سرانجام حوصله دولت آمریکا هم از این همه نقض قرارداد و قانون شکنی فرقه رجوی به سر آمد و « دانیل بنجامین (Daniel Benjamin) مسئول امور ضد تروریسم در وزارت امورخارجه آمریکا روز جمعه گفت سازمان مجاهدین خلق ایران باید خروج از اردوگاه اشرف واقع در شمال بغداد را تا ضرب الاجل بیستم ژوئیه (سی ام تیر) که توسط دولت عراق وضع شده است، به انجام برساند. – به نقل از رادیو آمریکا »
به این ترتیب کاسه تمام ننه من غریبم بازی رجوی ها در چند ماه گذشته برای مظلوم نمایی شکسته شد.
رجوی ها که خوب می دانستند تخلیه اشرف یعنی شکستن شیشه عمرشان، می خواستند با اینکار مانع از ادامه فروپاشی شوند اما دلیل دیگری هم وجود داشت، افراد باقیمانده در اشرف کسانی بودند که از نظر رجوی باید از بین بروند چرا که این افراد یا از فرماندهان رده بالای فرقه هستند (مثل مژگان پارسایی، زهره اخیانی، مهدی برائی، حمیده شاهرخی، فهیمه اروانی و…) که اطلاعات زیادی از جنایات رجوی دارند و به همین دلیل رفتن آنان به لیبرتی و خروج از کنترل می تواند زمینه را برای افشای جنایات رجوی ها فراهم کند و یا افراد مخالفی هستند که فرقه با زور و ترفند های مختلف آنها را در اشرف نگه داشته و با رفتن به لیبرتی، از آنجا فرار خواهند کرد. بنابراین رجوی ها می خواهند مانع از رفتن افراد باقیمانده به لیبرتی شوند.
حال با این موضع گیری وزارت خارجه آمریکا، رجوی ها بر سر دو راهی گیر کرده اند. از یک سو اگر مانع رفتن بقیه بشوند، بر تروریست و قانون شکن بودن خود صحه گذاشته و زمینه برای برچیده شدن قلعه اورسوراواز نیز مهیا می شود و این امر به معنای به خطر افتادن مریم قجر و بر چیده شدن قلعه اور است. از سوی دیگر اگر اجازه رفتن را بدهند، باید آماده افشای جنایات خود از زبان بالاترین مسئولین فرقه و فرار دستجمعی از لیبرتی و بی آبرویی هر چه بیشتر نزد مقامات سازمان ملل باشند که این همه یعنی نابودی رجوی ها.
البته تجربه نشان داده که رجوی ها زبان زور را به خوبی می فهمند و حالا که سمبه طرف مقابل را پر زور می بینند، به انتقال بقیه افراد از اشرف با ذلت تن خواهند داد.
حلقه محاصره رجوی ها تنگتر می شود
