بر طبل گمراهی خود کوبیده که ما در سیستم قضایی فرانسه بابت این موضوع تبرئه شدیم لذا اکنون افشای ادامه این بازجویی ها در شرایط فعلی که امریکا طی چند روز اخیر بر تخلیه فوری اشرف اصرار دارد و سازمان نتوانسته بر حصول باجگیری های منفعت طلبانه برسد، بشدت روحیه عناصر تشکیلاتی سازمان را بطور اساسی بهم ریخته است. شدت و اثرات این ضربات سیاسی جداشدگان بحدی بوده که براساس اطلاعات واصله منجر به مسئله دارشدن افراد بسیار قدیمی در اورسورواز شده که در این رابطه میتوان به جدایی و فرار اخیر آقای مشعوفی نیا از افراد بسیار قدیمی از قلعه سازمان در پاریس اشاره نمود. باز یادآور میشویم که طی دو سه ماه اخیر بالغ برچهار نفر از هواداران فعال سازمان که ارتباط تشکیلاتی نیز با گروه داشتند طی اعلامیه هایی جدایی خود را از سازمان اعلام و به صفوف اعضای جدا شده از سازمان پیوستند.
3- بنظر می رسد در ادامه اثرات ترک اشرف و حذف ملاء فعالیتهای تبلیغی مورد نظر سازمان، اینک سازمان در پی حادثه آفرینی برای پر کردن سوژه های خبری برای مصرف داخلی میباشد. بی گمان دادن روحیه به جماعت پاسیو تشکیلات و روکم کنی از افراد جداشده یکی از اهداف سازمان در خصوص موارد حمله بوده که پیش بینی میشود ادامه داشته و حتی گسترش یابد.
4- در یک بررسی تحلیلی باید به موضوع "مظلوم نمایی" و سوء استفاده های متوالی سران در مقاطع زمانی متفاوت نیز اهمیت داد. چرا که اغلب مظلوم نمایی های سازمان در قبال اتفاقات اشرف انجام میگردید و اکنون این محمل و بهانه برچیده شده است و خیابان های اروپا و علی الخصوص پاریس منبعد عرصه تاخت و تاز اوباشان رجوی می تواند باشد. مثلا قبلا از پشت درب اشرف و یا سیم خاردار به خانواده ها توهین می کردند و یا به نیروهای عراقی الفاظ رکیک بکار میبردند تا کشته سازی نمایند و یا صحنه های درگیری برای مظلوم نمایی و خبرسازی درست کنند. در حالیکه دیگر در لیبرتی از این خبرها نخواهد بود چرا که با کارمندان خارجی سازمان ملل متحد طرف حساب هستند. پس باید این خلا تبلیغی را با عربده کشی جیره خواران (اندک هوادار خود درخارج) خود در خیابان های پاریس تامین نمایند.
5- پیش بینی میگردد سازمان علیرغم سازماندهی این نوع حملات علیه جداشدگان همانند قضیه خودسوزی چند تن از هواداران خود در 17 ژوئن، به جهت فرار از اتهام زنی پلیس فرانسه از ماجرای این حمله مزدوران خود با سکوت خواهد گذشت تا مبادا مشکلات حقوقی و قضایی مضاعف برای مجاهدین و یا خود مریم ایجاد نشود. ادامه دارد …