نامه سرگشاده به آقای بان کی مون جناب رییس بر اساس کمترین حقوق انسانی و بشری افراد زندانی در فرقه مجاهدین خلق بدون هیچ پشتیبانی حقوقی و مدنی در بیست سال گذشته مورد بزرگترین سواستفاده ها قرار گرفته اند. مردان و زنانی که در همه رده های سنی دراین فرقه اسیر هستند و حتی برای روزی پانزده ساعت بیگاری و کارهای طاقت فرسا یک سنت هم دریافت نمیکنند. اقای رییس در زندانهای حتی جنائی در دنیا برای زندانیان حق مالکیت و حق ارتباط با خانواده و داشتن تماس با نزدیکان و همینطور ملاقات با فرزندان یا والدین برای همه زندانیان محفوظ است. من به مدت نوزده سال در فرقه مجاهدین اسیر بودم و تمام جوانی خودم را دراین فرقه سپری کردم. روزی که از این فرقه بیرون آمدم حتی نمی دانستم که آیا به چه طریق باید با خانواده ام تماس پیدا کنم. هیچ مدرک هویتی در دست نداشتم چون سازمان مجاهدین از همه اسیران و نیروهایش مدارکشان را گرفته تا دیگر امکان خروج را از همه گان بگیرد. در همین راستا از شما تقاضا دارم که در رابطه اموال مقرهای مجاهدین هزینه ها را به سران سازمان تحویل ندهید و مبالغ ناشی از فروش اموال را به نفراتی که قصد خروج و اقامت در کشور ثالث را دارند یا برای انتقال افرادی که از کمپ های سازمان میگریزند , اختصاص دهید. از شما تقاضا داریم با به رسمیت شناختن هر فرد چتر سازمانی و اختاپوسی را از روی تک به تک افراد برداشته تا نفرات بتوانند در فضای آزاد تصمیم بگیرند. از شما تقاضا دارم که اجازه ندهید کمپ لیبرتی مجددا به زندانی دیگر برای افراد اسیر فرقه شود. سازمان مجاهدین قصد دارد با اجرای روزانه عملیات مغز شوئی و شانتاژ روی افراد همچنان به زندانی کردن و نگاه داشتن اجباری افراد برای رسیدن به اهداف رهبری خودش ادامه دهد. در همین راستا با حیله های مختلف و مظلوم نمائی سعی در عوض کردن افکار عمومی دارد که بتواند کنترل کامل کمپ در دست بگیرد و به اهداف خودش برسد. از شما درخواست دارم اجازه ندهید بار دیگر کمپ لیبرتی تبدیل به پایگاهی برای رهبران فرقه رجوی شود. من برای گواهی و همینطور افشای کارهای فرقه حاضر به همکاری با نهادهای حقوق بشری و وابسته به سازمان ملل هستم. با سپاس
مهرداد ساغرچی
آلمان- دسامبر 2012