یکی از اعضای سازمان مجاهدین که بتازگی از چنگال این گروه تروریستی رهائی یافته است اقدام به افشاگری در مورد وضعیت جاری و شرایط زندگی نفرات سازمان در کمپ لیبرتی نمود. به گزارش فارس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی «ندای حقیقت»، یک نفر از اعضای سازمان مجاهدین که بتازگی از چنگال این گروه تروریستی رهائی یافته است اقدام به افشاگری در مورد وضعیت جاری و شرایط زندگی نفرات سازمان در کمپ لیبرتی نمود. مشارالیه دراین رابطه چنین اعلام داشته که: علی رغم تبلیغات پر دامنه و وسیع روانی که از سوی سر کردگان سازمان مبنی بر نبود امکانات حداقلی در کمپ ترانزیت صورت می گیرد، حقیقتاً باید گفت، در کمپ یاد شده امکانات مناسبی از جانب سازمان ملل و صلیب سرخ جهانی و دولت عراق در اختیار سازمان و ساکنان کمپ ترانزیت قرار داده شده است ولی نحوه توزیع و امکان بهره مندی از این امکانات به واسطه تبعیضاتی که از جانب سران سازمان در این کمپ اعمال می شود و همچنین برخی ترفندهای کثیفی که با هدف ایجاد جو بدبینی و نارضایتی طراحی می گردد جو روانی خاصی در اردوگاه ایجاد کرده است. همه این اقدامات متأسفانه بدور از چشمان مانیتورهای سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان این سازمان صورت می گیرد ولی آنچه بیشتر نمود دارد اعمال تبعیضاتی است که در بهره مندی از امکانات موجود بین مسئولان و اعضای رده بالا فرقه و بدنه بی آینده سازمان وجود دارد، بطوریکه برخی از اعضای قدیمی و رده بالای امروز منزوی و طرد شده تشکیلاتی سازمان نیز بشدت از این وضعیت ناراضی هستند ولی جرأت مخالفت ندارند. من افراد رده بالایی را در سازمان می شناسم که بشدت نسبت به این وضعیت زاویه دارند ولی به دلیل جو پلیسی، فشار، عدم امید به اصلاح امور و ترس از مرگ زودرس سکوت اختیار کرده اند. هم اکنون عده زیادی از اعضاء و ساکنان موجود در کمپ لیبرتی و بویژه اشرف به واسطه وجود مشکلات و تناقضات تشکیلاتی و نادیده گرفتن اولیه ترین حقوق خود خواستار جدایی از سازمان هستند ولی متأسفانه به دلائلی که گفتم جرأت مخالفت علنی و ابراز عقیده ندارند به همین دلیل کمپ لیبرتی و اشرف از جانب سران سازمان {مجاهدین} به اردوگاه نگهداری اجباری بردگان بدل گردید است. وی که در ادامه چنین عنوان نمود: در کمپ لیبرتی به هر قرارگاه (اف ام) چهل کانکس (بنگال)اختصاص داده شده است که بیست کانکس برای اسکان حدود 130 نفر از نیروهای سازمان اختصاص دارد (یعنی در هر کانکس حدود هشت نفر به سختی جا داده شده اند در حالی که بایستی به هر دونفر یک کانکس اختصاص یابد) این در حالی است که به مسئولین هر قرارگاه که کمتر از تعداد انگشتان یک دست می شوند 9 کانکس اختصاص یافته است. در همین ارتباط و برخلاف تبلیغات روانی و رسانه ای سازمان مجاهدین در مورد رسیدگی به بیماران در کمپ لیبرتی توسط سازمان و درخواست برای ساخت امکانات برای این بیماران، تنها یک کانکس به بیماران اختصاص دارد و این نفرات (که برخی از آنها از ناحیه نخاع فلج هستند) در شرایط بسیار بدی نگهداری میشوند. این در حالی است که سازمان خود را مدعی دفاع از حقوق آنها میداند. سازمان با فریب سازمان ها و ارگانهای ناظر از جمله یونامی، اقدام به حفر سه حلقه چاه آب در هر قرارگاه نموده که از آنها برای آبیاری فضای سبز استفاده میکند و اجازه استفاده از آب این چاه ها را به افراد قرارگاه ها نمی دهد. باید بگویم اساساً کمبود آب و یا قطع برق درکمپ لیبرتی موضوعیت ندارد زیرا سازمان مجاهدین با هدف فضاسازی و فرافکنی علیه دولت عراق، در چندین نوبت رانندگان تانکرهای آب را برای آوردن آب اعزام میکند تا با ایجاد صفهای طولانی اینگونه القا کند که در کمپ ترانزیت کمبود آب وجود دارد. وی در ادامه افشاگری های خود در مورد شرایط زندگی در کمپ یادشده و همچنین تشریح فضای موجود در این کمپ افزود: چون از سوی سران فرقه به دروغ گفته می شود قرار است نفرات به خارج از عراق اعزام شوند نفرات در کمپ باقی مانده اند ولی با توجه به شرایط روحی روانی بد حاکم بر کمپ و افراد سازمان، روز به روز بر تعداد نفرات ناراضی از سازمان افزوده می شود. مشارالیه در خصوص ترفندهای سازمان مجاهدین برای فریب کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل عنوان داشت: برای نفراتی که قرار است روز بعد برای مصاحبه با کمیساریا و تکمیل فرم تأئید بازپناهندگی مورد مصاحبه قرار گیرند، جلسات توجیهی چهار ساعته از جانب فرماندهان قرارگاه ها برای این نفرات گذاشته میشود و به آنان متذکر میشوند که در مصاحبه با نفرات کمیساریا بیشتر حول این محورها صحبت کنند: – مرتباً موضوع مشکل کمبود آب و قطع برق در کمپ را تکرار کنید. – بگوئید در طول روز عملیات جاری داریم ولی جلسات غسل هفتگی برگزار نمی شود. – بر روی کمبود مواد غذائی در کمپ تا می توانید مانور دهید. – چنانچه از شما سئوال شد آیا تلفن همراه دارید پاسختان مثبت باشد. – تأکید کنید تا سه ماه قبل از آمدن به لیبرتی با خانواه هایمان ارتباط داشتیم ولی این ارتباط الان قطع شده است. این فرد رها شده از فرقه رجوی در بخش دیگری از افشاگری‌های خود در مورد عدم دسترسی نفرات سازمان به مانیتورهای سازمان ملل در هنگام سرکشی این افراد ازکمپ لیبرتی اذعان نمود: در زمانیکه نفرات سازمان ملل برای سرکشی و بازدید از کمپ وارد قرارگاه ها می شوند چندین نفر از اعضای وفادار به سازمان،نفرات یونامی را از مکان‌های مشخصی عبور می دهند و چنانچه کسی بخواهد با آنان در مورد وضعیت سازمان صحبت کند این اجازه به وی داده نمیشود و اساساً در بیشتر مواقع نمیگذارند اعضای سازمان از کانکس ها خارج و با مانیتورهای سازمان ملل مواجه و یا روبرو شوند. در همین ارتباط نامبرده با اشاره به شرایط کار و زندگی در کمپ لیبرتی گفت: نفرات در کمپ مجبورند از ساعت پنج صبح تا ساعت یازده شب یکسره کار کنند و یا در نشستها و کلاس های اجباری (از جمله عملیات جاری،کلاس شعائر، نشستهای لایه ای، نشستهای یگانی و یا کلاس های سیاسی) شرکت نمایند و افراد علاوه بر فعالیتهای یادشده و نگهبانی دادن (برای جلوگیری از فرار بیشتر اعضا از کمپ لیبرتی) کمتر از 5 ساعت در طوط شبانه روز حق استراحت دارند در حالی که مسئولین سازمان در بهترین کانکس ها استراحت میکنند، سوار برخودروهای کولردار در کمپ نظاره گر بیگاری افراد تحت امر خود (در زیر آفتاب و گرمای بالای 50 درجه عراق) هستند، و حتی نوع غذای آنان با سایر نفرات مستقر در کمپ لیبرتی تفاوت دارد.