تلاش زود هنگام باند رجوی در خرابکاری برعلیه مسافرت رئیس جمهور

آقای دکتر روحانی قرار است که حدود 20 روز دیگر به مقر سازمان ملل متحد رفته و جزو سخنرانان اصلی جلسات مربوطه باشد که مسلما این امر باعث نگرانی شدید فرقه ی رجوی شده و این باند مخرب و حراج کننده ی  منافع ملی، دست به اقداماتی جهت تخطئه ی این سفر خواهد زد که میبینیم.
وبسایت متعلق به این گروه مافیایی، طومار (پتیشن) ی را در صفحات خود قرارداده که طی آن ازخواننده درخواست میشود که متن آنرا با محتوای مخالفت با این سفر مهم امضاء کنند!
نام فراخوانی که به معرفی این طومار میپردازد " امضا کنید:‌ نه به روحانی، نه،نه،یک میلیون بار نه " نام دارد که درادامه ی آن نوشته شده است:
" آخوند روحانی که دم از تعامل با جهان خارج میزند! طی دو سالی که به حکومت رسیده است بیش از 2000 نفر را  اعدام کرده است و ماشین سرکوب و اعدام او بلا انقطاع کار میکند ".
ظاهرا این باند مافیایی، فرق بین حکومت ودولت را نمیداند ویا اگر میداند برای ایجاد شبهه درخواننده ی خود، به تزویر وریا میپردازد!
دکتر روحانی به موجب رای بالای 18 میلیون نفر ازمردم ایران، به ریاست قوه ی مجریه انتخاب شده ومجموعا به مواعید انتخاباتی خود وفادار است ودرحد امکان به این وعده ها عمل میکند.
ایشان به کمک دیگر سران حکومت ایران موفق شد که بیماری " ایران هراسی" را باندازه ی بسیار زیادی ازدنیای غرب دور کند ومانع آن شد که به بهانه های واهی هسته ای، کشور ما مورد حمله ی کسانی قرار گیرد که دردشان، درد هسته ای ایران نبود!
مسائلی مانند اعدام و…، جزو وظایف قوه ی مجریه ورئیس جمهور نیست وبنابراین ایشان دراین مورد دخالتی ندارد. مضافا اینکه طی همین مدت بیش از یک هزار نفر ازمردم آمریکا وبدون حکم قضایی، توسط پلیس آمریکا به رگبار مسلسل بسته وکشته شده اند که این امر بدتر ازاعدام وبمثابه تروریسم دولتی است که بهتر بود این هموطنان بی وطن ما، باین مهم هم توجه میکردند!
در این دعوت نامه برای امضای طومار علیه رئیس جمهور منتخب ایران آمده است:  
" بر اساس گفته محمود علوی وزیر اطلاعات دولت او، همه وزرای او را پاسداران و مقامات امنیتی تشکیل میدهد ".
در کشوری که انقلاب میکند، زمام امور  اجرائی و… بدست کسانی میافتد که قبلا بنوعی وبادرجات معین – با شدت وضعف هایی که میتواند وجود داشته باشد-  مخالف، انقلابی، چریک، زندانی سیاسی وتبعیدی رژیم گذشته بودند وایران نیز ازاین قاعده مستثنی نیست واغلب این وزرا و… دوران انقلاب وجنگ غیرعادلانه را تجربه کرده وبعضا حضور چشمگیری درآن داشتند که طبعا به کادرهای حکومتی تبدیل میشدند و مسئولیت هایی را بعهده میگرفتند که امری طبیعی است!
لباس و… افراد مهم نیست، آنچه که اهمییت دارد، همخوانی عملکرد آنها بابرنامه های رئیس جمهوری است که توسط مردم انتخاب شده اند!
این افراد ابتدا نظامی نبودند که مثلا با کودتا بقدرت برسند، بلکه افراد عادی بودند که شرایط انقلاب آنها را باین وضعیت – نظامی وامنیتی بودن- سوق داد، چنانکه – بدون اینکه مقایسه ای درکار باشد- فیدل کاسترو، سرهنگ هوگوچاوز و… چریک یا نظامی یازندانی سیاسی و… بوده اند!
درآخر این فراخوان گونه آمده است:
" مردم ایران به حکومت این آخوند جنایتکار نه میگویند ".
حالا صحبت کدام مردم است، خدا داند، اکثریت مردم ایران به دکتر روحانی رای داده وباهوشمندی زیاد، ضمن تحمل سختی های موجود، ابدا به خیابان نریخته و خواستار برکناری او نشده اند!
مردم مورد ادعای شما فضایی است ودرعالم زمینی باید با چراغ دنبالشان گشت!
نوید