با سلام خدمت برادر ارجمند جناب آقای سید جعفر سادات محسنیان.
اگر از حال و احوال اینجانب برادر کوچکتر سید طالب و دیگر برادرها و دو خواهر را خواسته باشید به لطف خداوند بزرگ خوب هستیم و ملالی نیست جز دوری شما. باور کنید که کم زمانی نیست،31 سال است که همدیگر را ندیده ایم وحالا منظور از نوشتن نامه این است که بواسطه انجمن نجات گیلان از احوالات شما با خبر شدیم و باید بگویم که در این فاصله زمانی پدر و مادرمان به رحمت خدا رفتند و شما بی خبر ماندید و خلاصه همین قضیه سبب شد که من چند روز به انجمن نجات بروم و در خواست ملاقات با شما را بدهم،که خوشبختانه مورد قبول واقع شد و انشاألله بزودی این امر انجام خواهد شد.در پایان شما را به خداوند بزرگ می سپارم و امید این را دارم که خداوند همه ما را به راه راست هدایت کند و تو هم بتوانی با یک تصمیم قاطع خود را از زندان رجوی رهایی ببخشی و با بازگشت به وطن به چشم انتظاری ما پایان بدهید.
به امید آن روز
ازطرف خانواده سید طالب سادات محسنیان