روند انتقال اعضای مجاهدین خلق به خارج از عراق از همان مراحل نخستین موضوعی بحث برانگیز و مشکل آفرین بود. هر چند که فرایند جابه جایی ساکنان کمپ لیبرتی حدود یک سال پیش آغاز شده اما نسبتاً کند پیش رفته است. دلیل این کندی هم ریشه درعدم تمایل کشورهای سوم برای استقرار 3000 مبارز گروهی تروریستی دارد و هم ناشی ازتمایل شدید سران گروه برای جا به جایی کلی گروه و جلوگیری از فروپاشی سازمان آن می شود.
آلبانی اولین کشور در اروپای شرقی بود که پذیرفت 210 تن از ساکنان کمپ لیبرتی را در خاک خود جای دهد. وزارت امور خارجه ی امریکا با استقبال ازاین حرکت، اقدام حکومت آلبانی را " سخاوتمندانه" خواند. با این وجود هنوز فرایند انتقال همین شمار محدود از افراد به آلبانی نیز کامل نشده است.
آلمان دیگر کشور اروپایی بود که موافقت نکرد بیش از 97 نفر از ساکنان کمپ مجاهدین خلق را بپذیرد. مقامات دولت آلمان دستور دادند که 77 نفر از این افراد درشهرکلن اسکان داده شوند که این اقدام آن ها مورد انتقاد شدید مقامات شورای شهر کلن قرار گرفت.
اکنون، دولت ایالات متحده در نظر دارد که 3000 عضو باقی مانده در لیبرتی را یک جا در رومانی – به مانند آلبانی باز هم در منطقه ی بالکان – اسکان دهد. بنا به اظهارات کارکنان وزارت امور خارجه ی رومانی، وزیر امور خارجه ی امریکا جان کری در اوایل ماه دسامبر در بروکسل با وزیر امور خارجه ی رومانی درباره ی موضوع مهاجرت اعضای مجاهدین به این کشور گفتگو کرده ست.
به نظر می رسد که این بار امریکا قصد دارد که همه ی افراد را با هم در شهر کرایووا ی رومانی اسکان دهد.
انتقال اعضای گروه تروریستی مجاهدین خلق آن هم به صورت گروهی سه هزار نفره به منطقه بالکان، انتقاد بسیاری از کارشناسان و روزنامه نگاران منطقه را برانگیخت. ایلیا خارلاموف از صدای روسیه درمقاله ای عنوان کرد که با انتقال عمده ی اعضای مجاهدین به رومانی " واشنگتن احتمالاً رومانی را تبدیل به جایی پرتنش خواهد کرد که هم باعث دردسر رومانی و هم کشورهای همسایه اش می شود." وی به نقل از یک کارشناس مطالعات استراتژیک در مسکو، سرژی دمیدنکو می نویسد:" انتقال شمار زیادی از افرادی که به لحاظ ایدئولوژیک و نظامی تربیت شده اند، به منطقه ای بی ثبات در اروپا بدیهی است که به هیچ وجه باعث صلح در منطقه نخواهد شد."
همچنین کارشناس دیگری درمطالعات شرق به نام بوریس دلکوف این تصمیم امریکا را نامناسب می داند. وی به صدای روسیه گفت:" اگر مقامات رومانی به خوبی به این تصمیم فکرکنند و درستی آن را زیر سئوال ببرند، مطمئناً کاملاً با این اقدام مخالفت می کنند." وی با اشاره به سوابق تروریستی مجاهدین افزود:" طرح امریکا درتقابل با گرایش اخیرش برای روابط بهتر میان تهران و واشنگتن است."
نویسنده ی مقاله ی صدای امریکا دولت رومانی را برای هرگونه خطر ناشی از حضور " ستیزه جویان آموزش یافته " مجاهدین در شرایط بی ثبات کشور همسایه یعنی اکراین مسئول می داند
آنا میخایلنکو درمطلبی که در اورینتال ریویو به نگلیسی ترجمه شده است، طرح امریکا برای انتقال فرقه ی رجوی به بالکان را مورد نقد قرارداد. وی همچنین ازمریکا برای حذف مجاهدین خلق از فهرست تروریستی در سال 2012 و " تلاش برای جابجایی این گروه به خارج از عراق و به مکان هایی نزدیکتر برای آماده شدن برای خصومت های مسلحانه ی آینده " انتقاد کرد.
وی می نویسد:" بدیهی است که مجاهدین خلق سازمانی صلح طلب نیست. درحقیقت، بهتر است آن را با طالبان، القاعده و جبهه النصره مقایسه کرد، گروه های دیگری که از حمایت تاکتیکی ایالات متحده برخوردار می شوند تا زمانی که زیادی غیرقانونی شوند."
میخایلنکو درباره ی تهدید " این ارتش 3 هزار نفره ی مبارزان" در منطقه ای پرتنش هشدار می دهد. وی معتقد است که " حمایت از این همه جنگجو در نزدیکی بسیار به خاک اوکراین، کشوری که در طول یک ماه و نیم گذشته مبتلا به تب اروپایی خواهی بوده است، راه را برای هر نوع سناریوی اعمال زور دیگری برای تغییر رژیم هموار می کند."
آیا واقعاً برای حفظ ساختار فرقه ای و نظامی یک گروه تروریستی ارزش دارد که صلح و آرامش منطقه ای که خود ازپیش تنش زده ست را به مخاطره ی بیشتر انداخت؟ آیا دولت رومانی به بهای مدارا با امریکا، خطر حضور " ارتش خصوصی صدام " در خاک کشور را به جان می خرد؟
مزدا پارسی