روز گذشته هیأتی از کانون ایران قلم شامل آقایان قربانعلی حسین نژاد و غفور فتاحیان ضمن دیدار با مسئولین دفتر کمیساریای عالی امور پناهندگان ملل متحد در پاریس در محل این دفتر در پایتخت فرانسه نامه اعضای این کانون شامل گروهی از جداشدگان از سازمان مجاهدین خلق و خانواده های برخی ساکنان کمپ لیبرتی در عراق به رئیس کمیساریای عالی امور پناهندگان ملل متحد در ژنو آقای آنتونیو گوترز را مبنی بر درخواست اعمال فشار بر رهبری این سازمان بویژه مریم رجوی در پاریس برای لغو دستور داخلی خود مبنی بر تحریم مصاحبه با کمیساریا توسط ساکنان کمپ لیبرتی در بغداد و فکر کردن به انتقال به کشور ثالث تسلیم مسئولین دفتر کمیساریا در پاریس کردند. مسئولین دفتر ضمن استقبال از اعضای هیأت کانون ایران قلم قول دادند که نامه را به رئیس کمیساریا در ژنو آقای گوترز برسانند.
نامه کانون ایران قلم
جناب آقای آنتونیو گوترز رئیس کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد – ژنو،
اینجانبان گروهی از اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) و ساکنان سابق کمپ اشرف در عراق که با همدیگر جمعیتی به نام کانون ایران قلم را تشکیل داده ایم و برخی از ما نیز در این یک سال اخیر از کمپ لیبرتی و از عراق به کمک کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و یونامی بیرون آمده ایم و بعضا نیز افرادی از خانواده هایمان هنوز در کمپ لیبرتی می باشند شاهد بودیم و تأکید می کنیم که جز رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) و در رأس خارجی آن مریم رجوی هیچکس خواستار و مشوق باقی ماندن ساکنان کمپهای اشرف و لیبرتی در عراق نیست و همۀ ایرانیان و خانواده های ساکنان کمپ لیبرتی خواستار انتقال عزیزان خودشان از عراق به کشورهای ثالث هستند.
ما با بسیاری از دوستانمان در سالیانی که در قرارگاههای مختلف سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) از جمله در کمپهای اشرف و لیبرتی بودیم صحبت می کردیم و با فضای حاکم بر کمپ لیبرتی و ساکنان آن به علت حضورمان در آنجا و یا ارتباط و تماسی که با دوستان جدا شده مان در این سالیان بویژه ماههای اخیر داشته و داریم به طور کامل آشنایی و به آن اشراف داریم لذا به اطلاعتان می رسانیم که اکثریت قریب به اتفاق ساکنان کمپ خواستار خروج و رهایی از جهنم عراق و رفتن به کشورهای ثالث می باشند و هرگز نمی خواهند به کمپ اشرف برگردند.
مسعود رجوی رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) به همۀ افراد کمپ لیبرتی طی پیامی داخلی دستور ایدئولوژیک تشکیلاتی داده که همه باید تعهد بدهند که در عراق بمانند و هرکس هوس کشور ثالث بکند یا چنین آرزویی از ذهنش بگذرد باید این را به عنوان یک «فاکت» بورژوازی زدگی و زندگی طلبی بنویسد و جلوی جمع در نشست یکان خودش آن را بخواند تا مورد تحقیر و تمسخر و توهین و تهمت قرار بگیرد و این گرایش را به عنوان «ویروسی» که همه گیر شده توصیف کرده است!. در کمپ اشرف هم که ما همه سالیان طولانی در آنجا بودیم بویژه بعد از سرنگونی رژیم سابق عراق شاهد بودیم که اکثر افراد اشرف همچون خانواده هایشان و ایرانیان مخالف رژیم در خارج خواستار خروج از عراق و رفتن به کشورهای ثالث بودند و این خواسته را پنهانی به همدیگر می گفتیم ولی هیچکس از ترس رهبران سازمان جرأت علنی کردن این خواسته را نداشت.
اکنون در کمپ لیبرتی رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) با صدور دستورات ایدئولوژیک تشکیلاتی و خیانت خواندن هر گونه سرپیچی از این دستورات افراد را وادار می کنند که از رفتن به مصاحبۀ انفرادی با کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد (UNHCR) خودداری کنند و در صورت برخورد افراد کمیساریای پناهندگان سازمان ملل با آنها به بهانۀ «یا همه یا هیچکس» در حقیقت بگویند ما می خواهیم در عراق بمانیم. و در همین راستا رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) سالها است که هرگونه دیدار با افراد خانواده را حتی در داخل سازمان ممنوع و تحریم کرده و مانع هر گونه ارتباط افراد با دنیای بیرون می باشد، در حالیکه بسیاری از دوستان ما بویژه آنها که خانواده هایشان در کشورهای اروپایی یا آمریکا و کانادا هستند می گفتند اگر خانواده هایشان سراغ آنها بیایند و با آنها دیدار کنند همراه آنها بیرون می روند.
لازم به یادآوری است که طبق آمار اعلام شده از سوی یونامی (هیأت نمایندگی سازمان ملل متحد در عراق) و لیستی که خود سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) تسلیم یونامی کرده است ۹۵۰ نفر از افراد کمپهای اشرف و لیبرتی دارای مدارک پناهندگی و اقامت سالیان در کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا هستند. این افراد غالبا تحصیلات خودشان را در این کشورها به دستور رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) در سالهای دهۀ ۸۰ قرن گذشته رها کرده و به عراق رفته و آنجا مانده اند و در حقیقت با انواع ترفندهای فرقه ای و تشکیلاتی رهبری این سازمان و در حالیکه ارتباطشان به طور کامل با جهان خارج و حتی افراد خانواده شان از بیش از ۲۵ سال پیش تا کنون قطع شده است و همانند بقیۀ افراد بدون همسر و فرزند می باشند در عراق گیر افتاده اند.
از نظر رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) هر گونه ارتباط با افراد خانواده فرد را تشویق به جدا شدن از سازمان می کند و به این علت و برای بی خبر نگهداشتن افراد از اخبار و اوضاع بیرون سازمان و اطاعت محض و مطلق آنها از رهبری و حرفها و خطوط و تحلیلهای سیاسی و فرقه ای او هر گونه تماس انترنتی و تلفنی و مراسلاتی و استفاده از تمام وسایل ارتباط نوین وحتی داشتن رادیو و گوش دادن به آن و مطالعۀ ازاد کتاب و حتی ارتباط و صحبت آزادانه با همدیگر بکلی برای افراد سازمان ممنوع است و وسایل مدرن ارتباطی تنها در اختیار مسئولان بالا و رهبران سازمان قرار دارد.
رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) علیرغم هشدارهای مکرر نیروهای اپوزیسیون ایرانی و منتقدین و ایرانیان دلسوز در خارج کشور تمام تلاششان و لابی گیری هایشان در جهت نگهداشتن قربانیان خود در عراق این کشور سراسر قتل و ویرانی بوده و می باشد به جای اینکه این تلاشها رو به کشورها و دولتها برای اعمال فشار بر آنان جهت پذیرفتن این افراد به عنوان پناهنده و بیرون بردن آنها از عراق باشد.
ما گروهی از جداشدگان از سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) ضمن استقبال از پذیرش دولت آلبانی مبنی بر پناه دادن به ۲۱۰ نفر از افراد ساکن کمپ لیبرتی و انتقال ۱۴ نفر از آنان به کشور مذکور تأکید می کنیم که تنها راه تضمین انتقال بقیۀ افراد کمپ به کشور آلبانی و و دیگر کشورهای ثالث اعمال فشار بر رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) و در درجۀ اول به مریم رجوی مقیم فرانسه برای لغو دستور ایدئولوژیک تشکیلاتی ممنوعیت و تحریم مصاحبه با UNHCR و رفتن به کشور ثالث و حتی فکر کردن به آن و خیانت دانستن آن می باشد و الا رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) تنها افرادی را که اجازۀ مصاحبه و انتقال به کشورهای ثالث خواهد داد که به علل مختلف خودش خواستار انتقال آنان به از عراق می باشد و بقیۀ افراد همچنان از ترس خوردن برچسب خیانت و لغو دستور رهبری یعنی به اجبار از مصاحبه و یا حتی در صورت مصاحبه از رفتن به کشور ثالث خودداری خواهند کرد.
اعضای کانون ایران قلم (گروهی از جدا شدگان از سازمان مجاهدین خلق ایران – MEK)
27 مه ۲۰۱۳
رونوشت به:
دبیر کل ملل متحد آقای بان کی مون
نمایندۀ دبیر کل ملل متحد در عراق و رئیس یونامی آقای مارتین کوبلر
وزارت خارجۀ ایالات متحدۀ آمریکا
نخست وزیری عراق
وزارت حقوق بشر عراق
پارلمان اروپا
دفتر کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل متحد در عراق
دفتر پروژۀ اشرف – لیبرتی کمیساریای پناهندگان ملل متحد مستقر در لیبرتی
دفتر کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ در عراق
سازمان عفو بین الملل
دیدبان حقوق بشر