در شرایطی که تروریست ها در سوریه در حال شکست و عقب نشینی های پی در پی بودند و از این رو آمریکا و غرب برگزاری کنفرانس ژنو 2 را به تعویق می انداخت، ناگهان موضوع حمله شیمیایی دست آویز غرب برای زمینه سازی جهت حمله احتمالی به مردم سوریه شد تا شاید از این طریق شکست های خورده را ترمیم کنند. در این بین رجوی های پلید که همچون ضحاک مار به دوش از ریختن خون و نابودی و نیستی و جنگ امکان ادامه حیات می یابند، حامی قربانیان حمله شیمیایی شده و بلافاصله مریم قجر در این رابطه پیام داد و این عمل را محکوم نمود.وی با ریاکاری خاصی که مختص خودش و رجوی است گفت: « کشتار بیش از ۱۳۰۰ تن از غیرنظامیان، به ویژه کودکان و زنان را قویاً محکوم کرده و خواستار اقدام فوری جامعه بین المللی علیه رژیم سوریه و ایران، به عنوان مسئولان این جنایت جنگی بی سابقه شد »!!!
این همان مریم قجری است که در زمان حمله شیمیای صدام بر علیه مردم ایران و عراق و بخصوص در کشتار مردم به ویژه زنان و کودکان بی گناه در سردشت و حلبچه، نفر شماره دو فرقه ای بود که بعنوان متحد صدام و در کنار او با نیروهای ایرانی و مخالفین عراقی در جنگ بودند. در آن زمان نه تنها این « عفریته جنگ » از کشته شدن هزاران تن از مردم ایران و عراق ناراحت نشد، نه تنها از جامعه جهانی نخواست که علیه صدام اقدامی انجام بدهند، بلکه با گسترده تر کردن همکاری فرقه خود با صدام، اثبات کرد که حامی استفاده از سلاح کشتار جمعی علیه مردم است و از کشتار و جنگ و خونریزی لذت می برد.
سایت بی بی سی فارسی در تاریخ چهارم شهریور 1392 خبر از انتشار اخبار کمک آمریکا به حمله شیمیایی عراق علیه ایران داد و نوشت:
« فارین پالیسی: آمریکا در زمان حمله شیمیایی صدام به ایران، به عراق کمک میکرد.
سرهنگ ریک فرانکونا، وابسته نظامی آمریکا در بغداد در مقطع حملات شیمیایی، به فارین پالیسی میگوید: "عراقیها به ما هرگز نگفتند قصد دارند از گاز اعصاب استفاده کنند. لازم نبود که بگویند، ما خودمان میدانستیم."
انتشار خبر کمک آمریکا به حمله شیمیایی عراق علیه ایران در حالی صورت میگیرد که ایالات متحده اعلام کرده است استفاده احتمالی از تسلیحات شیمیایی توسط حکومت سوریه نوعی خط قرمز محسوب میشود و ممکن است به مداخله نظامی علیه سوریه بینجامد.
عراق در جریان جنگ هشت سالهاش با ایران چند بار از سلاحهای شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان استفاده کرد که تنها در هریک از حملات به سردشت و حلبچه، هزاران نفر کشته شدند.
فارین پالیسی میگوید کمکهای اطلاعاتی به عراق، که در حملات شیمیایی استفاده شده، برای این بوده که ایران عقب رانده شده، ناچار به مذاکره بازگردد و سیاست دولت ریگان برای تضمین پیروزی عراق تحقق یابد.
در اسنادی که فارین پالیسی به آنها استناد میکند گفته شده ارزیابی سیا این بوده که ایران شواهد قانعکنندهای درباره کاربرد سلاحهای شیمیایی نخواهد یافت. تنها در حمله شیمیایی به حلبچه پنج هزار تن کشته شدند » (عکس بالا یکی از تصاویر کشتار مردم حلبچه می باشد که BBC آنرا درج کرده است)
با این تفاسیر آیا همراهی امروز رجوی ها با آمریکا و تروریست هایی که خود متهم به استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم سوریه هستند، و درخواست رجوی ها از غربی ها برای حمله به سوریه و ایران، آیا روی دیگر سکوت تایید آمیز و همکاری رجوی ها با صدام در زمان حمله شیمیایی او با کمک آمریکا بر علیه ایران و حتی مردم خودش نیست؟
آیا رجوی ها از کشته شدن مردم در سوریه ناراحتند یا از اینکه بتوانند با این فریب جنگی علیه ایران ایجاد کنند تا شاید به اوهام قدرت طلبانه خود برسند خوشحال می باشند؟
آیا رجوی ها مخالف سلاح کشتار جمعی هستند یا اینکه بسته به شرایط یک روز با استفاده مستقیم آن موافق و روز دیگر با استفاده غیر مستقیم از آن و سوء استفاده از جنگ روانی و متهم کردن طرف مقابل برای راه اندازی یک جنگ دیگر موافق می باشند؟
دیر یا زود حقیقت سوریه نیز همچون حمایت آمریکا از حمله شیمیایی صدام علیه ایران و مردم عراق، رو خواهد شد و روسیاهی دیگری در کارنامه سراسر ننگین رجوی ها باقی خواهد گذاشت.