همزمان در حالی که داعش عراق و سوریه، در حال قتل عام مردم بی دفاع بوده و همه شاهد وحشیگری داعش در عراق و سوریه بودند، صحنه شوک آور دیگری هم بود و آن حضور قانونی داعش در اروپا، همراه با تظاهرات و تبلیغ برای داعش، با همان لباس ها و قیافه ها که در خیابان های عراق سر مردم را می برند. هر فردی از دیدن این صحنه ها دچار شوک می شد که چرا؟!
پاسخ ساده ولی بسیار دردناک است. غرب بخصوص آمریکا، تحمل رشد و پیشرفت کشورهای آسیایی بخصوص خاورمیانه را ندارد. برای سست کردن پایه های این کشورها، تروریزم و جنگ را در این بین گسترش می دهد. با تغذیه و پشتیبانی مالی و اطلاعاتی و لجستیکی از گروهای تروریستی، ناامنی را به این کشورها می آورد و بعد با شعار آزادی و دمکراسی و مبارزه با تروریزم، مسلحانه وارد این سرزمین ها می شود و تمام دارایی های آنها را به تاراج می برد. افغانستان، یکی از همین پروژه های آمریکا بود. پدیده شومی به اسم القاعده را در آنجا شکل داد، آموزش داد و نهایتاً داستان ۱۱ سپتامبر و حمله به افغانستان و ویران کردن این سرزمین، کشور عراق نیز همین داستان است.
این روزها نیز به مانند حضور قانونی داعش در اروپا، خبر شوک کننده دیگری هم می شنویم “بسته شدن پرونده ۱۷ ژوئن”، البته این پرونده و صدها پرونده دیگر، برای ما و مردم ایران بسته نشده است و تا روزی که با شفافیت تمام این پرونده ها روشن نشده، دست از پیگیری و روشنگری برنخواهیم داشت. داستان مجاهدین، دقیقا همان داستان القاعده و داعش است. با همان میزان از وحشیگری و عقب ماندگی فکری. بی دلیل نیست که مجاهدین در روز ۱۱ سپتامبر جشن می گیرند و شیرینی می خورند و بی دلیل نیست که مجاهدین از داعش حمایت می کنند و آن را انقلاب عشایر و دهقانان می نامند. بسته شدن پرونده ۱۷ ژوئن، دست بازی به مجاهدین و بخصوص مریم رجوی می دهد تا شکل جدیدی به تروریزم خودشان در ایران و اروپا بدهند.
مسعود رجوی، همیشه مدعی بود که کاملا مستقل است و هیچ وابستگی به هیچ کشوری ندارد و تمام هزینه های مجاهدین را از طریق کمک های مالی مردمی تهیه می کند. البته این حرف هیچ وقت مورد قبول نبوده و حتی درون مجاهدین نیز کسی با این استدلال قانع نمی شد. هر فردی که کمی دست در آتش داشته باشد، می فهمد که هزینه کار نظامی بسیار بالا است، چه برسد به آن که عملیات های نظامی هم به آن اضافه بشود. هزینه ای که سر به میلیون دلار می زند. وجود تانک و مهمات جنگی و اطلاعات دقیق، هزینه بسیار بالایی دارد که قطعا با کمک های مردمی پیش نمی رود. من به مدت چهار ماه شبانه روز در خیابانهای آلمان بودم و برای کار انسانی و حقوق بشری، فعالیت می کردم و از حمایت بسیار گسترده ای از طرف مردم آلمان هم برخوردار بودیم، ولی کمک های مالی مردم حتی به سختی هزینه غذا و آب ما را تامین می کرد. حال مجاهدین چگونه با این کمک ها، اطلاعات دقیقی از نیروگاه های اتمی ایران می دادند و چگونه هزینه های بسیار بالای نظامی چند هزار نفر را تامین می کردند.
بی تردید، مجاهدین حمایت می شوند تا مثل گذشته مانع پیشرفت و استقلال مردم ایران بشوند. تحریم های اقتصادی که بجز اضافه کردن درد و رنج برای مردم ایران نداشت، مسعود و مریم رجوی برای آن شادی می کردند و تلاش می کردند که این تحریم ها گسترش پیدا بکند. ولی باید به غرب گفت که سخت در اشتباه است. ایران نه افغانستان و نه عراق و نه سوریه، است که بتواند با ایجاد آشوب و جنگ داخلی آن را از پا به اندازد، بلکه ما مردم ایران برای هر میلیمتر آن خواهیم جنگید و از افشاء کردن مزدورانی مثل مسعود و مریم رجوی، دست برنخواهیم داشت.
کریم غلامی