فرقه تروریستی مجاهدین خلق در مقاطع مختلف از جان اعضاء خود مایه گذاشته تا به اهداف تروریستی اش نائل شود.
این فرقه بر اساس آموزه های فرقه ای که در سال های فعالیت در پادگان اشرف و در یک فضای خفقان و شدیدا کنترل شده به اعضاء خود تحمیل کرده هر جا که لازم دیده از جان اعضاء به عنوان وسیله پیشبرد اموراتش استفاده کرده است.
در عملیات های تروریستی که به تیم های ترور این فرقه محول می شد تاکید می شد که در صورت احتمال دستگیر شدن حتما باید دست به خودکشی بزنند. به همین دلیل آنها که با هدف عملیات خرابکارانه تروریستی وارد خاک کشور می شدند با خود قرص سیانور همراه داشتند و به محض اینکه خود را در شرایط دشواری می دیدند که احتمال دستگیری آنها وجود داشت با مصرف سیانور به زندگی خود پایان می دادند.
بر اساس گزارش موسسه تحقیقات دفاع ملی آمریکا (رند) خودکشی با سیانور در راستای از بین رفتن هرگونه فرصتی بود که ممکن بود نیروهای امنیتی ایران پیدا کرده و از این طریق به اطلاعاتی درباره مجاهدین خلق دست بیایند.
در حقیقت آنها باید خودکشی می کردند که مبادا دستگیر شده و مجبور شوند اطلاعات مربوط به تشکیلات مجاهدین خلق را لو بدهند.
خودکشی در فرقه مجاهدین خلق در سال ۲۰۰۳ و در جریان دستگیری مریم رجوی در پاریس خود را به شکل خودسوزی نشان داد. جریان از این قرار بود که ده تن از اعضاء فرقه در اعتراض به دستگیری مریم رحوی توسط پلیس فرانسه به اتهام پولشویی و تدارک حمله به سفارت خانه های ایران در اروپا دست به خود سوزی زدند.
خودسوزی ها بر اساس برنامه از پیش تعیین شده و در جلوی دوربین خبرنگاران صورت گرفت. این در حالی بود که مریم رجوی بر اساس اتهامات روشن و در یک کشور دموکراتیک دستگیر شده و می بایست روال قانونی محاکمه را طی نماید.
اکنون نیز فرقه سیاست واداشتن اعضاء به خودکشی را از طریق اعتصاب غذا دنبال می کند. این فرقه بر اساس آموزه های فرقه ای برخی از ساکنان لیبرتی را وادار کرده که دست به اعتصاب غذا بزنند. به زعم مریم رجوی و دوستان، آنها از این طریق خوراک تبلیغاتی لازم را به وجود می آورند و فضایی ایجاد می کنند تا عوامل فرقه بتوانند از آن به نفع منافع خود استفاده نمایند.
سیاست فرقه رجوی برای به کشتن دادن ساکنان لیبرتی برای تحقق اهداف جاه طلبانه شان به قدری مشمئز کننده است که از یک سو مدعی می شوند وضعیت اعتصاب کننده ها بسیار وخیم بوده و بسیاری از آنها به نقطه بدون بازگشت رسیده اند و از سوی دیگر آنها را تشویق می کنند که به اعتصاب ادامه دهند.
یکی از سایت های فرقه رجوی در این خصوص می نویسد: به گزارش پزشکان لیبرتی برخی از اعتصاب غذا کنندگان بزودی به نقطه بازگشت ناپذیر می رسند، اما آنها بر تصمیم خود پای می فشارند و تاکید می کنند که از هیچ بهایی فروگذار نخواهند کرد.”
این در حالی است که عموما در این گونه مواقع معمولا از اعتصاب کننده ها درخواست می شود به اعتصاب خود پایان دهند.
واقعیت این است که عوامل رجوی عملا از ساکنان کمپ لیبرتی به غیر انسانی ترین اشکال برای حفظ تشکیلات فرقه ایشان سوء استفاده می کنند.
عوامل فرقه رجوی به جای اینکه شرایط انتقال ساکنان لیبرتی به کشورهای ثالث را فراهم نمایند مدام در روند اخراج آنها از عراق اخلال ایجاد کرده و همزمان مدعی می شوند که امنیت این افراد در عراق در خطر است!
فرقه رجوی حالا که بیش از گذشته کسی آن را جدی نمی گیرد این بار با سناریوی غیر انسانی واداشتن عده ای از اعضاء به اعتصاب غذا و تشویق آنها به ادامه این وضعیت به دنبال جلب توجه است و در این میان نهادهای حقوق بشری نیز سکوت کرده اند!