خشونت علیه زنان در فرقه تروریستی رجوی

گروه تروریستی رجوی از دیرباز در حق زنانی که بطور ناخوآگاه در فرقه گرفتار شده اند جنایات بسیاری را روا داشته که یکی از بزرگترین آنها جدا کردن همسران و فرزندان از مادرانشان می باشد که سران جنایتکار این فرقه از زمان آغاز فعالیتهای کثیفشان همواره تمامی سعی و تلاش خود را در این راه بکار گرفته اند بطوریکه توانسته اند 900 نفر از زنان را در این فرقه ضاله گرد هم آورند و برای اینکه از آنها سوءاستفاده نمایند پستهای پوشالی را به آنها داده اند که از جمله آنها می توان به مژگان پارسایی و امثال او اشاره کرد که به یکی از جلادان تمام عیار در داخل فرقه رجوی تبدیل شده است.
سران گروه رجوی در موارد بسیار زیادی زنانی را که احکام و اهداف شوم آنها را قبول نمی کردند به راحتی از بین می بردند و سپس در بین عناصرشان ادعا می کردند که آن شخص مریض احوال بوده و یا خودکشی نموده است که از جمله آنها می توان به آلان محمدی اشاره نمود که بخاطر اینکه با طرز تفکر سرکرده فرقه مشکل پیدا کرده و آن را قبول نداشت، سران جنایتکار فرقه به راحتی او را از بین بردند و سپس اعلام کردند که او در پست نگهبانی خودکشی کرده و از قبل مشکل روحی داشته است، در صورتی که عده ای از جدا شده ها به صراحت اعلام کردند که در اواخر زندگی او را می دیدیم که خیلی سرحال و شاداب بود و اصلا افسردگی و مریضی نداشت که بخواهد خودکشی نماید ولی در این اواخر با ایده های سرکرده فرقه رجوی مشکل پیدا کرده بود و با وجود مغزشوئیهای بسیاری که با او انجام دادند به نتیجه نرسیده بودند و او با به اصطلاح رهبری تضاد پیدا کرده بود که در نتیجه او را از بین بردند.
از جمله خشونتهایی که در فرقه رجوی در حق زنان انجام دادند رقص رهایی بود که بارها و بارها به آن اشاره شد ولی متاسفانه جوامع حقوق بشری هیچ عکس العملی نسبت به آن نداشتند. همانطور که همه می دانیم در رقص رهایی سرکرده هوسباز یعنی مسعود رجوی با همدستی مریم قجر عضدانلو تمامی زنان فرقه را در عرض یک شب به عقد خودش در اورد تا به این طریق هم بر امیال خودش غلبه کند و هم اراده آن زنان نگون بخت را از انها سلب کند که متاسفانه در این مورد نیز هیچ یک از نهادهای حقوق بشری عکس العملی نداشتند.
از جمله جنایتهای فاخر در داخل فرقه رجوی که شاهدین بسیاری نیز در این مورد وجود دارد، نسل کشی آن هم با وجود این همه دبدبه جوامع و کشورهای مثلا حامی حقوق بشر می باشد که در داخل فرقه رجوی به راحتی شاهد ان بودیم و ان در اوردن رحم زنان می باشد. البته خانم عبداللهی در اجلاس حقوق بشری که در سال گذشته در ژنو انجام شد در کنفرانسی که با حضور احمد شهید (نماینده حقوق بشر) انجام شد به این قضایا و به خصوص مورد فوق اشاره کرد ولی متاسفانه حتی خود احمد شهید نیز به راحتی از روی این مطلب مهم گذشت و در گزارشهای خود هیچ اشاره ای به آن نکرد و یا از سران فرقه رجوی هیچ توضیحی نه در این زمینه و نه در موارد دیگر خواست.(نماینده حقوق بشری که پافشاری زیادی در برقراری حقوق زنان دارد!!!)
البته تمامی موارد نقض حقوق زنان در داخل فرقه رجوی با مدرک و دلیل همراه است و شاهدین آن همچون خانم سنجابی وجود دارند ولی متاسفانه نهادهای بین المللی که خیلی هم در مورد رعایت حقوق زنان اصرار دارند در این مورد به خصوص هیچ کاری انجام نمی دهند و سران فرقه رجوی نیز به راحتی از حرمت زنان سوءاستفاده می نمایند و برای اینکه بر اعمال پلیدشان صحه گذاشته باشند زنان را درداخل فرقه رجوی به کارهای کلیدی می گذارند ولی از ان طرف جنایتهای بسیاری که در بالا به ان اشاره شد انجام می دهند، جنایتهایی که هیچ ارگان بین المللی کوچکترین تحقیقی در این زمینه انجام نمی دهند و اکنون نیز در حال حاضر از زنان برای اعتصابهای کشنده ای که فقط برای برقراری اهداف شوم سرکرده فرقه رجوی انجام می شود استفاده می کنند که حتی در روزهای گذشته یکی از همین زنان در این اعتصاب کشته شد که باز هم متاسفانه هیچ کس نیست که این زنان گرفتار در فرقه رجوی را نجات دهد.
فرقه رجوی یکی از نادرترین فرقه های جنایتکار در قرن حاضر می باشد که برای رسیدن به ارزوهای ضدبشری خود از هیچ راهی حتی قربانی کردن زنان کوتاهی نمی کند و دراین راه حاضر است تمامی انها را از بین ببرد و این وظیفه جوامع حقوق بشری و نهادهای بین المللی و کشورهای به اصطلاح حامی زنان است که برای نجات زنان داخل فرقه رجوی هر چه سریعتر اقدام نمایند قبل از آنکه فاجعه غم انگیزی توسط سرکرده فرقه رجوی یعنی مسعود رجوی جانی انجام شود.
به امید آزادی تمامی زنان گرفتار در فرقه رجوی