گسترش نارضایتی در لیبرتی پس از اعلام توقف اعتصاب غذا

بنا به گفته جدا شدگان مجاهدین پس از اعلام توقف اعتصاب غذاها نارضایتی و مساله دار شدن بیشتر اعضای مجاهدین ابعاد تازه ای گرفته است.

خبرهای رسیده از داخل اردوگاه لیبرتی حاکی است که با پایان یافتن اعتصاب غذا موج جدید مسئله داری و نارضایتی براه افتاده و درحال اوج گیریست به طوری که فرماندهان فرقه را به وحشت انداخته است.

افراد به صراحت میگویند که “کدام پیروزی؟” و از شکست در رسیدن به اهداف اعتصاب غذا صحبت میکنند و مستمرا می پرسند که “پس تکلیف ۷ نفر چه شد؟”.

همین مسئله در حال حاضر به یک معضل جدی تشکیلاتی تبدیل شده که تهدیدات معمول هم در خصوص ناراضیان کارگر نیست.

جالب توجه اینکه مسئولین فرقه در توجیه نفرات در خصوص ۷ نفر گفته اند که: “آزاد نشدن ۷ نفر یک مائده آسمانی برای سازمان بود که امنیت لیبرتی را تضمین کرد.”!! همچنین توضیح داده شده است که کسی نباید چشم امید به آزادی این ۷ نفر داشته باشد و این چاهی بر سر راه هرکس است که باید از خطرات آن پرهیز نماید. در توجیهات عمومی این مسئله به ماجرای عملیات فروغ جاویدان تشبیه شده که در ظاهر امر تصور میشود که شکست بوده اما واقعا با دادن بیش از ۱۰۰۰ کشته سازمان بیمه و پایدار شد و لذا پیروزی بود. به صراحت از جانب مسئولین تأکید شده که درست مثل عملیات فروغ جاویدان کسی نباید بگوید که شکست بود بلکه باید بگوید که بیمه نامه سازمان بود.

 در پاسخ به سؤالات افراد در خصوص شعارهائی که در خصوص پادگان اشرف داده میشد بحث هزار اشرف مطرح گردیده و جواب داده شده است که اهمیت اشرف به عنوان یک مکان نبوده!! بلکه آرمان اشرف مهم بوده است که همچنان زنده و پاینده و در حال تکثیر است. فرقه مدعی شده است که محصور در مکان اشرف نبوده بلکه اشرف در همه جا با آنهاست. در حال حاضر ادعا میشود که حتی یک آکسیون خیابانی در یک شهر اروپائی هم یک نمونه تکثیر شده از هزار اشرف در سراسر جهان است!!

انتقال برخی از اعضای مجاهدین ساکن کمپ لیبرتی از طریق کمیساریای عالی امور پناهندگان به کشورهای اروپایی و ارتباط آنان با دنیای خارج و آزاد، موجب ترس و هراس شدید رهبرعقیدتی مجاهدین شده است.

موضوع جالب تر اینکه بعد از این قضایا بحث “مؤسسان پنجم”مطرح گردیده که ظاهرا به افراد یک فرصت ۱۰ روزه داده شده تا مجددا به عضویت سازمان درآیند و باز تعهد و امضاء بدهند. تفاوت اصلی و جدی این مؤسسان با دفعات قبل در اینست که برخلاف سیاق ثابت این بار موضوع توسط مریم رجوی اعلام گردیده و مسعود در آن حضور ندارد. این خود جای سؤال دارد که چرا مسعود رجوی این بار مریم را جلو انداخته و خود وارد میدان نشده است.

 بخاطر داریم که در جریان مؤسسان دوم و در خصوص فردیت (بند ف) مسعود رجوی گفته بود که: “شما فردیت های خود را به من بدهید و اگر من رژیم را سرنگون نکردم مرا دار بزنید.”همچنین او متذکر شده بود چنانچه روزی مجبور به منحل کردن ارتش آزادیبخش ملی شود قبل از انجام این کار خودش را خواهد کشت.

صفحه فیس بوک آقای قربانعلی حسین نژاد