مریم رجوی در تاریخ ۳۱ تیر برابر با ۲۲ ژوئیه اطلاعیه ای صادر و در آن “از موضع هیأت علمای مسلمین عراق در محکومیت تعدی علیه مسیحیان موصل تقدیر کرد و آن را یک موضع مسئولانه توصیف کرد که بنیادگرایی و افراطی گری دینی را به چالش می کشد. “
ولی سوال اینجاست که چرا اینقدر دیر، و البته بدون نام بردن از گروه تروریستی داعش؟ مگر نمی شد بیوه رجوی با دادن یک اطلاعیه صریح اَعمال کثیف و ضد بشری داعش در عراق و کوچ دادن اجباری مسیحیان این کشور از شهر موصل را محکوم کرده و هرگونه همکاری با این گروه پلید را تکذیب کند؟ واقعا چه مشکلی وجود دارد که تاکنون مانع از این اقدام رهبری مجاهدین شده است؟ بالاخره ما دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را.
طبیعی است که بیوه رجوی میخواهد دو سره بار کند یعنی در شکل و ظاهر قضیه، مرز خود با این گروهها را حفظ کرده و از غافله جهانی در محکومیت جنایات داعش در سوریه و عراق عقب نماند اما در عمل که در پیوند ایدئولوژیک با این گروه تروریستی است، حمایت های تبلیغاتی، سیاسی و حتی عملیاتی خود از آنان را همچنان داشته باشد.
اخیرا رسانه های مجاهدین نیز خیلی تلاش کردند در همسویی با سیاست غرب خط خبری “داعش وابسته به جمهوری اسلامی است” را با هدف منحرف کردن افکار عمومی پیش ببرند. لذا اخباری را در این رابطه از زبان باصطلاح “ارتش آزاد سوریه” و دیگر جریانات معلوم الحال در منطقه انتشار دادند. اما با خبری که اخیرا بر روی آنتن ها رفت دست مجاهدین هم رو شد که چگونه با چراغ سبز غرب نقش پشتیبان برای گروه تروریستی داعش را بازی میکنند.
در همین رابطه در تاریخ ۳۰ تیر ۹۳ به گزارش پایگاه خبری “گلوبال ریسرچ”، “ادوارد اسنودن” کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا فاش کرد که سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا، انگلیس و موساد با همکاری یکدیگر گروه “دولت اسلام عراق و شام” [داعش] را تشکیل داده اند.
اسنودن گفت سرویس‌های اطلاعاتی سه کشور، با استفاده از استراتژی که از آن با نام “لانه زنبور سرخ” یاد می‌شود، این سازمان تروریستی را تشکیل دادند تا قادر باشند تمامی‌افراط گرایان جهان را در یک جا جمع و بعنوان سپر حفاظتی اسرائیل عمل کند.
بر اساس اسنادی که منتشر شده، “ابوبکر البغدادی”، رهبر دولت اسلامی‌عراق و شام نیز آموزش‌های نظامی‌متمرکزی را برای حدود یک سال نزد موساد داشته و در کنار آن نیز دوره‌های الهیات و فن بیان نیز داشته است.
بدین ترتیب باید گفت دم خروس رهبری مجاهدین نیز در این قضایا همچنان بیرون است و نمی‌توان با سیاست دوگانه و فریبکاری محض، یکی به نعل یکی به میخ زد، یعنی در ظاهر صف خود را از گروههای تروریستی در منطقه جدا کرد ولی در عمل همچنان پشتیبان سیاسی و تبلیغی آنان بود.
حجت سیاسماعیلی – عضو پیشین شورای مرکزی مجاهدین