حدود یکسال از جا به جایی و انتقال اعضای مجاهدین به کمپ موقت لیبرتی می گذرد ولی بدلیل کارشکنی رهبران فرقه تاکنون هیچ یک از آنان به خارج از عراق انتقال نیافتند.
رجوی در توافق با نماینده سازمان ملل آقای کوبلر و نمایندگان دولت عراق پذیرفت تا جا به جایی و انتقال کلیه نفرات به کمپ لیبرتی بر اساس برنامه تعیین شده انجام گیرد تا پس از طی مراحل قانونی به کشورهای ثالثی فرستاده شوند ولی مسئولان فرقه پس از استقرار اولین گروه از افراد در کمپ جدید با برپایی نشست های توجیه ای در صدد پیاده نمودن خط جدیدی برای طولانی کردن مصاحبه افراد با مسئولان کمیساریای عالی پناهندگان بودند.
بر اساس افشاگری اعضای فراری از کمپ جدید، مسئولان فرقه قبل از رفتن افراد به نزد مسئولان یونامی و کمیساریای پناهندگی توجیه می شدند تا ضمن طولانی کردن مصاحبه چنین وانمود کنند که خواهان خروج انفرادی از عراق نیستند.
البته در این فاصله رجوی ها نیز به هر بهانه ای با دادن اطلاعیه این امر را پنهان نمی کردند و هر بار با طرح مشکلاتی سعی داشتند با فریب افکار عمومی این کمپ موقت را غیر قابل سکونت معرفی می کنند.
در اروپا نیز تمام هم و غم مریم عضدانلو در این خلاصه شده بود که به پشتیبانی لابی صهیونیستی و سناتورها و وکلای بازنشسته اروپایی و آمریکایی از سازمان ملل بخواهد که لیبرتی را کمپ پناهندگی اعلام نماید.
از طرف دیگر رجوی نیز در این فاصله با زمینه سازی های فکری و مغزشویی های مستمر بار دیگر با دجالیت تعهد نامه دیگری در تاریخ 24 آبان 91 از همه اعضا دریافت کرد که تا آخر در کنار او در عراق خواهند ماند و بدین طریق سعی کرد تا کور سو امیدی که در دل افراد گرفتار و اسیر برای خروج از عراق و رسیدن به دنیای آزاد ایجاد شده بود را خاموش کند.
موضع گیری رسمی و سنگ اندازی در کار نماینده سازمان ملل در امور عراق و اشرف در طول یک سال اخیر گویای همین ادعاست که رجوی از هر پیشرفت کار برای خروج اعضا از عراق خوشایند نمی باشد و علی رغم تشبیه نمودن کمپ لیبرتی به زندان حاضر به خروج افراد به خارج عراق نمی باشد.
رجوی حیله گر و مسئولان کمپ در شرایطی در تلاشند تا لیبرتی را غیر قابل سکونت و زندان معرفی کنند که مریم قجر در اروپا مستمرا از مجامع بین المللی درخواست کمپ پناهندگی برای این محل را دارد تا ماندگاری افراد در عراق تثبیت شود و آنان حاکمیت فرقه ای را همچنان بر افراد و اعضا داشته باشند.
دلیل دیگری که رجوی حاضر به خروج افراد از عراق نیست و حاضر است به هر قیمتی (که معمولا از جان افراد اسیر مایه میگذارد) افراد را در عراق نگه دارد, بازگرداندن اعضا به قرارگاه اشرف و برقراری مناسبات فرقه ای اش می باشد.
هنوز جنازه های اعضا بر روی زمین و تکلیف زخمی ها روشن نشده و هنوز خانواده ها از اسامی مجروحان خود خبری ندارند که رجوی طی اطلاعیه های سریالی فقط و فقط خواهان بازگشت به اشرف است و حتی یکبار هم صحبت از انتقال این افراد به کشور های ثالث نکرده است این در حالی است که بارها و بارها از طرف نماینده سازمان ملل به مسئولین کمپ موقت در عراق پاسخ داده شد که امکان بازگشت به اشرف نمی باشد بلکه به فکر خروج افراد از عراق باشید.
با محکوم نمودن این حمله موشکی به کمپ موقت لیبرتی خواهان بر طرف نمودن هر چه سریعر موانع برای انتقال افراد به کشور ثالث هستیم و یادآور می شویم که اصلی ترین و بزرگترین مانع همانا رجوی ها و تشکیلات فرقه ای حاکم بر لیبرتی است.
این بار نیز مسئولیت مستقیم این کشتار به عهده اوست چون تنها کسی است که هر بار به بهانه ای مانع خروج اعضا و افراد از عراق می شود.