چهارم مرداد ماه 1367 روزی بود که مسعود رجوی آخرین تیر ترکش خود را برای بخیال خود فتح تهران شلیک کرد. آنها در آخرین روزهای بهار 1367 توانسته بودند با کمک نظامی ارتش عراق٬ شهر مهران که از شهرهای مرزی ما و عراق محسوب میشود٬ طی عملیاتی چند روزه تصرف کنند و حتی نزدیک به 24 ساعت هم آنرا در اشغال خود نگاه دارند! از این رو مسعود رجوی و ستاد فرماندهی وقت که متشکل از مریم رجوی٬ مهدی ابریشمچی٬ابراهیم ذاکری٬ محبوبه جمشیدی٬ مهدی براعی و مهدی افتخاری و… بودند٬ باین نتیجه رسیدند که شاید بتوانیم خیز بعدی را برای تهران برداریم! در همین ایام هم بود که شعار معروف امروز مهران فردا تهران توسط نیروهای آنها در این شهر سر داده شد و مسعود رجوی سرمست از پیروزی بود! در همین ایام بود که دولت ایران٬ با قبول قطعنامه 598 شورای امنیت٬ آتش بس را پذیرفت و عملا جنگ در نقطه پایان قرار گرفته بود! اما مسعود رجوی که میدانست اگر این قطعنامه از سوی دو دولت امضاء شود٬ آنها دیگر درعراق به بن بست میرسند و اجازه عملیات نظامی گسترده را نخواهند داشت٬دست به دامان متحد و دوست استراتژیکی خود یعنی صدام شد و از او خواست که قبول این قطعنامه را دو سه هفته ای عقب بیندازد تا او بتواند در این مدت ارتش باصطلاح آزادیبخش خود را مهیا برای فتح تهران کند! صدام که هیچگاه دل خوشی از ایران وایرانی نداشت٬ این درخواست رجوی را قبول کرد که هیچ٬بلکه به هوانیروز و یکانهای تانک تی 72 گارد جمهوری خود دستور داد که مجاهدین را تا داخل خاک ایران پشتیبانی کنند وهمین هم شد! آنها تا گردنه پاتاق٬جلودار یکانهای سازمان بودند و عملا خط را یکانهای عراقی شکستند!
در این عملیات مسعود رجوی هر چه در چنته داشت و هر حقه ای که بلد بود زد تا بتواند از آخرین فرصت بدست آمده برای زهر زدن به ایران استفاده کند!
ادامه دارد…..