دوست و برادر عزیزم حامد صراف پور، خبر فوت پدربزرگوارت را دو شب پیش از یکی از دوستان شنیدم. به تو و خانواده محترمت تسلیت گفته و برای آن مرحوم از خدای بزرگ طلب آمرزش و رحمت دارم.خدای رحمان به شما صبر بدهد چرا که غم از دست دادن پدر بسیار سخت و جانکاه است. بخصوص پدرانی مانند پدر تو که غم ندیدن فرزندش را بخاطر خودخواهی و دجالیت رجوی سالیان سال کشیده بود اما باز خدارا شکر که در سالیان آخر حیاتش توانست تو را ببیند و شاید که کمی از سختی سالیان قبل جبران شده باشد!
بخوبی بیاد داریم که در فرقه مخوف و تروریستی رجوی خانواده را کانون فساد مینامیدند و اگر کسی بیاد خانواده اش میافتاد و یا میخواست که حتی نامه ای برای خانواده اش بنویسد با برخوردهای شدید تشکیلاتی مواجه میشد چرا که رجوی و دار و دسته عقب مانده و متحجرش خانواده را برای خود دشمنی میدید که میتواند با برخوردهای عاطفی باعث جدایی نیروها از آنها شود! حتی بیاد دارم و بیاد داریم که اگر کسی از طریقی خبر درگذشت یکی از بستگانش حتی نزدیکترین عزیزانش را میشنید اجازه نداشت که برایش ناراحت و غمگین باشد چرا که اینکار او را نخ وصلی به دنیای عادی و زندگی طلبی میدانستند! خدا را شکر که توانستیم بالاخره از شر آن فرقه کثیف و عقب مانده جدا شویم و به آغوش خانواده های خود که تنها حامیان و دوستان ما هستند بازگردیم!
در آخر باز به تو دوست خوبم و خانواده محترمت صمیمانه تسلیت میگویم و برای آن عزیز از دست رفته آرامش روح و آمرزش الهی خواستارم.
مراد