افتتاح دفتر گروه تروریستی مجاهدین در واشنگتن و در ۱۰۰ متری کاخ سفید همانند خروج نام این گروه از لیست سیاه تروریستی آمریکا با تبلیغات بسیار زیاد رسانه های وابسته به این گروه تروریستی همراه بود. همان چیزی که اعضا و باند خبری این فرقه تبحر زیاد در آن دارند.
نماینده این گروه، «سونا صمصامی» با عنوان نماینده شورای ملی مقاومت در آمریکا در این مراسم سخنرانی کرد و افتتاح این دفتر را در واشنگتن «لحظه ای کلیدی در تاریخ ایران» قلمداد کرد. او همچنین در ادامه گفت: «اکنون که وزارت خارجه ایالات متحده نام سازمان مجاهدین را از فهرست سازمان های تروریستی حذف کرده، مانع اصلی بر سر راه براندازی جمهوری اسلامی از میان برداشته شده است.»
اما آنچه در این میان قابل تامل است، نه سخنان خنده آور خانم تروریست است و نه حضور مقامات دسته چندمی آمریکا. چنانچه اگر گفته های خانم تروریست را بپذیریم و افتتاح دفتر این فرقه هم پیمان صدام معدوم را در آمریکا، شروعی برای سرنگونی نظام مردمی حاکم بر ایران بدانیم، آیا چنین اتفاق مهمی آنقدر ارزش نداشت تا رئیس جمهور خودخوانده مجاهدین رنج سفر را بپذیرد و خود در این مراسم تاریخی حضور یافته و افتتاح دفتر این گروه را بر عهده گیرد.
برای پاسخ به این سوال دو جواب بیشتر وجود ندارد. اول اینکه یا تاسیس این دفتر از آنچنان درجه اهمیتی برخوردار نبوده است که رهبر این گروه خود در مراسم افتتاح آن حضور یابد، که با توجه به ابعاد تبلیغاتی فراوان این خبر توسط بنگاه های خبری این گروه و سخنان نماینده شان در آمریکا بسیار بعید یه نظر می رسد؛ و یا اینکه، شخص خانم مریم رجوی علاقه مند به حضور بوده اما امکان سفر به آمریکا برایش فراهم نبوده و یا به بیان دیگر، دولت ایالات متحده اجازه حضور این تروریست را نداده است.
به نظر می رسد دولت آمریکا با تمام اشتراکاتی که با این گروه تروریستی در چند سال گذشته علیه ملت ایران داشته است، اما به خوبی می داند که این فرقه نه تنها هیچ جایگاهی در میان مردم ایران ندارد، بلکه حضور رهبر این فرقه را هم در کشور خود بر نمی تابد.
مریم رجوی با دوره‌گردی‌های اخیر خود در کشورهای اروپایی نشان داده است علاقه زیادی به سفر و ایجاد ظرفیت برای فعالیت های فرقه اش دارد، تا شاید ضربان عمر گروهش را که به شماره افتاده است برای مدت کوتاهی احیا کند و به طور قطع حضور در کشوری که دشمن شماره یک ملت ایران محسوب می شود برای او از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اما از آن طرف دولت آمریکا به او و فرقه اش تنها به دید یک اهرم فشار علیه ملت ایران آن هم فقط با کارکرد تبلیغاتی و نه عملیاتی می نگرند و برای فهماندن این موضوع با حقارت خانم تروریست را پشت درهای ایالات متحده سرگردان نگه می دارند.
احمد مجیدی