مریم رجوی معروف به مریم قجر سال 91 را پشت سر گذاشت و سال 92 را سال سرنگونی به رُخ کشید. از سال 67 تا به حال سنگ سرنگونی را خودش و شوهرش به سینه می زنند. امسال نشد سال دیگه و جالب اینجاست همش درجا می زنند و فقط کارش شده ژست گرفتن جلوی اربابان غربی اش که فقط ما می توانیم کرسی ایران را بدست بگیریم آن غربیهای ابله که به جای تخته یک جعبه کم دارند گوش تا گوش به اراجیف مریم قجر گوش می کنند اکثر آنها به آن صورت شناختی بر مریم قجر ندارند فقط دلار به جیب می زنند آنقدر قدرت طلبی در رگ و ریشه مریم قجر نفوذ کرده در تجمعاتی که ترتیب می دهد پرت و پلا می گوید در نشست هایی که با اربابانش برگزار می کند می گوید که ما در ایران هسته های مقاومت و یگانهای ارتش آزادی داریم واقعا خنده دار است بایستی به این ابله گفت تو و شوهرت اگر عرضه داشتید ارتش باصطلاح آزادی (ضد آزادی) خودتان را نگه می داشتید یکانهای ارتش آزادی در ایران باشد پیش کش. پیامهای وعده سر خرمن و فریب دادن اسیرانی که در کمپ موقت (لیبرتی) در حال نابود شدن هستند که چند صباحی در مناسبات بی روح آنها را نگه دارند سال 92 به تدریج روزهای آن می گذرد و هیچ اتفاقی نخواهد افتاد تنها اتفاقی که خواهد افتاد اسیران با فرار خود خودشان را از زندان رهبران فرقه نجات خواهند داد و مریم قجر از این شاخ به آن شاخ بپرد و سرنگونی را با خودش بکشد آرزویی که خودش و شوهرش به گور خواهند برد.