مسئولین سازمان به خاطر شکست سنگینی که در اشرف خورده بودند فکر می کردند با وادار کردن اعضا به اعتصاب غذا در لیبرتی مسئله تخلیه کامل اشرف را کمرنگ می کنند.
وقایع اخیر اشرف، کشته شدن تعدادی از افراد حاضر در اشرف و ناپدید شدن هفت نفر ترس و وحشت عجیبی را در میان اعضای سازمان حاکم کرد. سران سازمان شاهد بودند علیرغم گنده گویی های آنان و شعارهای پوچی که در حفظ اشرف می دادند درب اشرف برای همیشه بسته شد. آنها هرگز فکر نمی کردند به این صورت خوار و ذلیل شوند و اشرف را از دست بدهند.
مسعود رجوی و دیگر مسئولین سازمان همیشه به اعضای خود می گفتند ما در جنگ برای حفظ اشرف پیروز هستیم و ۲۸ بار ضرب العجل دولت عراق را برای تخلیه اشرف نادیده گرفتیم و دولت عراق را شکست دادیم. یا می گفتند ما در جنگ با دولت عراق با همان۱۰۰ نفری که در اشرف داریم پیروز می شویم. ولی در عمل عکس آن اثبات شد و مسئولین سازمان هرگز باور نداشتند به این شکل بساط اشرف جمع شود و خوار و ذلیل شوند.
یکی از مسئولین سازمان بعد از بسته شدن درب اشرف و تخلیه باقیمانده نفرات گفت بایستی به فکر رستگاری خودمان باشیم!! و دیگر در لیبرتی حرفی از تعهد برای سرنگونی یا جنگ صد برابر در کار نبود.
اعتصاب غذا به این خاطر شروع شد که مسئولین سازمان می گفتند اگر ما بر سر ۷ گروگان خود کوتاه بیایم و اشرف را هم از دست دادیم پس قدم بعدی در همین لیبرتی است و بزودی نوبت ما مسئولین سازمان خواهد رسید و اعتصاب غذا بعنوان یک سلاح در برابر حمله بعدی در نظر گرفته شد و از همه اعضای سازمان خواسته شد در اعتصاب غذا فعالانه شرکت کنند و تعداد زیادی از اعضای سازمان که تعهد برای اعتصاب غذا نداده بودند را در یک نشست جمعی که گذاشتند آنان را وادار کردند تعهد را امضاء کنند و از همه دوباره خواسته شد هر مشکل یا هر تضادی که در لیبرتی دارند را کنار بگذارند. نباید به فکر خودشان باشند و فقط به فکر سازمان، تشکیلات و رهبری باشند!!
من یک شاهد عینی هستم که اعتصاب غذا بصورت خودجوش و داوطلبانه نبود بلکه این دستور تشکیلاتی بود که تعدادی اعتصاب غذا را شروع کنند.
ر.خ ـ عضو سابق ارتش آزادیبخش و مجاهدین خلق
(رها شده از دنیای تاریک و سیاه مجاهدین در روزهای اخیر)